Του Κυριάκου Κόκκινου*
Διανύουμε το δεύτερο μήνα της μέγιστης σημασίας για την Ελλάδα, δίκης για το έγκλημα της τραγικής καταστροφής στο Μάτι. Ένα έγκλημα δυσανάλογα μεγαλύτερης σημασίας από αυτή, που νομικά του προσδόθηκε. Συμμετέχω σε αυτήν ενεργά ως Δικηγόρος προς υποστήριξη της κατηγορίας και έχοντας μελετήσει τις χιλιάδες σελίδες της ποινικής δικογραφίας, ακόμη εκπλήσσομαι από το μέγεθος της ανικανότητας των πάσης φύσεως υπευθύνων, για την εκπλήρωση του υπέρτατου καθήκοντός τους, να προστατεύσουν την ανθρώπινη ζωή!
Κάθε μέρα καταθέτουν χαροκαμένοι κυριολεκτικά, αυτόπτες και βαθιά πονεμένοι μάρτυρες, άνθρωποι που πέρασαν μέσα από την κόλαση της φωτιάς, του καπνού και της στάχτης, με καμένα κορμιά και λιωμένες ψυχές, που έχασαν αγαπημένους τους συγγενείς και φίλους κι αναζητούν απεγνωσμένα τη νομική και ηθική δικαίωση. Άνθρωποι που σώθηκαν, μόνοι τους, ερήμην της πολιτείας σε όλες της τις εκφάνσεις, κυριολεκτικά από τη Θεία Πρόνοια, που επιφυλάσσει για όλους μας τη δυνατότητα ανακάλυψης ενός εσωτερικού νοήματος ακόμη και των πλέον τραγικών βιωμάτων. Κυρίως αποκαλύπτοντας το πώς μέσα από τα επαναλαμβανόμενα βάσανά μας, κάποτε, θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε τη φύση της ύπαρξής μας, τη σκοπιμότητα του έργου μας και τον τρόπο επιτέλεσής του.
Πολλά τα ερωτηματικά κι η απάντησή τους θα προσδιορίσει και το μέγεθος συνευθύνης των κατηγορουμένων, για τη φρίκη του θανάτου 102 συνανθρώπων μας και του βασανισμού άλλων 32, που εξελίχτηκε μέσα σε τρεις ώρες στη μεγαλύτερη εθνική καταστροφή εν καιρώ ειρήνης της σύγχρονης Ελληνικής ιστορίας.
Δεν μπορώ παρά να διαλογισθώ πάνω στις επαναλαμβανόμενες αναλογίες των τραυματικών μας εμπειριών, ως μελών της Ελληνικής Πολιτείας, με το δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής, που αναφέρεται στην ανάγκη ανάλωσης ενέργειας, ώστε κάθε σύστημα δηλαδή και μια κοινωνία, να παράγει το έργο, που περιγράφει τη σκοπιμότητα της ύπαρξής της, αλλά και στην απώλεια ενέργειας που δεν συνδέεται με την παραγωγή έργου και στην αύξηση της εντροπίας, που περιλαμβάνει η όλη διεργασία, δηλαδή της συνεχώς και δυναμικά μεταβαλλόμενης αταξίας, που προκύπτει από την αλληλεπίδραση των στοιχείων αυτών.
Έφθασε η ώρα που η Ελληνική Πολιτεία υπό το βάρος μίας νέας συνειδητότητας, που αναδύεται από τις τραγικές εμπειρίες του παρελθόντος, οφείλει να μειώσει την εντροπική της συνθήκη, να παύσει να παράγει ένα έργο τόσο χαμηλής ποιότητας για τους πολίτες της, μειώνοντας τη σπατάλη της ενέργειάς της, των πόρων κι ανθρώπων της, που οφείλεται στην αύξηση της ανομίας και ανηθικότητας, στην προώθηση σε θέσεις ευθύνης ανάξιων προσώπων, στις αμοιβές αργομισθιών, στις μίζες διαφθοράς, στη συγκάλυψη κι όχι στο διαφανή έλεγχο των δημοσίων υπολόγων, το οποίο θα επιτύχει υιοθετώντας και προωθώντας την ευνομία, την ηθική, πνευματική, επιστημονική και κοινωνική αριστεία και εκπαιδεύοντας το σύνολο της κοινωνίας στην ανάληψη της ευθύνης για τον άριστο κοινό βίο!
Τα Χριστούγεννα είναι η καταλληλότερη εποχή για να δώσουμε τις κατάλληλες απαντήσεις και να κάνουμε τα πρώτα μας βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, ατομικά και όλοι μαζί!
*Δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Συστημικός Αναλυτής CSAP, Διαμεσολαβητής, Coach, Εκπαιδευτής Ενηλίκων
