Η Κέιτ Γουίνσλετ, σε μια από τις πιο ειλικρινείς και ανθρώπινες συνεντεύξεις της καριέρας της, περιγράφει τον «εφιάλτη» που βίωσε μετά την παγκόσμια καταξίωση του Τιτανικού.
Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός και σκηνοθέτιδα θυμάται με τρόμο την περίοδο που ο κόσμος την ανακάλυψε ως Ρόουζ, ενώ η ίδια βρισκόταν στο στόχαστρο μιας πρωτοφανούς δημοσιογραφικής επέλασης που ακύρωσε κάθε ιδιωτικότητα και ξεπέρασε κάθε όριο σεβασμού.
Μιλώντας ως καλεσμένη στην ιστορική εκπομπή Desert Island Discs του BBC Radio 4, η Γουίνσλετ αναφέρθηκε στις ακραίες πρακτικές των παπαράτσι, στην παρακολούθηση των ιδιωτικών της συνομιλιών στο τηλέφωνο και στην τακτική τους να ψάχνουν καθημερινά τα σκουπίδια της για να βγάλουν ειδήσεις!
Οι δημοσιογράφοι έφταναν στο σημείο να ανακρίνουν τους υπαλλήλους των τοπικών καταστημάτων για τις αγορές της, προσπαθώντας να ανακαλύψουν τις διατροφικές της συνήθειες είπε η Γουίνσλετ που σήμερα παίρνει τη ρεβάνς από ένα σύστημα που προσπάθησε να την υποτιμήσει και να την εκφοβίσει συστηματικά για την εικόνα της.
Η Κέιτ Γουίνσλετ μίλησε ανοιχτά για τον τρόπο με τον οποίο διαχειρίστηκε το «αποτρόπαιο» ρεπορτάζ και τον κανιβαλισμό μετά την εκτόξευση της φήμης της ως Ρόουζ στο έπος του Τζέιμς Κάμερον το 1997.
«Προσπαθούσαν να μάθουν από τους μαγαζάτορες τι δίαιτα έκανα -ή δεν έκανα» είπε η Γουίνσλετ.
Χρόνια αργότερα, βίωσε περαιτέρω εισβολή κατά τη διάρκεια της κατάρρευσης του γάμου της, προσθέτοντας ότι οι τρόποι με τους οποίους αντιμετώπισε την προσοχή των Μέσων ήταν απλοί:
«Ένα καλό γεύμα, μια συζήτηση, ένα ωραίο φλιτζάνι καφέ, λίγοι Radiohead και ένα καλό χέσιμο» είπε η Γουίνσλετ. «Ξέρετε, η ζωή είναι πολύ καλύτερη με αυτά τα πράγματα».
Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του Τιτανικού, στις αρχές των 20 της χρόνων, η Γουίνσλετ ανέφερε ότι δεν ήταν σε «ιδιαίτερα καλή κατάσταση» ψυχολογικά όσον αφορά το σώμα της.
Αν και η εμπειρία της δημιουργίας της ταινίας ήταν απίστευτη, εξήγησε ότι ο κόσμος της «αναποδογύρισε τελείως» μόλις η ταινία βγήκε στους κινηματογράφους.
«Δεν ήμουν έτοιμη για εκείνον τον κόσμο», παραδέχθηκε.
Η ηθοποιός αποκάλυψε ότι δεχόταν αρνητικά σχόλια για την εμφάνισή της από πολύ μικρή ηλικία. Θυμήθηκε ότι στο δημοτικό σχολείο οι συμμαθητές της την είχαν βαφτίσει «blubber» (λίπος φάλαινας), ενώ αργότερα ένας δάσκαλος δραματικής τέχνης της είπε ότι θα έπρεπε να «συμβιβαστεί με τους ρόλους της χοντρής κοπέλας» αν ήθελε να γίνει ηθοποιός.
Από την ηλικία των 15 έως τα 19, βρισκόταν συνεχώς σε δίαιτες, φτάνοντας στο σημείο «να μην τρώει σχεδόν τίποτα» στο τέλος. «Ήταν πραγματικά ανθυγιεινό», δήλωσε.
Μόλις κυκλοφόρησε ο Τιτανικός, άρχισε να βλέπει τον εαυτό της στα εξώφυλλα εφημερίδων και περιοδικών, συνοδευόμενο συχνά από αυτό που περιέγραψε ως «φρικτούς, τρομερού, στην πραγματικότητα κακοποιητικούς χαρακτηρισμούς».
Η Γουίνσλετ περιέγραψε εκείνες τις στιγμές με ένταση. «Ήταν φρικιαστικό. Υπήρχαν άνθρωποι που παγίδευαν το τηλέφωνό μου. Ήταν απλά παντού. Κι εγώ ήμουν ολομόναχη. Φοβόμουν να κοιμηθώ».
Η υποστήριξη από τους φίλους της ήταν καθοριστική, όπως η κίνηση ενός γειτονικού ζευγαριού που της άφηνε «ένα μπολ με αχνιστά ζυμαρικά και ένα μικρό ποτήρι κόκκινο κρασί» πάνω στον τοίχο του κήπου που χώριζε τα σπίτια τους.
Η Γουίνσλετ περιέγραψε πώς οι φωτογραφίες της στα εξώφυλλα των περιοδικών (από ανδρικές εκδόσεις όπως το GQ σε γυναικείες glossy σελίδες όπως αυτή της Vogue) υφίσταντο επεξεργασία χωρίς ή ίδια να έχει ενημερωθεί ή εγκρίνει.
Θυμήθηκε να κοιτάζει τέτοιου είδους εικόνες και να σκέφτεται: «Δεν μοιάζω έτσι. Η κοιλιά μου δεν είναι επίπεδη έτσι. Τα πόδια μου δεν είναι τόσο μακριά, το στήθος μου δεν είναι τόσο μεγάλο. Τι; Τα χέρια μου δεν είναι τόσο γυμνασμένα. Τι στο καλό;».
Η ίδια ήταν ξεκάθαρη για το κίνητρό της να αντιδράσει: «Δεν ήθελα καμία νέα γυναίκα, ούτε μία, να κοιτάξει αυτή την εικόνα και να σκεφτεί «Θεέ μου, θέλω να δείχνω έτσι». Αυτή δεν είμαι εγώ».
Η Γουίνσλετ αναφέρθηκε επίσης στους τίτλους των εφημερίδων όταν έγινε γνωστό ότι θα έπαιρνε διαζύγιο από τον δεύτερο σύζυγό της, τον σκηνοθέτη Σαμ Μέντες, το 2010.
«Με ακολουθούσαν παπαράτσι στη Νέα Υόρκη με τα δύο μικρά παιδιά μου, οι οποίοι ήθελαν, φυσικά, να μάθουν τον λόγο για τον οποίο χωρίσαμε με τον Σαμ», είπε. Ερωτηθείσα για το πώς το αντιμετώπισε, απάντησε: «Απλά κρατάς το στόμα σου κλειστό, χαμηλώνεις το κεφάλι και συνεχίζεις να περπατάς. Και προσπαθείς να βάλεις τα χέρια σου πάνω στα αυτιά των παιδιών σου. Στηρίζεσαι στους φίλους σου, απλά συνεχίζεις».
Κοιτάζοντας το παρόν, η Γουίνσλετ σημείωσε ότι ενώ οι πιέσεις για μια γυναίκα στη βιομηχανία του κινηματογράφου μπορεί να έχουν αλλάξει με τον χρόνο, υπάρχουν «τόσα πολλά που πρέπει ακόμα να ξεμάθουμε σχετικά με το πώς μιλάμε στις γυναίκες στον κινηματογράφο».
Καθώς κάνει το σκηνοθετικό της ντεμπούτο με την ταινία Goodbye June, σε σενάριο του γιου της, Τζο Άντερς, ανέφερε ότι άκουσε αρκετά πράγματα που «δεν θα λέγονταν ποτέ» σε έναν άνδρα σκηνοθέτη.
«Μπορεί να λένε πράγματα όπως «μην ξεχνάς να έχεις αυτοπεποίθηση στις επιλογές σου». Και θέλω κατά κάποιο τρόπο να πω: «μη μου μιλάτε για αυτοπεποίθηση», γιατί αν υπάρχει ένα πράγμα που δεν μου έλειψε ποτέ, στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς αυτό. Κάτι τέτοιο δεν θα το έλεγε κανείς σε έναν άνδρα».
Η αθυρόστομη και ειλικρινής Γουίνσλετ απάντησε στο πώς αντιδράει σήμερα στον σεξισμό.
«Βγάλε το σκασμό», είπε γελώντας.
