Ο νέος Κώδικας για την Αυτοδιοίκηση αλλάζει το παιχνίδι από τη ρίζα του. Ό,τι ξέραμε για δεύτερους γύρους, συγκλήσεις, «πάμε την άλλη Κυριακή να δούμε τι θα γίνει», τελείωσε. Τώρα, η μάχη δίνεται μία φορά, αλλά με δύο «στρώσεις» ψήφου. Και αυτό αλλάζει τα πάντα για όσους σκέφτονται να κατέβουν υποψήφιοι Δήμαρχοι.
Η ουσία είναι απλή: Δεν αρκεί πλέον να σε ψηφίσουν οι δικοί σου. Πρέπει να σε αντέχουν και οι άλλοι.
Αυτό το «αντέχω» δεν είναι θεωρία. Μεταφράζεται σε δεύτερες ψήφους, οι οποίες στο νέο σύστημα μπορούν να ρίξουν έναν φαβορί και να σηκώσουν έναν αουτσάιντερ, κυριολεκτικά μέσα σε μία νύχτα. Καλώς ήρθατε, λοιπόν, στο πιο απαιτητικό εκλογικό τοπίο των τελευταίων 20 ετών.
Τι αλλάζει και πώς παίζεται το παιχνίδι
Ο κανόνας είναι ένας:
42% = Δήμαρχος. ΤΕΛΟΣ.
Αν το πιάσεις, τελείωσε. Αν δεν το πιάσεις, ξεκινάει ο «πόλεμος των δεύτερων ψήφων».
Δεν υπάρχει δεύτερη κάλπη. Δεν υπάρχει δεύτερη Κυριακή. Υπάρχει μόνο δεύτερη προσμέτρηση. Και εκεί τα δεδομένα ανατρέπονται.
Παραδείγματα που καίνε τον εγκέφαλο (και δείχνουν την αλήθεια)
Παράδειγμα 1 – Ο “σίγουρος” που χάνει στο νήμα
-
1ος συνδυασμός: 39%
-
2ος συνδυασμός: 31%
-
3ος συνδυασμός: 18%
-
4ος συνδυασμός: 12%
Ο πρώτος πανηγυρίζει; ΛΑΘΟΣ. Δεν έχει πιάσει 42%, άρα μπαίνει στο δεύτερο στάδιο.
Τι συμβαίνει;
-
Οι ψηφοφόροι του 3ου και του 4ου είχαν δώσει δεύτερη προτίμηση στον 2ο.
-
Στην προσμέτρηση ο 2ος ανεβαίνει στο 46%.
-
Τελικό αποτέλεσμα:
Ο δεύτερος βγαίνει Δήμαρχος.
Ο πρώτος μένει με το… καθρέφτη στο χέρι.
Και όμως: με το νέο σύστημα αυτό είναι το πιο συνηθισμένο σενάριο.
Παράδειγμα 2 – Ο τρίτος γίνεται “βασιλιάς”
-
1ος: 34%
-
2ος: 33%
-
3ος: 20%
-
4ος–5ος: 13%
Εδώ:
-
1ος και 2ος περνάνε στο δεύτερο στάδιο.
-
Ο 3ος, με 20%, αποφασίζει ποιος θα γίνει Δήμαρχος.
-
Αν το 70% των δεύτερων ψήφων του πάει στον 2ο…
Ο δεύτερος γίνεται Δήμαρχος με 44% αντί για 33%.
Με απλά λόγια:
Ο τρίτος μπορεί να κρίνει ολόκληρη πόλη.
Παράδειγμα 3 – Η κλήρωση (!) αποφασίζει ποιος θα διοικήσει έναν Δήμο
Αν δύο συνδυασμοί, αφού μετρήσουν και δεύτερες ψήφους, μείνουν… ισόπαλοι; Ναι.
Το λέει καθαρά ο νόμος:
Γίνεται δημόσια κλήρωση στο Δικαστήριο.
Φαντάσου το: Ένας Δήμος 40.000 κατοίκων μπορεί να βγάλει Δήμαρχο με… κλήρο. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο καμία ψήφος δεν είναι «μικρή».
Το Εγχειρίδιο χρήσης για υποψήφιους Δημάρχους
(Η πρώτη πραγματική δημοσιογραφική έκδοση του νέου εκλογικού συστήματος)
Αν είσαι ο ΠΡΩΤΟΣ:
Δεν είσαι Δήμαρχος — είσαι υποψήφιος Δήμαρχος υπό προϋποθέσεις.
ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ
-
Να χτίσεις γέφυρες με τον 3ο και τον 4ο από νωρίς.
-
Να γίνεις «δεύτερη συμπάθεια» για πολλούς.
-
Να κρατήσεις χαμηλούς τόνους – η αλαζονεία σε γκρεμίζει.
ΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
-
Μην πεις «το ’χω».
-
Μην πολώσεις.
-
Μην χτυπήσεις μικρούς συνδυασμούς – θα γυρίσει μπούμερανγκ.
Αν είσαι ο ΔΕΥΤΕΡΟΣ:
Μπορεί να είσαι ο αυριανός Δήμαρχος.
ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ
-
Παίξε διπλό ταμπλό: και κατά του πρώτου, και υπέρ της ενότητας.
-
Εξασφάλισε ότι ο 3ος και ο 4ος σε θεωρούν «καλύτερη δεύτερη λύση».
-
Κάνε καμπάνια με πρόσωπο και όχι με πόλεμο.
ΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
-
Μην επιτεθείς στους μικρούς – σε αυτούς χρωστάς τη νίκη.
-
Μην εμφανίζεσαι ως «αντιπολίτευση σε όλους».
-
Μην αφήσεις πολιτικό κενό που θα το καλύψει άλλος.
Αν είσαι ο ΤΡΙΤΟΣ:
Μπορεί να μην γίνεις Δήμαρχος — αλλά εσύ θα τον βγάλεις.
ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ
-
Να κρατήσεις όλες τις πόρτες ανοιχτές.
-
Να διαπραγματευτείς πολιτικά, όχι συναλλακτικά.
-
Να γίνεις ο σταθερός παίκτης. Οι άλλοι αλλάζουν, εσύ γράφεις ιστορία.
ΤΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ
-
Μην δεθείς συναισθηματικά με κανένα.
-
Μην κάνεις τυφλές συγκρούσεις.
-
Μην κλείσεις συμφωνία πριν εξετάσεις ποιος μπορεί πραγματικά να κερδίσει.
Αν είσαι 4ος–5ος–6ος:
Μπορεί να μην μπεις στο δεύτερο στάδιο, αλλά οι ψήφοι σου θα μετρήσουν για τη δημαρχία.
ΠΡΕΠΕΙ:
-
Να έχεις καθαρή πολιτική γραμμή.
-
Να είσαι θεσμικός, γιατί σε χρειάζονται.
-
Να διαχειριστείς έξυπνα τη δύναμή σου — όχι να την «σκορπίσεις».
Η μεγάλη εικόνα: Η αυτοδιοίκηση αλλάζει στρατηγική
Το νέο σύστημα απαιτεί Δήμαρχο:
-
αποδεκτό,
-
συνεργατικό,
-
υπεύθυνο,
-
χωρίς ακρότητες,
-
με στρατηγική,
-
με πραγματική κοινωνική απήχηση.
Τελείωσαν οι εποχές που μια παράταξη «έβγαζε» τον Δήμαρχο μόνη της. Τώρα ο Δήμαρχος «βγαίνει» από το σύνολο της κοινωνίας. Όποιος υποψήφιος δεν το καταλάβει, θα πάει στις εκλογές με κλειστά μάτια.




































