Εφτά χρόνια μετά τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι που στοίχισε τη ζωή σε 104 ανθρώπους, ο τέως δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, Βαγγέλης Μπουρνούς, αθωώνεται από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθηνών για όλες τις κατηγορίες που του είχαν αποδοθεί.
Ο ίδιος, που είδε το σπίτι του να καίγεται και βίωσε τη συμφορά και από την πλευρά του θύματος, μιλά αποκλειστικά στην «Polis» για τη μέρα της καταστροφής, για τη μακρά και επίπονη δικαστική πορεία, για την οικογένειά του που στάθηκε στο πλευρό του, αλλά και για τους ανθρώπους που βίωσαν το ανείπωτο.
Με λόγια ανθρώπινα, χωρίς θριαμβολογίες, ο Βαγγέλης Μπουρνούς καταθέτει τη δική του μαρτυρία, απαντά στα κρίσιμα ερωτήματα και απευθύνει ένα μήνυμα σε όσους ακόμα παλεύουν με τις πληγές εκείνης της μέρας.
Η συνέντευξη
- Κύριε Μπουρνούς, πριν λίγες ημέρες η Δικαιοσύνη σας απάλλαξε από κάθε κατηγορία για την τραγωδία στο Μάτι. Πώς αισθάνεστε μετά από αυτή την πολυετή δικαστική διαδικασία;
Αισθάνομαι βαθιά ανακούφιση και δικαίωση. Η απόφαση αυτή, επιβεβαιώνει όσα υποστήριζα από την πρώτη στιγμή. Ήταν μια μακρά και επώδυνη διαδρομή, με σεβασμό πάντα στη Δικαιοσύνη και τη μνήμη των θυμάτων. Συνεχίζω να αγωνίζομαι με ευθύνη και διαφάνεια για το καλό του τόπου μας. - Το σπίτι σας κάηκε. Ήσασταν και εσείς θύμα εκείνης της μέρας. Πώς τη βιώσατε τότε, και πώς στάθηκε δίπλα σας η οικογένειά σας σε αυτή τη δοκιμασία;
Ήταν μια μέρα απόλυτης καταστροφής και οδύνης. Έχασα το σπίτι μου, όπως και τόσοι άλλοι. Η οικογένειά μου σώθηκε από θαύμα και αυτό είναι το πιο σημαντικό. Ο πόνος ήταν μεγάλος και όσα περάσαμε πρωτόγνωρα, αλλά η οικογένειά μου στάθηκε δίπλα μου με δύναμη και αγάπη. Μαζί αντέξαμε, μαζί ξανασταθήκαμε στα πόδια μας. Αυτή η εμπειρία με σημάδεψε και με έκανε πιο αποφασισμένο να προσφέρω στον τόπο μου. - Επτά χρόνια κάτω από το βάρος μιας τόσο σκληρής υπόθεσης. Πώς ήταν η πορεία αυτής της δίκης για εσάς και τους δικούς σας ανθρώπους;
Ήταν μια επώδυνη και ψυχοφθόρα πορεία. Ζούσαμε με το βάρος μιας άδικης κατηγορίας, με αναμονή και αγωνία. Απέφευγα να μιλάω για το θέμα γιατί δεν ήθελα να επιβαρύνω ψυχολογικά τους δικούς μου ανθρώπους. Όμως υπήρξαν και ανάσες οξυγόνου, όπως οι δύο προηγούμενες αθωωτικές αποφάσεις στα πειθαρχικά όργανα και στην πρωτόδικη διαδικασία. Η σημερινή απόφαση μας δικαιώνει και μας λυτρώνει. Δεν ξεχνώ, αλλά κοιτώ μπροστά με καθαρή συνείδηση. - Υπάρχουν ευθύνες που θεωρείτε πως δεν αποδόθηκαν ή πτυχές που δεν αναδείχθηκαν όσο έπρεπε;
Ναι, υπήρξαν ευθύνες που δεν αποδόθηκαν, ειδικά σε φορείς όπως το Λιμεναρχείο, η Αστυνομία και το Δασαρχείο, που έμειναν εκτός της δικαστικής διαδικασίας. Η τραγωδία με την κωδικοποιημένη ονομασία “Μάτι” ήταν αποτέλεσμα πολλών παραλείψεων. Δυστυχώς, κάποιες κρίσιμες πτυχές δεν αναδείχθηκαν όσο έπρεπε. Η πλήρης απονομή δικαιοσύνης απαιτεί να εξετάζονται όλοι όσοι είχαν ρόλο και ευθύνη. - Η εμπειρία αυτή άλλαξε την εικόνα σας για το κράτος, την αυτοδιοίκηση και την πολιτική προστασία;
Ναι, με άλλαξε βαθιά. Είδα τις αδυναμίες του κράτους, την έλλειψη συντονισμού και τις παθογένειες στην Πολιτική Προστασία. Πιστεύω στην αυτοδιοίκηση, αλλά η εμπειρία αυτή απέδειξε την ανάγκη για ένα σύγχρονο και καλά εκπαιδευμένο σύστημα διαχείρισης κρίσεων. Αυτός ήταν και ο λόγος που ολοκλήρωσα μεταπτυχιακό στην κρίση και καταστροφή στο ΕΚΠΑ. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να επιχειρεί με επαγγελματισμό και γνώση. - Ποιο είναι το μήνυμά σας προς τους ανθρώπους που έχασαν δικούς τους, που πόνεσαν και ακόμη αναζητούν δικαίωση;
Σκύβω το κεφάλι με σεβασμό στον ανείπωτο πόνο τους. Κατανοώ απόλυτα την ανάγκη για δικαίωση και στηρίζω κάθε προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση. Δεσμεύομαι ότι θα εργαστώ ώστε να μην υπάρξει ποτέ ξανά τέτοια τραγωδία. Να προχωρήσουμε όλοι μαζί, ως κοινωνία, με αλήθεια και ενότητα. - Τι κρατάτε ως πιο σημαντικό προσωπικό και θεσμικό δίδαγμα από όλη αυτή την πορεία;
Η αλήθεια χρειάζεται επιμονή και αντοχή για να αποδειχθεί. Προσωπικά έμαθα να αντέχω με αξιοπρέπεια. Κάποιοι προσπάθησαν να με στοχοποιήσουν με συκοφαντίες και μικροπολιτική εκμετάλλευση, αλλά η αλήθεια τους ξεπέρασε. Θεσμικά, επιβεβαιώθηκε η ανάγκη για ένα κράτος που θα πρέπει να προλαμβάνει και όχι μόνο να διαχειρίζεται τις κρίσεις. - Ποιο είναι το επόμενο βήμα για εσάς;
Θα συνεχίσω να υπηρετώ τον τόπο μου με περισσότερη δύναμη, καθαρή συνείδηση και εμπειρία. Η δοκιμασία με ωρίμασε και με όπλισε με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα. Ο στόχος μου είναι μια αυτοδιοίκηση ανθρώπινη, αποτελεσματική και δίπλα στον πολίτη. - Και τελικά, τι θεωρείτε αληθινά σημαντικό στη ζωή;
Πάνω απ’ όλα η υγεία, η αγάπη και η ασφάλεια των ανθρώπων μας. Η ζωή είναι πολύτιμη και η δύναμή της βρίσκεται στην αλληλεγγύη, την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό. Όσα περάσαμε μου έμαθαν ότι ο άνθρωπος είναι το μέτρο όλων — και ότι πρέπει να ζούμε με ενσυναίσθηση, ευθύνη και αξιοπρέπεια.
