ΑΝΑΔΡΟΜΗ ΣΤΟΝ ΚΛΑΣΙΚΟ, ΑΥΘΕΝΤΙΚΟ ΜΑΡΑΘΩΝΙΟ ΔΡΟΜΟ
Ο δικός μας Μαραθώνιος, ο Κλασικός, ο Αυθεντικός, ο Μαραθώνιος Δρόμος της καρδιάς μας είναι ΙΔΕΑ! Είναι ένα όμορφο ταξίδι που μας γεμίζει εμπειρίες και μνήμες κάθε φορά που ταξιδεύεις μαζί του, σε ελκύει με το κάθε δύσκολο αλλά συνάμα όμορφο κομμάτι της κλασικής, αυθεντικής διαδρομής, από την εκκίνηση ως τον τερματισμό.
Έχοντας τρέξει 33 φορές στη διοργάνωση, έχω νιώσει κάθε φορά σε αυτή την ξεχωριστή γιορτή διαφορετικά συναισθήματα με διαφορετική ένταση. Θα ήθελα λοιπόν να κάνω μια αναδρομή από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, από τη δική μου σειρά, που τότε τρέχαμε ελάχιστοι και πιο παλιά απειροελάχιστοι.
Θυμάμαι πόσο αντίξοες ήταν οι συνθήκες στη διαδρομή. Θυμάμαι που τρέχαμε δίπλα στα αυτοκίνητα! Ναι, καλά διαβάζετε οι νεότεροι, δίπλα στα αυτοκίνητα με τον φόβο να μας κλείσουν τον δρόμο ή να μας χτυπήσουν! Και να ήταν μόνο αυτό; Ακούγαμε επίσης πολλές φορές τις διαμαρτυρίες των οδηγών γιατί τρέχαμε μπροστά τους ή γιατί έκλεινε η μία πλευρά του δρόμου για να περάσουν κάποιοι τρελοί! Αυτοί λοιπόν οι τρελοί τις περισσότερες φορές ήταν αθλητές με διακρίσεις που έγραψαν ιστορία στον κλασικό αθλητισμό! Τρανταχτά ονόματα με ρεκόρ διαδρομής με ελάχιστα έως και καθόλου βοηθήματα και ανέσεις, χωρίς την πολυτέλεια του κατάλληλου εξοπλισμού, χωρίς ρολόγια τις περισσότερες φορές, χωρίς την κατάλληλη φροντίδα από ειδικούς γιατρούς και φυσικοθεραπευτές, ούτε καν μια στοιχειώδη βοήθεια στη διαδρομή που διένυαν μόνοι τους, σε αυτή την μοναδική στον κόσμο κλασική, αυθεντική διαδρομή.
Ο αγώνας σχεδόν μοναχικός χωρίς το χειροκρότημα και την εμψύχωση του κόσμου γιατί οι θεατές ήταν ανύπαρκτοι! Και αυτό στην κλασική διαδρομή εδώ που γράφτηκε η ιστορία!
Στο όμορφο και ξεχωριστό αυτό ταξίδι προς τον ιδιαίτερο τερματισμό, στο μοναδικό ΚΑΛΛΙΜΑΡΜΑΡΟ ΣΤΑΔΙΟ, σε αυτό το κομψοτέχνημα δεν περίμενε σχεδόν κανένας. Οι ελάχιστοι θεατές ήταν συγγενείς και φίλοι των Μαραθωνοδρόμων.
Ο Μαραθωνοδρόμος όμως του τότε που είχα την τύχη να ζήσω ήταν πιστός και μαχητής, δυνατός σαν ατσάλι, αλώβητος από την όλη αδιαφορία, με μόνο του στόχο και σκοπό να τρέξει και να απολαύσει αυτή την μαγεία του Μαραθωνίου Δρόμου.
Ξεπερνούσε όλες τις δυσκολίες
της τότε διαδρομής με τις περισσότερες αναφορικές κλήσεις και παλιότερα το κατεστραμμένο της εποχής οδόστρωμα, χωρίς πολλούς σταθμούς εφοδιασμού με το απαραίτητο νερό, χωρίς τα σημερινά τζελάκια και ισοτονικά, αλλά και όλες τις σημερινές παροχές. Ο τερματισμός ήταν γεμάτος χαρά για τον ατομικό του χρόνο αλλά περισσότερο για αυτό το μοναχικό ταξίδι!
Έγινε τεράστιος αγώνας με πίστη και υπομονή πολλά χρόνια για να εξελιχθεί το δρομικό κίνημα και να φτάσουμε στην εντυπωσιακή συμμετοχή αθλητών και αθλουμένων από όλο τον πλανήτη που έρχονται εδώ στην ιερή γη, στον ιστορικό τόπο για να τιμήσουν τον δικό μας Μαραθώνιο Δρόμο.
Η προσφορά και η εργασία ήταν τις περισσότερες φορές με ανιδιοτέλεια έτσι ώστε να προσφέρουμε τα μέγιστα στην ανάπτυξη του δικού μας Μαραθωνίου και όχι μόνο, και στην αλματώδη ανάπτυξη του δρομικού κινήματος τα τελευταία χρόνια σε κάθε γωνιά και σε κάθε μέρος της πατρίδας μας.
Θυμάμαι την επιμονή μου και το προσωπικό μου πάθος για να μπορέσω να περάσω στην τότε αρκετά δύσκολη τοπική κοινωνία το μήνυμα του Μαραθωνίου δρόμου εδώ στη γενέτειρά μου, στην ευρύτερη περιοχή του ιστορικού Μαραθώνα, παρακινώντας με κάθε τρόπο τον κόσμο να βγει έξω την ημέρα αυτή για να εμψυχώσει με το χειροκρότημα και το χαμόγελο τους συμμετέχοντες αθλητές και αθλούμενους.
Νιώθω πλέον ως Μαραθωνοδρόμος τη μέγιστη ικανοποίηση πως κατάφερα να κινητοποιήσω τον κόσμο στη δική μου περιοχή.
Σήμερα πλέον ένθερμοι υποστηρικτές, μικροί μεγάλοι στέκονται στη διαδρομή του δικού μας Μαραθωνίου και εμψυχώνουν μέχρι και τον τελευταίο δρομέα, του δίνουν δύναμη για να τα καταφέρει και να τερματίσει στο Καλλιμάρμαρο!
Μεγάλη συγκίνηση και ικανοποίηση να βλέπεις αυτή την εξέλιξη μετά από τόσους αγώνες!
Προσωπικά για εμένα είναι το μεγαλύτερο έπαθλο ως αθλητής, αλλά και ως απλός πολίτης που αγαπάει τον τόπο μου, αλλά και την πατρίδα μου.
Κατορθώσαμε με τη βοήθεια και την υποστήριξη συμπολιτών και φίλων να ιδρυθεί ο Τελμησσός έτσι ώστε να ενταχθεί η ευρύτερη κοινωνία και όχι μόνο στην άθληση και στην ενασχόληση με το τρέξιμο. Με την ίδρυση του συλλόγου εδραιώθηκαν αγώνες δρόμου που ανέπτυξαν το δρομικό κίνημα στην περιοχή μας και ευρύτερα.
Τα τελευταία 3 χρόνια σε συνεργασία και με την υποστήριξη τοπικών φορέων και επιχειρηματιών διοργανώνουμε τον Μήνα Μαραθωνίου Δρόμου με δράσεις που είναι αφιερωμένες στη γενέτειρα του Μαραθωνίου Δρόμου, τον ιστορικό μας Μαραθώνα.
Κλείνοντας θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους αυτούς τους γνωστούς και άγνωστους αγωνιστές εν ζωή, αλλά και αυτούς που δεν είναι κοντά μας αλλά είναι για πάντα χαραγμένοι στη μνήμη μας, για τη μεγάλη τους προσφορά προς τον Αυθεντικό, Κλασικό Μαραθώνιο Δρόμο, για την ανιδιοτελή προσφορά τους στο δρομικό κίνημα, δίνοντας σε εμάς όλους τη σκυτάλη αλλά και το πάθος της αγάπης και της ανιδιοτελούς προσφοράς. Μας έδωσαν τεράστια ώθηση για να συνεισφέρουμε στη δρομική μας κοινότητα τα μέγιστα παρακινώντας περισσότερο κόσμο στον υγιή τρόπο ζωής.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ μέσα από τα βάθη της καρδιάς και της ψυχής μου σε όλη την τοπική και ευρύτερη κοινωνία της περιοχής μου που όλα αυτά τα χρόνια με στήριξαν και με στηρίζουν στην προσπάθεια μου αυτή.
Στόχος μας είναι να φτάσουμε τον δικό μας Μαραθώνιο όσο ψηλότερα μπορούμε!
Ο Μαραθώνιος δρόμος δεν είναι ένα γεγονός που έχει μια φορά τον χρόνο την τιμητική του! Είναι ιδέα και είναι όμορφο να αγκαλιαστεί και να τύχει μεγαλύτερης αναγνώρισης ώστε ως κοινωνία να την μεταλαμπαδεύσουμε με πολλή αγάπη στους νεότερους!
Σας ευχαριστώ,
Βλάσης Καραβασίλης.
————————————
Στο κολάζ φωτογραφιών:
1. Ο Βλάσης Καραβασίλης στον τερματισμό του φέτος στον 42ο Αυθεντικό Μαραθώνιο.
2. Τερματίζοντας τον Κλασικό Μαραθώνιο τη δεκαετία του 2000.
3. Στον Κλασικό Μαραθώνιο το 2001, τρέχοντας στην νεροποντή, με το κίτρινο μπλουζάκι πίσω από τον αθλητή με το μουστάκι.
4. Λίγο πριν την εκκίνηση του 42ου Αυθεντικού Μαραθωνίου στην Αφετηρία στον Μαραθώνα.
