Πανδημία COVID-19 και μέτρα κοινωνικής απομόνωσης:
Αποτελέσματα έρευνας για την επίδραση στη φυσική δραστηριότητα και τη συναισθηματική κατάσταση
Κοινωφελής Επιχείρηση Αθλητισμού Πολιτισμού Περιβάλλοντος Δήμου Παλλήνης
Τμήμα Επιστήμης Φυσικής Αγωγής & Αθλητισμού, Πανεπιστήμιο Αθηνών
Το τελευταίο χρόνο βιώνουμε στη χώρα μας ιδιαίτερες συνθήκες που έχουν αλλάξει σε μεγάλο βαθμό τις καθημερινές συνήθειες μας και γενικότερα τη ζωή μας σε προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό επίπεδο. Η πανδημία COVID-19, τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, έχει επηρεάσει σε σημαντικό βαθμό τις καθημερινές δραστηριότητες του ανθρώπου. Τα μέτρα κοινωνικής απομόνωσης και ο περιορισμός των μετακινήσεων έχουν ασκήσει αρνητική επίδραση τόσο στα επίπεδα της φυσικής δραστηριότητας όσο και στη συναισθηματική κατάσταση. Εξαιτίας αυτής της πρωτόγνωρης κατάστασης, ο Δήμος Παλλήνης σε συνεργασία με το Τμήμα Φυσικής Αγωγής και Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Αθηνών, το Εθνικό Κέντρο Αθλητικών Ερευνών Ο.Α.Κ.Α. «Σπύρος Λούης» πραγματοποίησε μια μελέτη με σκοπό να καταγράψει τις επιπτώσεις που επιφέρουν στην ποιότητα ζωής και στο επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας του ατόμου η πανδημία και τα μέτρα που έχουν ληφθεί για την αντιμετώπισή της πανδημίας.
Στην παρούσα έρευνα-μελέτη επιδιώχθηκε να καταγραφεί η επίδραση της καραντίνας και των περιοριστικών μέτρων στο επίπεδο της φυσικής δραστηριότητας και στην ψυχική διάθεση των συμμετεχόντων. Ειδικότερα, στη μελέτη συμμετείχαν χίλιοι εξήντα έξι (1066) συμμετέχοντες/ουσες (371 άνδρες, 695 γυναίκες), ηλικίας από 16 έως 72 ετών και με μέση ηλικία περίπου τα 37 έτη (SD = 12.84).
Στη μελέτη συμμετείχαν 203 αθλητές/τριες (ποσοστό 19.0%), 591 ασκούμενοι/ες (ποσοστό 55.4%), ενώ 272 συμμετέχοντες (ποσοστό 25.5%) δήλωσαν ότι δεν ασκούνταν.
Σημαντικό ποσοστό των συμμετεχόντων ανησυχούσε ότι θα νοσήσει από COVID-19 όπως φαίνεται από τις απαντήσεις του [ «Μέτρια» (ποσοστό 30.3%), «Πολύ» (ποσοστό 38.5%) και «Πάρα πολύ» (ποσοστό 9.9%)], ενώ σχετικά μοιρασμένες είναι οι απαντήσεις ως προς το βαθμό ανησυχίας απώλειας ή δυσκολίας εύρεσης εργασίας μετά τη λήξη της πανδημίας. Επίσης, σχετικά με την εβδομαδιαία ενασχόληση φάνηκε ότι κατά τη διάρκεια της καραντίνας περιορίσθηκε η συστηματικότητα της άσκησης, αν και ένα σημαντικό ποσοστό των συμμετεχόντων επιδίωκε να ασκείται συστηματικά (περισσότερες από 3 φορές την εβδομάδα).
Τα αποτελέσματα έδειξαν μια σημαντική επίδραση της άσκησης τόσο σε καθημερινές δραστηριότητες και στην ποιότητα εργασίας, όσο και στη συναισθηματική κατάσταση των συμμετεχόντων. Τα σημαντικότερα συμπεράσματα είναι τα ακόλουθα:
• Τα άτομα που ασκούνταν συχνότερα κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, ήταν περισσότερο δραστήρια, παραμένοντας περισσότερο ενεργοί στις καθημερινές τους δραστηριότητες, αλλά και στο χρόνο εργασίας τους.
• Τα άτομα που δεν ασκούνταν ή ασκούνταν έως 1 φορά την εβδομάδα, μείωσαν το χρόνο εργασίας τους αλλά και τις καθημερινές τους δραστηριότητες σε υψηλότερο ποσοστό.
• Οι αθλητές και οι ασκούμενοι, έναντι των ατόμων τα οποία δεν ασκούνταν, εμφάνισαν υψηλότερη ενεργητικότητα και ηρεμία, αλλά και χαμηλότερη ένταση.
• Τα άτομα που ασκούνταν πριν την πανδημία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή/και περισσότερο συστηματικά, εμφάνισαν καλύτερη συναισθηματική προσαρμογή κατά τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων (υψηλότερη ενεργητικότητα και ηρεμία, χαμηλότερη ένταση), έναντι των ατόμων με χαμηλότερη ή λιγότερο συστηματική άσκηση.
• Η συχνότερη άσκηση κατά τη διάρκεια της καραντίνας συνέβαλε στην εμφάνιση υψηλότερης ενεργητικότητας και χαμηλότερης έντασης, συμβάλλοντας στην καλύτερη συναισθηματική προσαρμογή κατά τη διάρκεια αυτής της δύσκολης περιόδου της καραντίνας και των περιοριστικών μέτρων.
Παρακολουθείστε το video της αναλυτικής παρουσίασης της μελέτης