Δακρυσμένοι κοιτώντας στα μάτια τους δικαστές, μιλούσαν για τους ανθρώπους τους που ούρλιαζαν για βοήθεια την ώρα της πυρκαγιάς στο Μάτι, που όμως δεν τους δόθηκε από κανέναν.
Ένταση δημιουργήθηκε όταν μάρτυρας την ώρα που ήταν έτοιμος να αρχίσει την κατάθεσή του, η πρόεδρος του δικαστηρίου, τον… παρέκαμψε κι έδωσε τον λόγο στην Εισαγγελέα για ερωτήσεις και στην συνέχεια σε συνηγόρους.
«Αισθάνομαι πως βρίσκομαι στο λάθος μέρος , όπως βρέθηκε και η κόρη μου στο λάθος μέρος και με τους λάθος ανθρώπους να πρέπει να διαχειριστούν την κατάσταση. Αυτή ήταν η ατυχία της. Αυτού που έπρεπε, δεν έκαναν τίποτα», φώναξε κλαίγοντας στους δικαστές ο Αγγελος Σιαπκαράς.
Πρόεδρος: Γιατί το λέτε αυτό;
Μάρτυρας: γιατί δεν με αφήνετε να μιλήσω
Πρόεδρος: βεβαίως να μιλήσετε..
Μάρτυρας: Δεν με αφήσατε. Είμαι μεγάλος άνθρωπος . Μπορεί να μην μπορέσω να ξαναμιλήσω για το παιδί μου, να μην προλάβω. 140 βήματα από την θάλασσα χάθηκε. Τα μετράω κάθε χρόνο στο μνημόσυνο. Καταλαβαίνετε τι σας λέω; Όλοι αυτοί δεν έσωσαν ούτε έναν άνθρωπο. Είναι άσχετοι με την δουλειά τους , με το καθήκον που έχουν και τους προβιβάζουν κιόλας. Δεν έχει πάει κανένας τους φυλακή και τα ρίχνουν ο ένας στον άλλον. Και εμείς διαλυθήκαμε. Μετά από εννιά μέρες μας έστειλαν ένα φέρετρο σκεπασμένο. Δεν ξέρω καν τι είχε μέσα. Ο αδελφός της πήγε την επομένη και μάζευε τα κόκκαλα της αδελφής του. Υπήρξε παντελής έλλειψη κάθε έννοιας κράτους. Εσείς όμως αν θέλετε, έχετε τον τρόπο. Εσείς μπορείτε και πρέπει να προσπαθήσετε να μας καταλάβετε και να αποδώσετε δικαιοσύνη.
Τα σώματα καίγονταν και ξανάπαιρναν συνέχεια…
Τα τέσσερα συγγενικά του πρόσωπα κάηκαν λίγο πριν τις επτά το απόγευμα ,λίγα μέτρα μακριά από το σπίτι τους. «Αν είχαν ενημερωθεί για την πορεία της φωτιάς θα είχαν γλιτώσει. Ξεκίνησαν να φύγουν στις έξι και μισή και κατευθύνθηκαν προς τον λόφο. Λίγο μετά, καιγόντουσαν μαζί με ένα ζευγάρι που προσπαθούσε να φύγει .. Την ώρα που καιγόντουσαν οι δικοί μου και το ζευγάρι ήταν η πρώτη φορά που το Κέντρο Επιχειρήσεων Πολιτικής Προστασίας της Πυροσβεστικής επικοινώνησε με τον Δήμο Μαραθώνα. Τόση ώρα μετά την έναρξη της φωτιάς. Υπάρχει ηχητικό που αστυνομικοί ενημερώνουν ότι “υπάρχει πρόβλημα στον οικισμό Ζούγκλα” και δεν κινήθηκε κανείς..
Την επομένη τα σώματα καίγονταν και ξανάπαιρναν συνέχεια και όταν κάποιοι είπαν σε πυροσβέστες να τα σβήσουν απάντησαν “τι να σβήσουμε τώρα;”. Πήρα τις σορούς άσπρες γιατί τις έσβησαν με τον πυροσβεστήρα του αυτοκινήτου διασώστες”, είπε ο μάρτυρας.
Δεν μάθαμε γιατί δεν συζητήθηκε στη Βουλή η μήνυση Τόσκα- Σκουρλέτη
Ο κ. Χερουβείμ αναφέρθηκε και στην μήνυση που είχε κατατεθεί σε βάρος των τότε Υπουργών Νίκου Τόσκα και Πάνου Σκουρλέτη, που είχε καταθέσει σε βάρος τους η Βαρβάρα Φύτρου για το αδίκημα της ανθρωποκτονίας από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, μήνυση η οποία έμεινε στα συρτάρια της βουλής.
«Έχουν περάσει έξι χρόνια και δεν μάθαμε γιατί δεν βρίσκεται εδώ η Αστυνομία, γιατί δεν βρίσκεται εδώ το Δασαρχείο. Δεν μάθαμε γιατί δεν συζητήθηκε ποτέ στην Βουλή η μήνυση που καταθέσαμε κατά των τότε υπουργών Τόσκα και Σκουρλέτη. Η κατάσταση ήταν τραγική. Ούτε αρκετούς σάκους για τους νεκρούς δεν έστειλαν. Τσακώνονταν οι πυροσβέστες γιατί δεν έφταναν οι σάκοι για τις σορούς”.
Ντρέπομαι να ανάψω το καντήλι της μητέρας μου
Ο κ Γιαννόπουλος, ο οποίος έχασε την μητέρα του είπε:
«Η μητέρα μου θα είχε σωθεί αν το ραδιόφωνο στο αυτοκίνητό μου ήταν κλειστό. Η προτροπή Μπουρνούς να μην βγουν οι κάτοικοι , μου στέρησε το δικαίωμα να την σώσω. Η πρωτόδικη απόφαση με κάνει να ντρέπομαι να πάω να της ανάψω το καντήλι” είπε χαρακτηριστικά ο Νίκος Γιαννόπουλος.
Πηγή :
naftemporiki.gr
