”Λίγα λόγια αποχαιρετισμού για τον αδελφό και φίλο μας Γιάννη Πηλιχό
Παντρευτηκαμε δύο αδελφές την ίδια ημέρα και ώρα , τό 1967 στην Παντοβασιλισσα της Ραφήνας , ήταν ο μοναδικός γάμος που είχε γίνει δύο αδελφών . Θυμάμαι ότι ήταν προτοφανες γεγονός καί είχε πάρα μα πάρα πολύ κόσμο !
Γιάννη ξεκινήσαμε και περάσαμε μαζί μια ολόκληρη ζωή 50 χρόνων περίπου.
Ο κάθε ένας με τά προβλήματα του ,με τίς διαφωνίες του , τίς δυσκολίες του , αλλά ποτέ δεν κόψαμε την καλημέρα, πάντα ειμασταν αδελφικοί φίλοι ! Ήσουν ένας καλός οικογενειάρχης!
Αλλά ή απώλεια του παιδιού σου σέ λύγισε ,ποναγες αθόρυβα . Τότε συχνά κάναμε παρέα για να απαλύνουμε τόν πόνο σου , τό ξέραμε ότι αυτός ό πόνος δεν έσβηνε .
Αλλά τώρα Γιάννη μου θά εισε κοντά στο Βαγγέλη σου αγκαλια και θά χαίρεστε !
Γιάννη σέ ευχαριστώ πού αγάπησες τά παιδιά μου , γιατί κάθε γονιος αυτό επιθυμεί !
Ο φίλος καί παντζανακης σου ό Βαγγέλης , έχει πολύ στεναχωρηθεί ,δεν θά έχει κάποιον νά κάνει παρέα και να συζητά πολιτικά πού σού άρεσαν πολύ . Γιάννη τό καινο πού αφήνεις πίσω σου είναι μεγάλο , μέχρι να τό συνηδειτοποιησουμε θά περάσει καιρός .
Στην σκέψη μας θά εισε πάντα και για παρηγοριά θά λέμε ότι είσαι στο χωριό ,στο Γιανιτση Εύβοιας , πού σού άρεσε πολύ.
Γιάννη καλό ταξίδι, καλό παράδεισο να εχεις!!”
