Μπορεί να έχουν περάσει δεκαπέντε ολόκληρα χρόνια από την κορυφαία στιγμή του ελληνικού ποδοσφαίρου σε εθνικό επίπεδο, την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, όμως όλοι όσοι έζησαν εκείνη τη φρενίτιδα του «πειρατικού» θυμούνται πολύ καλά τις υπέροχες ημέρες του Ιουλίου του 2004.
Ήταν μία κατάκτηση που έκανε του χορούς να κρατάνε, έβγαλε τους φιλάθλους στον δρόμο, ανέβασε ψηλά τον πήχη για τις προσδοκίες αναφορικά με την εθνική ομάδα. Και αναμφίβολα έβαλε τον Ότο Ρεχάγκελ στις καρδιές των Ελλήνων.
Ξεπερνώντας ποδοσφαιρικούς σκοπέλους, και νικώντας στον τελικό την οικοδέσποινα Πορτογαλία, με εκείνο το γκολ του Χαριστέα που έστειλε τον ποδοσφαιρικό κόσμο στα ουράνια, η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου κατέκτησε μία απροσδόκητη πρωτιά και χάρισε σε όσους συμμετείχαν αλλά και σε όσους παρακολουθούσαν μία αλησμόνητη στιγμή.
Το θρυλικό για την Ελλάδα Euro 2004 διεξήχθη στα γήπεδα της Πορτογαλίας από τις 12 Ιουνίου ως τις 4 Ιουλίου 2004. Ήταν η 12η διοργάνωση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος της UEFA, στην οποία συμμετείχαν 16 εθνικές ομάδες. Η Πορτογαλία προκρίθηκε αυτόματα ως διοργανώτρια χώρα ενώ οι υπόλοιπες 15 πέρασαν από μια προκριματική φάση στην οποία μετείχαν 50 ομάδες.
Η Ελλάδα βρισκόταν στον πρώτο όμιλο, μαζί με Ισπανία, Πορτογαλία και Ρωσία. Την οικοδέσποινα της διοργάνωσης, όπου το άστρο του Κριστιάνο Ρονάλντο έλαμπε ήδη, η ομάδα του Ότο Ρεχάγκελ έμελλε να τη νικήσει δύο φορές. Μία φορά στην πρεμιέρα, με 1-2 (γκολ Καραγκούνης, Μπασινάς, Ρονάλντο) και θριαμβευτικά στη αυλαία της διοργάνωσης, με σκορ 1-0, αποτέλεσμα που χάρισε στην Ελλάδα το πολυπόθητο τρόπαιο.
Οι επιδόσεις της ελληνικής ομάδας στη φάση των ομίλων ήταν αρκετές ώστε να της δώσουν το εισιτήριο για τα προημιτελικά. Η Ελλάδα είχε μία νίκη, επί της Πορτογαλίας, μία ισοπαλία, με την Ισπανία, και μία ήττα, με τη Ρωσία.
Πορτογαλία και Ελλάδα ήταν οι δύο χώρες που πέρασαν από τον πρώτο όμιλο στα προημιτελικά, ως πρώτη και δεύτερη του ομίλου, κι εκεί η ελληνική ομάδα νίκησε 1-0 τη Γαλλία, με γκολ του Χαριστέα στο 65′, εξασφαλίζοντας μία θέση στα ημιτελικά. Με το ίδιο σκορ άφησε πίσω της την Τσεχία, με γκολ του Δέλλα στην παράταση. Και καθώς οι πανηγυρισμοί στο Πόρτο ήταν ξέφρενοι, και όλοι ετοιμάζονταν για τον τελευταίο αγώνα της Λισαβόνας, στην Ελλάδα όσοι μπορούσαν έψαχναν εισιτήριο, ποιος θα τον περίμενε, με προορισμό την Πορτογαλία, το θρυλικό Ντα Λουζ και τον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Η γαλανόλευκη εξέδρα ήταν έτοιμη να δώσει δυνατό «παρών».
Με φόντο το τρόπαιο, η Ελλάδα βρήκε απέναντί της και πάλι τη διοργανώτρια Πορτογαλία. Χρειάστηκαν 57 λεπτά αγώνα μέχρι ο Άγγελος Χαριστέας, έπειτα από ασίστ του Άγγελου Μπασινά, μέσω εκτέλεσης κόρνερ, να κάνει το 1-0 και να στείλει την Ελλάδα αγκαλιά με το κύπελλο.
Κάθε πάσα, κάθε φάση, κάθε δευτερόλεπτο από εκείνη τη στιγμή και μετά, έφερνε τους παίκτες της εθνικής Ελλάδος πιο κοντά στον πιο απρόσμενο θρίαμβο της ιστορίας της.
Όταν ο διαιτητής σφύριξε τη λήξη, οι πανηγυρισμοί ήταν ξέφρενοι σε Ελλάδα και Πορτογαλία. Η εθνική ομάδα κατέκτησε το τρόπαιο ενάντια σε όλα τα προγνωστικά, και καθώς οι παίκτες ξεχύνονταν στο χορτάρι αγκαλιασμένοι, ο κόσμος ξεχυνόταν στους δρόμους της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλων πόλεων, γιορτάζοντας την απίστευτη πρωτιά. Η χώρα που κανείς δεν περίμενε, η ομάδα που θεωρούνταν αουτσάιντερ της διοργάνωσης, στην οποία συμμετείχε, σε τελική φάση, μόλις για δεύτερη φορά μετά το 1980, είχε μόλις αναδειχθεί Πρωταθλήτρια Ευρώπης.
Το «πειρατικό» είχε σαλπάρει έχοντας κατακτήσει τον (ποδοσφαιρικό) κόσμο…
