Ο Σύλλογος μας ,ξανά ,παίρνοντας αφορμή από την παρουσία της σκηνοθέτιδας της Πειραματικής Σκηνής των ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΠΟΠΕΙΡΩΝ ,ΛΙΛΛΥΣ ΜΕΛΕΜΕ , συμμετέχει στην δράση «Πάμε Επίδαυρο», που αφορά σε ειδικά πακέτα προσφορών του Εθνικού Θεάτρου για την παρακολούθηση των παραστάσεών του στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου. Συμπεριλαμβάνεται η δωρεάν μεταφορά με θεατρολόγους ,οι οποίοι καθ’ οδόν πραγματοποιούν παρουσίαση και ανάλυση των έργων στο κοινό, ενώ κατά την επιστροφή ακολουθεί ανταλλαγή απόψεων και αποτίμηση της εμπειρίας.
Αναλυτικά η προσφορά
Άνω διάζωμα: 18€
Kάτω διάζωμα: 28€

Ορέστεια του Αισχύλου
Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Σάββατο,29 Ιουνίου | 20:30

Μια καινοτόμα πρόταση από το Εθνικό Θέατρο: Τρεις σκηνοθέτιδες, πρωτοεμφανιζόμενες στην Επίδαυρο, η Ιώ Βουλγαράκη, η Λίλλυ Μελεμέ και η Γεωργία Μαυραγάνη, παρουσιάζουν σε ενιαία παράσταση την Ορέστεια, τη μοναδική σωζόμενη τριλογία του Αρχαίου Δράματος.
Αγαμέμνων | Σκηνοθεσία: Ιώ Βουλγαράκη
Χοηφόροι | Σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ
Ευμενίδες | Σκηνοθεσία: Γεωργία Μαυραγάνη
Η ΕΚΚΙΝΗΣΗ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΕΣ ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ,Λ.ΜΑΡΑΘΩΝΟΣ 26 Α, Ν.ΜΑΚΡΗ, ΠΕΡΙΠΟΥ ΣΤΙΣ 16.00 . ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΥΠΟΥ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ
Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΚΑΤΟΧΥΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΠΛΗΡΩΜΗ ΤΟΥ ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΥ ΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΟ ΜΕΧΡΙ ΤΙΣ 14/6/19 (ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΕΣ )
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΤΗΛ. 6970974959 Κα Αρχοντία Ζοργιού

Η ατμοσφαιρική ρύπανση απειλεί τους πάντες, προειδοποίησαν κατά τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος τα Ηνωμένα Έθνη, με 9 στους 10 ανθρώπους στον πλανήτη να αναπνέουν μολυσμένο αέρα.

Το φαινόμενο αυτό έχει προκαλέσει μια εντεινόμενη, παγκόσμια κρίση υγείας, η οποία ήδη ευθύνεται για περίπου επτά εκατομμύρια θανάτους ετησίως, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Η καύση ορυκτών καυσίμων για την παραγωγή ενέργειας, για τα μέσα μεταφοράς και για την βιομηχανία συμβάλλει κατά κύριο λόγο στην ατμοσφαιρική ρύπανση, ενώ είναι και η κύρια πηγή των εκπομπών άνθρακα που προκαλούν την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Η αντιμετώπιση και των δύο αυτών προβλημάτων θα μπορούσε να ωφελήσει σημαντικά τη δημόσια υγεία.

Ακολουθούν κάποια σημαντικά γεγονότα αναφορικά με τις επιπτώσεις της ρύπανσης του αέρα στον άνθρωπο:

1. Η ατμοσφαιρική ρύπανση σκοτώνει 800 ανθρώπους την ώρα ή 13 το λεπτό, δηλαδή τρεις φορές περισσότερους από τον ετήσιο αριθμό των θυμάτων της φυματίωσης, της ελονοσίας και του AIDS μαζί.

2. Σε ορισμένες περιπτώσεις οι ίδιοι ρυπαντές συμβάλλουν τόσο στην κλιματική αλλαγή, όσο και στην τοπική ατμοσφαιρική ρύπανση, ανάμεσά τους ο μαύρος άνθρακας ή αιθάλη– που παράγονται από την αναποτελεσματική καύση σε πηγές όπως οι φούρνοι και οι ντιζελοκινητήρες–και το μεθάνιο.

3. Οι πέντε κυριότερες πηγές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης είναι η καύση ορυκτών καυσίμων σε εσωτερικούς χώρους, η χρήση ξύλων και άλλων βιομαζών για το μαγείρεμα, η θέρμανση και ηλεκτροδότηση των σπιτιών, η βιομηχανία, ανάμεσά τους και η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας όπως μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα και οι γεννήτριες ντίζελ, τα μέσα μεταφοράς και ειδικά τα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα, η κτηνοτροφία, περιλαμβανομένων των ζώων που παράγουν μεθάνιο και αμμωνία, οι ορυζώνες που παράγουν μεθάνιο και η καύση των γεωργικών απόβλητων, η καύση απόβλητων σε εξωτερικούς χώρους και η υγειονομική ταφή οργανικών απόβλητων.

4. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας από τα νοικοκυριά προκαλεί κάθε χρόνο περίπου 3,8 εκατομμύρια πρόωρους θανάτους, η μεγάλη πλειονότητα εκ των οποίων στον αναπτυσσόμενο κόσμο, και σχεδόν το 60% από αυτούς τους θανάτους αφορούν γυναικόπαιδα.

5. Το 93% των παιδιών σε όλον τον κόσμο ζουν σε περιοχές όπου τα επίπεδα της ατμοσφαιρικής μόλυνσης ξεπερνούν τα επιτρεπτά όρια που έχει θέσει ο ΠΟΥ, με 600.000 παιδιά κάτω των 15 ετών να έχουν πεθάνει από λοιμώξεις του αναπνευστικού το 2016.

6. Η ρύπανση της ατμόσφαιρας ευθύνεται για το 26% των θανάτων από ισχαιμική καρδιοπάθεια, το 24% των θανάτων από εγκεφαλικά, το 43% από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ) και το 29% από καρκίνο των πνευμόνων. Σε ό,τι αφορά τα παιδιά (η ρύπανση της ατμόσφαιρας) σχετίζεται, μεταξύ άλλων προβλημάτων υγείας, με την γέννηση λιποβαρών βρεφών, άσθμα, παιδικούς καρκίνους, παχυσαρκία, ανεπαρκή ανάπτυξη των πνευμόνων και αυτισμό.

7. Το 97% των πόλεων σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος με περισσότερους από 100.000 κατοίκους δεν πληρεί τα κατώτερα επίπεδα ποιότητας του αέρα που θέτει ο ΠΟΥ και στις χώρες υψηλού εισοδήματος το 29% των πόλεων απέχει από τα επιτρεπόμενα όρια.

8. Σχεδόν το 25% της ατμοσφαιρικής ρύπανσης από την ύλη των μικρών σωματιδίων στα αστικά κέντρα προκαλείται από την κίνηση στους δρόμους, το 20% από την καύση οικιακών καυσίμων και το 15% από την λειτουργία των βιομηχανιών, περιλαμβανομένης της παραγωγής ηλεκτρισμού.

9. Η διατήρηση των επιπέδων της υπερθέρμανσης του πλανήτη “αρκετά πιο κάτω” από τους 2 βαθμούς Κελσίου–όπως έχουν δεσμευτεί με τη Συμφωνία των Παρισίων για την Κλιματική Αλλαγή του 2015 να πράξουν οι κυβερνήσεις–θα μπορούσε να σώζει περίπου ένα εκατομμύριο ζωές τον χρόνο έως το 2050 και μόνο μέσω της μείωσης της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.

10. Στις 15 χώρες που εκπέμπουν τα αέρια που ευθύνονται περισσότερο για την υπερθέρμανση του πλανήτη το κόστος της μόλυνσης της ατμόσφαιρας για τη δημόσια υγεία εκτιμάται ότι ανέρχεται σε περισσότερο από το 4% του ΑΕΠ.

Πεθαίνει  ηρωικά κατόπιν προδοσίας ο μακεδονομάχος Καπετάν Άγρας, κατά κόσμον Αριστοτέλης Αγαπηνός. Μαρτύρησε κυριολεκτικά. Τον γύριζαν οι βούλγαροι κομιτατζήδες ξυπόλυτο στα χωριά. Τον έφτυναν και τον χτυπούσαν. Τα πέλματά του είχαν μαυρίσει. Και τον κρέμασαν μαζί με τον Ναουσαῒο Μίγκα σε μιά καρυδιά κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό του Βλαντόβου πού φέρνει σήμερα το όνομά του. Ο Άγρας ήταν ανώτερος άνθρωπος, λαμπρός χριστιανός και ηρωϊκός εθνομάρτυρας.

Ο Σαράντος Αγαπηνός, όπως είναι το πραγματικό όνομα του Τέλλου Άγρα, γεννήθηκε το 1880 στους  Γαργαλιάνους της Μεσσηνίας, όπου υπηρετούσε ως εφέτης ο πατέρας του.

 Ο  Σαράντος έζησε τα παιδικά του χρόνια στο Ναύπλιο. Όμως, όταν ήταν 10 ετών, ο πατέρας του πέθανε και η οικογένειά του μετακόμισε σε συγγενείς στην Αθήνα.

Σε ηλικία 15 ετών τελείωσε το Γυμνάσιο και μπήκε στη Σχολή Ευελπίδων και έξι χρόνια αργότερα, το 1901, μετά την αποφοίτηση του, τοποθετήθηκε στη φρουρά Αθηνών. Όμως, ο νεαρός πνιγόταν στην Αθήνα και ζήτησε μετάθεση στο μέτωπο του Μακεδονικού Αγώνα.

Εξαιτίας της απειρίας του, το αίτημα απορρίφθηκε.

Ο Αγαπηνός παράκουσε τις εντολές κι ενώ το 1902 είχε μετατεθεί στον Τύρναβο, πήγε εθελοντικά στη Μακεδονία, με έδρα και ορμητήριο τη Λίμνη των Γιαννιτσών. Η δράση του Άγρα στον Μακεδονικό Αγώνα

Οι Μακεδονομάχοι έφθαναν μυστικά στην τουρκοκρατούμενη Μακεδονία και μάχονταν με ψευδώνυμα, αφού επισήμως η Ελλάδα δεν συμμετείχε σε πολεμικές αναμετρήσεις. Ο Τέλλος Άγρας, όπως ήταν πλέον το ψευδώνυμό του, ανέλαβε να διώξει τους Βούλγαρους Κομιτατζήδες από τη Λίμνη των Γιαννιτσών, ώστε να σταματήσουν να τρομοκρατούν τον ελληνικό πληθυσμό. Σήμερα η λίμνη έχει αποξηρανθεί, αλλά εκείνη την εποχή λόγω της βλάστησης, των κουνουπιών και των φυσικών καταφυγίων, ήταν ιδανικός τόπος για ανταρτοπόλεμο. Οι Βούλγαροι είχαν βρει στη λίμνη καταφύγιο από τα τουρκικά αποσπάσματα. Με τον καιρό επιβλήθηκαν στα γύρω χωριά, πραγματοποιούσαν συχνά επιδρομές και ασκούσαν βία σε βάρος των ελλήνων χωρικών. Ο Άγρας με περίπου 20 άνδρες ανέλαβε δράση. 

Το 1906 έκανε έφοδο σε κεντρική βουλγαρική «καλύβα», δηλαδή βάση των ανταρτών. Οι δυνάμεις του, όμως, υστερούσαν. Ο ίδιος τραυματίστηκε σοβαρά στον δεξί ώμο και στο δεξί χέρι, ενώ σκοτώθηκαν 4 σύντροφοι του. Υποχρεωτικά μεταφέρθηκε στην Θεσσαλονίκη για να περιποιηθούν καλύτερα τις πληγές του και να αναρρώσει.

Μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα γύρισε με δική του πρωτοβουλία στον Βάλτο, παρά τις αντιρρήσεις των γιατρών. Η υγεία του όμως χειροτέρευε. Προσβλήθηκε κι από ελονοσία και τελικά το 1907 μετατέθηκε στη Νάουσα.  Το σχέδιο του Άγρα Από τη Νάουσα ο Άγρας συνέχισε να οργανώνει τον αγώνα. Μετά τις αλλεπάλληλες ήττες, οι Βούλγαροι Κομιτατζήδες είχαν αποκαρδιωθεί και κάποιοι σκέφτονταν να πάνε με το μέρος τον Ελλήνων. Ένας από αυτούς ήταν κι ο Βοεβόδας του Βουλγαρικού Κομιτάτου, ο Βάννης Ζλατάν. Ο Ζλατάν ήταν ο κύριος αντίπαλος του Άγρα στη Λίμνη των Γιαννιτσών. Είχε πάει σε ελληνικό σχολείο και καταγόταν από ένα χωριό κοντά στη Νάουσα. Ο Καπετάν Άγρας θέλησε να συναντηθεί με τον Ζλατάν και να πάνε μαζί στην Αθήνα, έτσι ώστε ο Βοεβόδας να προσχωρήσει στην ελληνική πλευρά. Αυτό που προκαλεί μεγάλη εντύπωση είναι ότι ο Τέλλος Άγρας είχε ενημερώσει το προξενείο της Θεσσαλονίκης από τις 24 Μαΐου του 1907. Ωστόσο, το προξενείο μετά την αποτυχία του σχεδίου διέψευσε κάθε πληροφορία και ανέφερε ότι ο Άγρας έδρασε μόνος του, χωρίς να ενημερώσει κανέναν.

Η προδοσία κι το τραγικό τέλος

Στις 3 Ιουνίου 1907, ο Τέλλος Άγρας με τον συναγωνιστή του Τώνη Μίγγα, συναντήθηκαν για τελευταία φορά με τον Ζλατάν και τον Κασάπτσε, επίσης Βοεβόδα. Παρά τις συμφωνίες και τις προηγούμενες συναντήσεις τους, οι βοεβόδες συνέλαβαν τους δύο Έλληνες. Αντίθετα με όσα πίστευε ο Τέλλος Άγρας δεν έδειξαν μπέσα και τους έστησαν παγίδα. Δεν έμειναν όμως εκεί. Για 4 μέρες τους διαπόμπευαν στις πλατείες των βουλγαρικών χωριών. Τους έσερναν δεμένους, ξυπόλητους και τους κακοποιούσαν. Στις 7 Ιουνίου του 1907, αργά το βράδυ οι δύο αντάρτες βρέθηκαν κρεμασμένοι σε μια καρυδιά. Ο θάνατος των δύο αγωνιστών έγινε γνωστός, ύστερα από μία εβδομάδα και ξεσήκωσε τους Έλληνες. Η θυσία τους δημιούργησε μια δίψα για εκδίκηση και δυνάμωσε τον αγώνα για την απελευθέρωση της Μακεδονίας. Οι δύο Βούλγαροι που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του μετά από λίγο καιρό σκοτώθηκαν από Έλληνες αντάρτες.

Τα χωριά Τέχοβο και Βλάβοδο, το μέρος δηλαδή που άφησαν την τελευταία τους πνοή ο Άγρας και ο Μίγγος, μετονομάστηκαν σε Καρυδιά και Άγρας αντίστοιχα.

Η δημοτική παράδοση, επίσης, δεν ξεχνά την αγωνιστικότητα του εθνομάρτυρα. Ο Ζαχαρίας Παπαντωνίου έγραψε γι αυτόν: Ο Τέλλος Άγρας, αριστερά και ο Τώνης Μίγγος, δεξιά νεκροί. Τα περιστέρια ένα πρωί δεν είχανε χαρά ήταν στην στέγη ενός σπιτιού και κλαίγανε και στο διαβάτη λέγανε:

Αλίμονο που χάσαμε δύο ανήσυχα φτερά!

Να μην τα πήρε ο άνεμος;

Μην ξαποσταίνουν κάπου;

Μην έπεσαν στη γης;

Τ’ αδέρφι μας δεν φαίνεται

και τώρα πως θα πάμε;

Άσπρο καράβι, όλα μαζί,

στον αέρα της αυγής;

Κι ένας μικρός κορυδαλλός

τραγούδησε απ’ το ύψος.

Να μην το περιμένετε,

τι δεν θα ξαναρθή .

Πολύν καιρό εχάρηκεν

αξένοιαστο μαζί σας,

μα ήρθεν η ώρα της οργής,

η ώρα να υψωθή.

Περιστεράκι μια βραδυά

κοιμήθηκ’ αυτού κάτου,

και την αυγή εξύπνησε αητός.

Έχετε γειά !

Πήγε ψηλά κι ευφραίνει

τα ματωμένα του φτερά στη βρύση του φωτός….