Πέθανε ο βετεράνος δημοσιογράφος Δημήτρης Λυμπερόπουλος

Έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 95 ετών ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος. Σύμφωνα με πληροφορίες ο δημοσιογράφος και συγγραφέας νοσηλευόταν στο νοσοκομείο, μετά από κάταγμα στο πόδι. «Γνώρισα διασημότητες, που μόνο ως ρεπόρτερ θα μπορούσα να πλησιάσω. Κάποιες, όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης, η Μαρία Κάλλας, ο Μάνος Χατζιδάκις, η Μελίνα Μερκούρη, ο Τέλης Σαβάλας, με τίμησαν με τη φιλία τους…. Υπήρξα ένας ρεπόρτερ που κωπηλάτησε σε ήρεμες θάλασσες με γοργόνες και δελφίνια, αλλά και σε επικίνδυνα περάσματα με πιράνχας και σε αγριεμένους ωκεανούς με καρχαρίες»… ανέφερε ο ίδιος στην επίσημη ιστοσελίδα του.

Ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος γεννήθηκε τον Σεπτέμβριο του 1925 και υπήρξε από τους πιο διάσημους κοσμικογράφους και ρεπόρτερ ενώ υπήρξε φίλος με τις πιο διάσημες προσωπικότητες της δεκαετίας του ΄60! Την είδηση του θανάτου του έκανε γνωστή ο Νίκος Μαστοράκης γράφοντας:

«Για τον φίλο της νιότης μου, φοβερό ρεπόρτερ, ανταγωνιστή μου αλλά ποτέ εχθρό, συναγωνιστή μου στην αποκλειστικότητα, αντί για επικήδειο, η τελευταία μας συνομιλία, μέρες πριν»:

ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ Για τον φιλο της νιοτης μου, φοβερο ρεπορτερ, ανταγωνιστη μου αλλα ποτε εχθρου, συναγωνιστη μου στην αποκλειστικοτητα, αντι για επικηδειο, η τελευταια μας συνομιλια, μερες πριν. Δ: Νίκο μου, τότε μπορούμε να πούμε ότι ζήσαμε την Χρυσή εποχή της δημοσιογραφίας και της τηλεόρασης… Αλλά και της ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ που στερείται σήμερα αναγνωστών…Ετοιμάζω ένα αφιέρωμα γιά εκείνη την εποχή, φόρο τιμής στο επάγγελμά μας που ξέπεσε όπως τα πάντα… Ν: Όταν το κανεις πες μου, να σου βρω φωτο και από το δικό μου αρχείο. Εδώ και καιρό βρήκα κι αγόρασα όλους τους τόμους της Μεσημβρινής και έκανα όλα τα ρεπορτάζ μου ψηφιακά. Δ: Νίκο είσαι κατα πολύ μικρότερός μου, θα ζήσεις και τα χειρότερα. Ν: Μπα, εδώ θα είσαι κι εσυ φίλε. Δεν το κουνάς ρούπι Δ: Δυστυχώς ζούμε σε εποχή από ημιμαθείς ξερόλες Ρε γαμωτο, πως καταλήξαμε στριμωγμένοι ανάμεσα σε τόσο μεγάλο πλήθος ατάλαντων; Προσπαθώ να πετύχω τον αποχαιρετισμό μου στα όπλα. αλλά επαγγελματικά με βαρβάτο χορηγό. Εσύ παρουσιαστής κι΄ εγώ σκυφτός κι΄ αδύναμος, ανάμεσα σε υπάρχοντα μυθικά και θρυλικά πρόσωπα από το παρελθόν. Αν σου πω ονόματα που δέχονται να ρθούν δεν θα το πιστέψεις… Ν: Σκυφτός κι αδύνατος; Ποτε! Ψηλό παιδί, χαρα γεμάτο. Δ: Ναι πάω για τα 95 το πνεύμα πρόθυμο η σάρξ αδύναμη. Ν: Στα 100 και βάλε σε βλέπω με πνεύμα τριαντάρη.

Ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος γράφει για τη ζωή του και τον Ωνάση

« Ξεκινάω αρχές της δεκαετίας του 50 κάνοντας σκίτσα και γράφοντας στην Αθλητική Ηχώ των Θ. Σέμπου – Γ. Γεωργαλά. Δημιουργώ αθλητική σελίδα στο Εμπρός του Καλαποθάκη. Ταξιδεύοντας με εθνικές ομάδες στίβου και ποδοσφαίρου στο εξωτερικό, γράφω εντυπώσεις από τις χώρες που επισκέπτομαι. Το 1951 σκιτσάρω και παίρνω συνέντευξη από τον Μορίς Σεβαλιέ στην Αλεξάνδρεια.

* Τον Σεπτέμβριο του 1959, όταν ο Ωνάσης έχει απαγάγει την Μαρία Κάλλας (οικειοθελώς) και τον πολιορκούν στη Γλυφάδα δεκάδες ρεπόρτερ και παπαράτσι από όλο τον κόσμο, κατορθώνω και ανεβαίνω στη θαλαμηγό του Χριστίνα και παίρνω από τον Έλληνα κροίσο παγκόσμια αποκλειστική συνέντευξη, για την εφημερίδα Έθνος.

* Το 1960 πηγαίνω στη Νάπολι (χωρίς την αρχική έγκριση της εφημερίδας μου) κάνω καθημερινή περιγραφή των επτά ολυμπιακών ιστιοδρομιών του διαδόχου Κωνσταντίνου και μετά την τελευταία, το Έθνος βγάζει παράρτημα.

* Το 1962 είμαι ο μοναδικός Έλληνας δημοσιογράφος, ανάμεσα στους ελάχιστους ξένους, καλεσμένος της Τουέντιθ Σέντσουρυ Φοξ, στα γυρίσματα της Κλεοπάτρας με την Λιζ Τέιλορ στην Σινετσιτά.

* Το 1966, μεσολαβεί η Μις Υφήλιος Κορίνα Τσοπέη και με καλεί ο τσέρμαν της FOX, Σπύρος Σκούρας να επισκεφθώ το Χόλιγουντ, αλλά στο Μπρόντγουεϊ γίνονται οι πρόβες του μιούζικαλ των Ντασέν – Χατζιδάκι Ίλυα Ντάρλινγκ και κολλάω στη παρέα του Μάνου και της Μελίνας. Μένω στη Νέα Υόρκη, όπου κάνω παρέα με γίγαντες (όπως δείχνουν οι φωτογραφίες και το κείμενο στο βιβλίο μου Μανχάταν) ως τον Οκτώβρη του 1968. Τότε ο Ωνάσης μου λέει ότι σε λίγες ημέρες όλα τα ειδησεογραφικά πρακτορεία θα στείλουν απεσταλμένους στο Σκορπιό που θα πλημμυρίσει από παπαράτσι. Επιστρέφω στην Ελλάδα για τον «γάμο του αιώνα».

* Εργάζομαι σε αρκετές εφημερίδες και περιοδικά, αλλά συνεννοούμαι απόλυτα μόνο με δύο «εφημεριδάδες»: τον Στέφανο Κρανιώτη στο Έθνος των Νικολόπουλου – Κυριαζήδων και τον Αλέκο Φιλιππόπουλο στην Απογευματινή του Μπότση και αργότερα στο νέο Έθνος και στις Εικόνες του Μπόμπολα.

* Κάνω και τηλεόραση: Στον Ελεύθερο ρεπόρτερ παίρνω συνεντεύξεις από διάσημους ή εντελώς άσημους και στο «Αθώος ή ένοχος» «δικάζω» τον Θανάση Βέγγο (γιατί τόλμησε να συναγωνιστεί στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης σταρ ηθοποιούς και να τους πάρει το πρώτο βραβείο…) τον Φέρεντς Πούσκας και τον πατέρα της Μαρίας Κάλλας! Σε χαλεπές ημέρες (όπου είχα να πληρωθώ αρκετά 15νθήμερα ή μου έδιναν διατακτικές…) παρουσιάζω χορευτικούς διαγωνισμούς και σόου μόδας…

Σε 15 χρόνια έχω γράψει δέκα βιβλία(βιογραφίες Ωνάση, Νιάρχου και μυθιστορήματα) αλλά αυτή την εποχή με ενδιαφέρει η δημιουργία της παρούσας ιστοσελίδας που με τον καιρό θα περιλάβει εκατοντάδες κείμενα και πάνω από χίλιες φωτογραφίες. Και κυρίως δεν θα έχω κανένα εκδότη που να με υποχρεώνει σε αυτολογοκρισία.

Η αγγλική, η γαλλική, η γερμανική και η ιαπωνική τηλεόραση μου έχουν κάνει αφιερώματα, αλλά όχι και τα ελληνικά κανάλια, που συνήθως με θέλουν στα πάνελ και
στα παράθυρα για την αυθεντικότητα και τον αυθορμητισμό μου. Από το 2000 και μετά αποφεύγω να εκτεθώ σ΄αυτά.