Στον ΑΝΤ1 και στην εκπομπή «Το Πρωινό» μίλησε αποκλειστικά, στην πρώτη –και μόνη, όπως είπε η ίδια- συνέντευξη της, η μία από τις δύο γυναίκες που κατήγγειλαν τον Πέτρο Φιλιππίδη για απόπειρα βιασμού, πράξη για την οποία ο ηθοποιός καταδικάστηκε πρωτοδίκως.
Η γυναίκα, που μίλησε υπό καθεστώς ανωνυμίας και με αλλοιωμένη φωνή, στην Φωτεινή Πετρογιάννη, είπε ότι την συγκίνησε η απόφαση και πως αισθάνεται δικαιωμένη.
Ανέφερε ακόμη πως από το 2010 που έγινε η απόπειρα βιασμού που καταγγέλθηκε «με ενοχλούσε να τον βλέπω στο θέατρο και στην τηλεόραση και στις διαφημίσεις και οπουδήποτε, δεν μπορούσα να ακούω ούτε την φωνή του στις μεταγλωττίσεις»
«Το μόνο που με ένοιαζε και για αυτό έκανα την καταγγελίαμ, ήταν να μην υπάρξουν άλλα θύματα και ίσως να αντιληφθεί κι εκείνος το κακό που έκανε», είπε η γυναίκα, η οποία συγκινήθηκε όταν αναφέρθηκε στον σύζυγο της λέγοντας «άνθρωποι με στήριξαν και με προέτρεψαν να κάνω την καταγγελία. Ο σημαντικότερος από αυτούς είναι ο σύζυγος μου. Έχουμε παιδιά μικρά στο σπίτι που έχουν ανάγκη την μητέρα τους σε πολύ μεγάλο βαθμό. Όλο αυτό ήταν μια σκιά πάνω από το σπίτι μας».
«11 χρόνια έκανα σαν μην είχε συμβεί ποτέ, έκανα σαν να μην υπάρχει. Έτσι θα κάνω και τώρα. Δεν θέλω κανείς να βλέπει στο πρόσωπο μου το θύμα του 2010», σημείωσε η καταγγέλλουσα, τονίζοντας ακόμη πως δεν υπάρχει κάτι που να την συνδέει με τις άλλες καταγγέλλουσες και επισημαίνοντας «Κανείς δεν θα μάθε ποτέ ποια είμαι. Εγώ ζω από αυτήν την δουλειά».
‘Όλη η συνέντευξη στην εκπομπή «Το Πρωινό»
Με συγκίνησε πάρα πολύ η απόφαση αυτή και των δικαστών και των ενόρκων. Δεν θα πω ψέματα, αισθάνομαι δικαιωμένη, ναι και ικανοποιημένη φυσικά. Ξέρω ότι θα κατηγορηθώ για τον δημόσιο λόγο μου αυτή την στιγμή, γιατί κατηγορήθηκα για πάρα πολλά πράγματα μέσα στο δικαστήριο αυτόν τον 1 χρόνο. Μιλάω όμως όχι για να διαφημίσω το αποτέλεσμα της δίκης γιατί δεν ήταν ένας αγώνας ποδοσφαιρικός, ήταν ένας δικαστικός αγώνας και σ΄ έναν δικαστικό αγώνα δεν μπορείς να χαρείς, ούτε να ενθουσιαστείς. Ακόμα, λοιπόν, δεν μπορώ να πω ότι μπορώ να ηρεμήσω.
Τι αισθάνεσαι γι’ αυτόν τον άνθρωπο;
Σ’ αυτό δεν θέλω να απαντήσω. Θέλω μόνο να πω ότι…και απευθύνομαι σε όλους, είτε είναι υπέρ του, είτε δεν είναι υπέρ του, η δικαιοσύνηέκρινε γι’ αυτόν, δεν ξέρω, ότι θέλει ας κάνει, δεν με αφορά.
Ως θύμα αυτής της ιστορίας, θα σε ενοχλούσε στο μέλλον να τον δεις ξανά στο σανίδι, να τον δεις ξανά σε μια σειρά;
Εμένα με ενοχλούσε να τον βλέπω στο θέατρο, γι’ αυτό και δεν τον είχα δει ποτέ στο θέατρο ξανά και με ενοχλούσε να τον βλέπω και στην τηλεόραση και στις διαφημίσεις και οπουδήποτε. Δεν τον παρακολουθούσα καθόλου, δεν ήθελα καν να ακούω την φωνή του στις μεταγλωττίσεις. Δεν με νοιάζει πραγματικά τι θα κάνει αυτός ο άνθρωπος, ας γυρίσει στο σπίτι του. Εμένα το μόνο που με ένοιαζε και γι’ αυτό έκανα και την καταγγελία ήταν το να μην υπάρξουν άλλα θύματα και ίσως…τώρα αυτό είναι λίγο ονειρικό…να αντιληφθεί και εκείνος το μέγεθος του κακού που έκανε.
Υπήρξε στιγμή που να σκέφτηκες όλον αυτόν τον καιρό, ότι αν γυρνούσες τον χρόνο πίσω, πριν την απόφαση…., μπορεί και να μην έκανες την καταγγελία, εξαιτίας των όσων άκουγες και των όσων ζούσες;
Πάρα πολλές φορές, πάρα πολλές φορές και ευτυχώς, είμαι πολύ τυχερή γιατί είχα και έχω δίπλα μου ανθρώπους που με στηρίξανε από την πρώτη στιγμή και με προέτρεψαν κιόλας να κάνω την καταγγελία. Ένας από αυτούς, ο σημαντικότερος, είναι ο άνθρωπος της ζωής μου…
Ο σύζυγος σου…
Ναι… γιατί διαταράχθηκε πάρα πολύ η οικογενειακή μας ηρεμία, έχουμε παιδιά στο σπίτι, μικρά, που έχουν ανάγκη τη μητέρα τους σε πολύ μεγάλο βαθμό και έπρεπε όλο αυτό να… Ήταν μια σκιά πάνω από το σπίτι μας, να το πω έτσι, ήταν κάτι που το στοίχειωνε. Πρέπει να μιλάμε. Το καλύτερο θα είναι να μιλάμε στο χρόνο που γίνεται το κακό αλλά ακόμα και αν δεν τα καταφέρνουμε να το κάνουμε αυτό, αν δεν καταφέρνουν οι άνθρωποι να το κάνουν αυτό, δεν είναι πραγματικά ποτέ αργά να μιλήσουνε. Αυτό το μήνυμα θέλω να φωνάξω και ο λόγος που μιλάω αυτή τη στιγμή δημόσια είναι αυτός. Γιατί μιλήσανε τώρα; Γιατί τώρα μπορέσανε!
Τα χρόνια πριν τον καταγγείλεις, τα 11 χρόνια που κρατούσες μέσα σου όλο αυτό που σου συνέβη, πως τα βίωσες;
Έκανα σαν να μην έχει συμβεί ποτέ. Είχα βάλει αυτό το περιστατικό μέσα σε ένα κουτί, βαθιά μέσα μου και έκανα σαν να μην υπάρχει και έτσι θα κάνω και τώρα. Δεν επεδίωξα ποτέ κατά το παρελθόν και ούτε και θα το κάνω στο μέλλον να συναναστραφώ αυτόν τον άνθρωπο ή να κινηθώ στους χώρους όπου κινείτο και εκείνος και γι’ αυτόντον λόγο και μου ήταν εύκολο να κάνω σα να μην έχει συμβεί.
Η πλευρά του Πέτρου Φιλιππίδη ωστόσο όλον αυτόν τον καιρό έκανε λόγο για μια συνομωσία…
Δεν υπάρχει τίποτα, τίποτα, που να συνδέει τα πρόσωπα αυτής της υπόθεσης μεταξύ τους. Δεν τις ήξερα καθόλου αυτές τις κοπέλες, τις γνώρισα μετά την προδικασία. Δεν γνώριζα καν τις επώνυμες κυρίες που κατήγγειλαν, την κυρία Παπαχαραλάμπους, την κυρία Δροσάκη, την κυρία Αναστασοπούλου, είναι άνθρωποι που τους γνώρισα τώρα. Κανείς δεν γνωρίζει και ούτε θα μάθει ποτέ ποια είμαι. Εγώ ζω από αυτήν τη δουλειά. Από αυτόν τον άνθρωπο εγώ δεν ζητάω τίποτα, ούτε χρήματα, ούτε τίποτα άλλο. Δεν θέλω κανένας να βλέπει στο πρόσωπο μου το θύμα του 2010.
