Αν δεν ήταν οι τρυφερές αγκαλιές των μικρών μαθητών και μαθητριών μας, αν δεν ήταν τα γλυκά τους χαμόγελα, αν δεν ήταν η υπέροχη αίσθηση της ικανοποίησης όταν φτάνουμε έναν εκπαιδευτικό στόχο, αν δεν ήταν τα μικρά σημειώματα μεσα στα τετράδια και ΄κάτω από τις εργασίες που γράφουν κύριε είστε ο καλύτερος ή κύριε τα σπάτε ή ακόμα σας αγαπάμε πολύ για να μην ξεχάσω τα παιδιά που φεύγουν από κοντά μας και λένε στις μαμάδες τους στο σπίτι..και τώρα τι θα κάνω χωρίς Μάκη
τότε ίσως να μιλούσαμε για μία από τις πιο δύσκολες και απαιτητικές ίσως και εξαντλητικές εργασίες στον κόσμο……
με όλα αυτά όμως η ξεκούραση έρχεται και σε κατακλύζει και αιθάνεσαι υπερήφανος που προσφέρεις και χαρούμενος που βρίκεσαι ανάμεσα σε αυτούς τους αγγέλους….
Αυτά!!!!!!!
