Λόφος Λεβίδη στην Παλλήνη: Από το 2004 στο 2020

Άνοιξε ο ασκός του Αιόλου για τον λόφο και το κτήμα Λεβίδη στην Παλλήνη.

Μεγάλο θέμα δημιουργήθηκε τις τελευταίες ημέρες και υπάρχει και διαδικτυακό ψήφισμα όπως σας ενημερώσαμε με σχετικό μας άρθρο.

Λόφος Λεβίδη: απο το 2004 στο 2020:Δελτίο τύπου Παράταξης ”Εμείς η Πόλη μας”

Ο Λόφος Λεβίδη , παραμένει ο τέλευταίος μεγάλος πνεύμονας πρασίνου στην ευρύτερη περιοχή και ως τέτοιο οφείλουμε να τον διατηρήσουμε.
Αυτό ήταν και το σκεπτικό της απόφασης που έλαβε ο Δημος Παλλήνης το 2004, προκειμένου να εκκινήσουν οι διαδικασίες απόκτησης του.
Το 2005, το Δημοτικό Συμβούλιο Παλλήνης, στηριζόμενο στη μελέτη του κ. Παναγιώτη Γκοιμήση , η οποία αναφέρεται διεξοδικά στο χαρακτήρα της έκτασης, στις χρήσεις γής, τους όρους δόμησης και τις δυνατότητες απόκτησης, έλαβε συγκεκριμένες αποφάσεις.

Η μελέτη επισήμανε οτι «για τα μη δασικά τμήματα της έκτασης, η απόκτηση τους μπορεί να πραγματοποιηθεί με αναγκαστική απαλλοτρίωση για τη δημιουργία χώρου πρασίνου με τις χρήσεις του Π.Δ. 20/02/03 η με απευθείας αγορά. Για τα δασικά τμήματα, η απόκτηση τους μπορεί να γίνει με απευθείας αγορά η με αναγκαστική απαλλοτρίωση υπερ του Δημοσίου και στη συνέχεια να παραχωρηθεί στο Δήμο Παλλήνης».
Ενα σύντομο ιστορικό, για τα πραγματικά δεδομένα, που αφορούν στο Λοφο Λεβίδη, κυρίως για την αποκατάσταση του τι έχει συμβεί.

Η πρόταση που καταθέσαμε στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, είχε αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα. Να διερευνηθούν τα δεδομένα που σήμερα ισχύουν και να αναζητηθούν όλοι οι τρόποι για την πιθανή αξιοποίηση του, ακόμη και η δυνατότητα απόκτησης του. Οπως συνέβη με την Βίλα Ιόλα στην Αγία Παρασκευή και την Βίλα Ζωγραφου στο Δήμο Ζωγράφου, που αγοράστηκαν απο τους δήμους και σήμερα λειτουργούν ως χώροι πολιτισμού.
Για να μη μένουν στα χαρτιά μελέτες και αποφάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου (2004 -2008).
Ισως ανοίξει ενα παράθυρο στο φώς.