Την τραγική θέση που βρέθηκε ο Αθανάσιος Μωραΐτης όταν χρειάστηκε να αποφασίσει να αφήσει την ηλικιωμένη μητέρα του στο σπίτι να καεί για να φύγει ο ίδιος και να σώσει την υπόλοιπη οικογένεια του περιέγραψε με συγκλονιστικό τρόπο ο μάρτυρας στη δίκη για τη φονική πυρκαγιά με τους 104 νεκρούς στο Μάτι.
Λίγη ώρα αργότερα ο μάρτυρας Δημήτρης Σιαπέρας είπε πως οι ισχυρισμοί των τότε κυβερνητικών αξιωματούχων ότι δεν υπήρχαν νεκροί στο Μάτι είναι ψέματα.
Ο Αθ. Μωραΐτης εμφανώς συγκινημένος περίγραψε καρέ καρέ την προσπάθεια του να μετακινήσει την 92χρονη μητέρα του η οποία είχε και μικρά κινητικά προβλήματα ενώ λίγα λεπτά νωρίτερα είχε διώξει την οικογένειά του μαζί με τα δύο γατάκια του.
Η απόφαση που τον σημάδεψε για μια ζωή
Η απόφαση αυτή που χρειάστηκε να λάβει τον έχει σημαδέψει και τον ακολουθεί για πάντα στη ζωή του.
«Στον πανικό έχασα τα κλειδιά του αυτοκινήτου. Τρέξαμε να σωθούμε . Διαπιστώσαμε ότι ο παραλιακός δρόμος είχε φρακάρει. Οταν φύγαμε η φωτιά είχε μεγάλη ένταση και μπροστά μου υπήρχε θερμικό κύμα με μεγάλη θερμοκρασία
Καίγονταν αυτοκίνητα, παντζούρια .Όταν δεν βρήκαμε τα κλειδιά είπα στη σύζυγο και το γιο μου να πάρουν τα γατιά και να φύγουν . Εγώ έμεινα να σώσω τη μητέρα μου που ήταν ενενήντα δύο ετών και είχε κινητικά προβλήματα.
Προσπάθησα να τη σώσω. Αλλά δεν τα κατάφερα. Είχα ήδη εγκαύματα. Όταν είδα ότι δεν μπορώ να τη μετακινήσω άφησα τη μητέρα μου να καεί για να σώσω την οικογένειά μου. Δεν μπορεί κανείς να φανταστεί τι νιώθω». κατέθεσε ο μάρτυρας καθηλώνοντας το δικαστήριο.
Ο μάρτυρας περιέγραψε πώς ο ίδιος και η οικογένεια του κατάφερνα να φτάσουν στη παραλία και να σωθούν ενώ έβρεχε φωτιά στη θάλασσα όπου έμειναν αρκετές ώρες μέχρι να τους παραλάβει το καΐκι σε κατάσταση υποθερμίας και να τους μεταφέρει στο μόλο στην Ραφήνα
«Πήγα αμέσως στο λιμεναρχείο και ανέφερα το χαμό της μάνας μου πριν από τις έντεκα το βράδυ. Οσοι λένε ότι δεν ήξεραν για νεκρούς λένε ψέματα. Ζούμε σε ένα κράτος που δεν νοιάζεται για εμάς. Δεν υπάρχει αποζημίωση που να ανταποκρίνεται στο χαμό ενός ανθρώπου. Κανένας από εμάς δεν άξιζε να περάσει όλο αυτό το πράγμα. Το ζούμε κάθε μέρα και θα το ζούμε με το να πεθάνουμε. Δεν πάρθηκε καμία σωστή απόφαση.
Προφανώς όλο αυτό οφείλεται σε λάθος αποφάσεις ή σε ανικανότητα» πρόσθεσε ο μάρτυρας απευθυνόμενος στους δικαστές .
Βρήκε τη μητέρα του απανθρακωμένη
Με έντονη φόρτιση και οι επόμενοι μάρτυρες μίλησαν για το χαμό των δικών τους ανθρώπων στη φωτιά στο Μάτι και όλοι αναφέρθηκαν στην παντελή έλλειψη του κρατικού μηχανισμού.
Ειδικότερα, στην κατάθεσή του ο Ορέστης Τσίντζας, ο οποίος βρήκε τη μητέρα του απανθρακωμένη μέσα στο αυτοκίνητο μαζί με ένα γείτονά της, μίλησε για μια τραγωδία που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.
Ο μάρτυρας ανέφερε ότι ο ίδιος βρίσκονταν στη Πάρο με την οικογένεια του για διακοπές και η μητέρα του στο Ν. Βουτζά, όπου παραθέριζε σε ένα νοικιαζόμενο σπίτι.: «Γύρισα το επόμενο το πρωί θεωρώντας ότι η μητέρα μου είναι αγνοούμενη…. Έδωσα δείγμα dna και έγινε η ταυτοποίηση. Ήταν μια τραγωδία που θα μπορούσε να έχει αποφευχθεί, υπήρχε χρόνος να αντιδράσουν…».
Για πλήρη ασυνεννοησία έκανε λόγο στην κατάθεσή του και ο Δημήτρης Σιαπέρας, ο οποίος έχασε τη μητέρα .Όπως είπε ο ίδιος κατάφερε να διώξει τον πατέρα του από την περιοχή και μαζί με ένα εξάδελφό του άρχισαν να αναζητούν την μητέρα του. «Δεν ήταν απανθρακωμένη. Τη βρήκα αλλοιωμένη. Η φωτιά είχε περάσει τόσο γρήγορα… Πήγα στους πυροσβέστες για βοήθεια. Καμία απάντηση. Ο ξάδελφος μου είχε μιλήσει live στο δελτίο του Ant1 και είπε: «βρήκαμε τη θεια μου απανθρακωμένη και αυτό είναι την ώρα που λέγανε ότι δεν υπήρχαν νεκροί, θέλω να το αναφέρω αυτό για την ιστορία«, κατέθεσε ο μάρτυρας και συνέχισε: «Το ΕΚΑΒ μου απάντησε ότι δε μπορούσε να πάρει τη μητέρα μου. Μου είπαν ότι είχαν εντολή να μαζέψουν άλλες σορούς. Τους κατάφερα τελικά. Την πήγαν στο Σισμανόγλειο».
«Δεν τους ειδοποίησαν, δεν υπήρχε κανείς…»
Από την πλευρά της η Κωνσταντίνα Σιαπέρα, κατέθεσε: «Κάποια στιγμή μίλησα με τον πατέρα μου και μου είπε «έχουμε καεί, έσωσα μια γυναίκα …». Ρώτησα που είναι η μητέρα μου. Μου είπε «δεν ξέρω»…. Κατάλαβα ότι κάτι είχε συμβεί. Άρχισα να τηλεφωνώ στα νοσοκομεία. Ο αδελφός μου πήγαινε ήδη προς το Ν. Βουτζά για να ψάξει. Ήξερα ότι αν η μητέρα μου ήταν στη ζωή θα μας είχε πάρει. Θυμόνταν όλα τα τηλέφωνά μας Τα βρήκε ο αδελφός μου στο σπίτι του θείου μου ….Δε είχε καεί, είχε περάσει το θερμικό κύμα και έτσι είχε πεθάνει. Αιτία θανάτου ήταν « θερμικά εγκαύματα». Ρώτησα τον πατέρα μου γιατί δεν έφυγαν. Μου είπε ότι δεν τους ειδοποίησαν, ότι δεν υπήρχε κανείς. Ότι ζητούσε βοήθεια και δεν υπήρχε κανείς. Κανένα σχέδιο. Άδικα έφυγαν τόσοι άνθρωποι ».
Για πλήρη έλλειψη ενημέρωσης και απουσία βοήθειας, έκαναν λόγο στην κατάθεσή τους στη δίκη και άλλοι μάρτυρες συγγενών θυμάτων.
Η δίκη συνεχίζεται.
