Όπως σας ενημερώσαμε εχτές με σχετικό μας άρθρο, το ΣτΕ (Συμβούλιο της Επικρατείας) απέστειλε την προσφυγή του Αθλητικού Σωματείου ”Η Πρόοδος” σχετικά με την ονοματοδοσία ”Ισμήνη Σημηριώτου” στο Διοικητικό Εφετείο το οποίο συνεδρίασε στις 14/11/2022 και απέρριψε την προσφυγή τους κατά της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Ραφήνας-Πικερμίου σχετικά με την αλλαγή ονόματος του Αθλητικού Κέντρου σε ”Αθλητικό Κέντρο Νέου Βουτζά Ραφήνας – Ισμήνη Σημηριώτου”. Ακολουθεί η απόφαση του Διοικητικού Εφετείου:
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 84/2023
ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ
ΑΚΥΡΩΤΙΚΟΣ-ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ
ΤΜΗΜΑ Θ’
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 15 Δεκεμβρίου 2022, με την εξής σύνθεση: Αθανάσιος Ασημακόπουλος, Πρόεδρος Εφετών Διοικητικών Δικαστηρίων, Αλεξάνδρα Μπαρλά και Άρτεμις Κυπριανού, Εφέτες Διοικητικών Δικαστηρίων. Γραμματέας η Χαρίκλεια Τσαπακίδου, δικαστική υπάλληλος.
Για να δικάσει την αίτηση ακυρώσεως, με χρονολογία καταθέσεως στο Συμβούλιο της Επικρατείας 22.7.2021 (αρ. καταχ. στο Δικαστήριο τούτο ΑΚ 1454/2.9.2022),
Των: 1. Σωματείου με την επωνυμία «Αθλητικός Σύλλογος Νέου Βουτζά ”Η ΠΡΟΟΔΟΣ”», που εδρεύει στον Δήμο Ραφήνας – Πικερμίου (οδός Χρυσοστόμου Σμύρνης, αριθμ. 1), 2. Αγγελικής Γραβάνη, κατοίκου Νέου Βουτζά Ραφήνας (οδός Μαρίκας Κοτοπούλη, αριθμ. 7) και 3. Νίκου Αγγελονίδη, κατοίκου Νέου Βουτζά Ραφήνας (οδός Καρυωτάκη, αριθμ. 8 και Λουντέμη), οι οποίοι παραστάθηκαν με τον δικηγόρο Δημήτριο Ρεκλό, που διορίστηκε με πληρεξούσια και κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 6 του π.δ/τος 18/1989, περί μη εμφανίσεώς του,
κατά: 1. του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο οποίος παραστάθηκε με την Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Σταυρούλα Ντούση, 2. του Υπουργού Εσωτερικών, ο οποίος παραστάθηκε με την ίδια ως άνω Πάρεδρο, 3. της Περιφέρειας Αττικής, η οποία παραστάθηκε με την δικηγόρο Σταματίνα Σκουλά, που διορίστηκε με πληρεξούσιο του Περιφερειάρχη Αττικής και 4. του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου, ο οποίος παραστάθηκε με τον δικηγόρο Γεώργιο Γεωργακαράκο, που διορίστηκε με πληρεξούσιο του Δημάρχου Ραφήνας – Πικερμίου και κατέθεσε δήλωση, σύμφωνα με το άρθρο 33 παρ. 6 του π.δ/τος 18/1989, περί μη εμφανίσεώς του.
Με την αίτηση αυτή οι αιτούντες επιδιώκουν να ακυρωθούν: α. η υπ’ αριθμ. 112/20.6.2020 (5ο θέμα) απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου, β. η υπ’ αριθμ. 63081/16708/15.9.2020 απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής και γ. η σιωπηρή απόρριψη από την Επιτροπή του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 της Περιφέρειας Αττικής της υπ’ αριθμ. 72/2.10.2020 διοικητικής προσφυγής.
Η εκδίκαση άρχισε με την ανάγνωση της έκθεσης της εισηγήτριας, Εφέτη Διοικητικών Δικαστηρίων, Αρτέμιδος Κυπριανού.
Κατόπιν το Δικαστήριο άκουσε την αντιπρόσωπο των Υπουργών και τον πληρεξούσιο της καθ’ ης Περιφέρειας, οι οποίοι ζήτησαν την απόρριψη της αιτήσεως.
Μετά τη δημόσια συνεδρίαση το Δικαστήριο συνήλθε σε διάσκεψη και
Α φ ο ύ μ ε λ έ τ η σ ε τ α σ χ ε τ ι κ ά έ γ γ ρ α φ α
Σ κ έ φ τ η κ ε κ α τ ά τ ο ν Ν ό μ ο
1. Επειδή, για την άσκηση της κρινόμενης αιτήσεως καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (υπ’ αριθμ. 393647888951 0920 0037 κωδικός ηλεκτρονικού παραβόλου).
2. Επειδή, με την αίτηση αυτή, οι αιτούντες επιδιώκουν την ακύρωση: α. της υπ’ αριθμ. 112/20.6.2020 (5ο θέμα) απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου του καθ’ ου Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου «Περί ονοματοθεσίας του Αθλητικού Κέντρου Νέου Βουτζά», β. της υπ’ αριθμ. 63081/16708/15.9.2020 απόφασης του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, με την οποία απορρίφθηκε η υπ’ αριθμ. 57349/15083/17.7.2020 διοικητική προσφυγή των αιτούντων κατά της πρώτης πράξης και γ. της σιωπηρής απόρριψης από την Επιτροπή του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 της Περιφέρειας Αττικής της υπ’ αριθμ. 72/2.10.2020 προσφυγής που άσκησαν οι αιτούντες κατά της δεύτερης πράξης. Η κρινόμενη αίτηση παραπέμφθηκε στο παρόν Δικαστήριο με την 1227/2022 απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας λόγω καθ’ ύλην και κατα τόπον αρμοδιότητας, κατ’ άρθρο 47 παρ. 1 του ν. 3900/2010 (Α’ 213), δοθέντος ότι πλήττονται ατομικές πράξεις που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή της νομοθεσίας περί οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης, εισάγεται δε μόνο ως προς τους αναφερόμενους στο εισαγωγικό μέρος τρεις αιτούντες εκ των δεκατεσσάρων αναγραφόμενων στο δικόγραφο, λόγω παραιτήσεως των λοιπών ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας.
3. Επειδή, στην παρ. 1 του άρθρου 47 του π.δ/τος 18/1989 (Α’ 8) ορίζεται ότι: «1. Αίτηση ακυρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα, έστω και μη χρηματικά, προσβάλλονται από αυτήν».
4. Επειδή, κατά την έννοια της διάταξης αυτής, για την ύπαρξη εννόμου συμφέροντος δεν αρκεί το κοινό ενδιαφέρον κάθε πολίτη για τα γενικότερα θέματα της χώρας και την τήρηση από την Διοίκηση της αρχής της νομιμότητας, αλλά απαιτείται η ύπαρξη ιδιαίτερου δεσμού του αιτούντος φυσικού προσώπου ή φορέα συλλογικής δραστηριότητας με την προσβαλλόμενη πράξη. Όσον αφορά, ειδικότερα, τα νομικά πρόσωπα, όπως τα σωματεία, αναγνωρίζεται σε αυτά έννομο συμφέρον να προσβάλουν με αίτηση ακυρώσεως διοικητική πράξη, η οποία αφορά είτε το ίδιο το νομικό πρόσωπο, όταν η πράξη αυτή απευθύνεται ευθέως σε αυτό ή το παρεμποδίζει στην εκπλήρωση των καταστατικών του σκοπών (ΣτΕ 813-814/2019 Ολομ., 1745/2016 Ολομ., 1909/2014 Ολομ., 1212/2010 Ολομ., 2286/2001 Ολομ., 2618/2018 επτ., 69/2016 επτ., 2160/2014 επτ., 4243/2015), είτε το σύνολο των μελών του είτε και μία μόνο κατηγορία μελών, υπό την προϋπόθεση ότι δεν θίγονται τα συμφέροντα άλλης κατηγορίας μελών (ΣτΕ 2618/2018). Εφόσον, όμως, με την αίτηση ακυρώσεως που ασκούν τα νομικά πρόσωπα προσβάλλονται ατομικές διοικητικές πράξεις, πρέπει να γίνεται επίκληση της ιδιαίτερης βλάβης που υφίστανται από τις επίμαχες πράξεις και δεν αρκεί η γενική αναφορά στους επιδιωκόμενους από αυτά θεμιτούς σκοπούς, έστω και ηθικής φύσεως, για την πραγμάτωση των οποίων έχουν συσταθεί (ΣτΕ 310, 2114/2021 Ολομ., 813-814/2019 Ολομ, 3353/2013 Ολομ., 1886/2022 επτ., 1453/2020).
5. Επειδή, στην προκείμενη περίπτωση, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν τα εξής: Με την υπ’ αριθμ. 112/20.6.2020 (5ο θέμα) απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου, αποφασίστηκε η ονομασία του δημοτικού αθλητικού κέντρου Νέου Βουτζά σε «Δημοτικό Αθλητικό Κέντρο Ν. Βουτζά ”Ισμήνη Σημηριώτου”». Η απόφαση αυτή ελήφθη με την αιτιολογία ότι το ως άνω αθλητικό κέντρο, που διαθέτει τέσσερα (4) γήπεδα τέννις όπου αθλούνται πάνω από 150 παιδιά και ενήλικες, είναι συνυφασμένο με το άθλημα της αντισφαίρισης (τέννις), στο οποίο διακρίθηκε παγκοσμίως η Ισμήνη Σημηριώτου, Ελληνίδα αθλήτρια της αντισφαίρισης, που γεννήθηκε στην Σμύρνη της Μικράς Ασίας και στέφθηκε ολυμπιονίκης στην Μεσολυμπιάδα, που τελέστηκε στην Αθήνα τον μήνα Απρίλιο του έτους 1906. Οι εν λόγω Ολυμπιακοί Αγώνες ήταν οι πρώτοι, στους οποίους συμμετείχαν γυναίκες, με μοναδικό άθλημα συμμετοχής εκείνο της αντισφαίρισης, η δε Ισμήνη Σημηριώτου ήταν η πρώτη γυναίκα ολυμπιονίκης. Σύμφωνα με την ίδια απόφαση, «η ιστορική αναφορά στην Ισμήνη Σημηριώτου έχει σκοπό να αναδείξει τόσο τη σύνδεση του στοιχείου καταγωγής και του ιστορικού αυτού προσώπου με τους ανθρώπους που δημιούργησαν τον οικισμό του Ν. Βουτζά και οι οποίοι προέρχονταν από το προάστιο Μπουρζά της Σμύρνης της Μ. Ασίας, όσο και την τεράστια αθλητική προσωπικότητα μιας γυναίκας αθλήτριας που μεσουράνησε στις αρχές του 20ου αι., ακόμα και την περίοδο πριν την Μικρασιατική Καταστροφή, σε μια εποχή που η θέση της γυναίκας στην κοινωνία ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή». Κατά της απόφασης αυτής, οι αιτούντες άσκησαν την υπ’ αριθμ. 57349/15083/17.7.2020 διοικητική προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε με την υπ’ αριθμ. 63081/16708/15.9.2020 απόφαση του Συντονιστή Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής ως τυπικά απαράδεκτη, λόγω εκπρόθεσμης υποβολής της και έλλειψης εννόμου συμφέροντος των αιτούντων. Κατά της απόφασης αυτής του Συντονιστή, οι αιτούντες άσκησαν την υπ’ αριθμ. 72/2.10.2020 διοικητική προσφυγή, η οποία απορρίφθηκε σιωπηρώς από την Επιτροπή του άρθρου 152 του ν. 3463/2006 της Περιφέρειας Αττικής.
6. Επειδή, το πρώτο αιτούν σωματείο, προς θεμελίωση του εννόμου συμφέροντός του για την ακύρωση των προσβαλλομένων ατομικών πράξεων, προβάλλει ότι φιλοξενείται στο συγκεκριμένο αθλητικό κέντρο, στην διαμόρφωση του οποίου έχει συμβάλλει καθοριστικά, συμμετέχοντας στον χαρακτηρισμό του οικοπέδου ως αθλητικού χώρου, στην ανέγερση των εγκαταστάσεων και των γηπέδων, καθώς και στην συντήρηση αυτών, ενώ έχει, επίσης, συνεισφέρει με οικονομικούς πόρους, ώστε οι εγκαταστάσεις να κατασκευαστούν με τις κατάλληλες προδιαγραφές και να διατηρούνται σε διαρκή λειτουργία. Τα λοιπά αιτούντα φυσικά πρόσωπα επικαλούνται ότι είναι κάτοικοι του Δήμου Ραφήνας – Πικερμίου, οι οποίοι κατοικούν εγγύτατα προς το αθλητικό κέντρο και, συνεπώς, διατηρούν σχέση εντοπιότητας με το αντικείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης ονοματοθεσίας. Όμως, οι αιτούντες, προκειμένου να θεμελιώσουν το έννομο συμφέρον τους για προσβολή ατομικών πράξεων που δεν απευθύνονται σε αυτούς, έπρεπε να επικαλεστούν και να αποδείξουν την βλάβη που υφίστανται από την απόφαση ονοματοθεσίας του αθλητικού κέντρου και, συνακόλουθα, την ωφέλεια που θα αντλήσουν από την ακύρωσή της (ΣτΕ 1601/2019, 3083/2014). Τούτο δε, διότι δεν αρκεί μόνο το ενδιαφέρον τους για την ακύρωση ως νομικώς πλημμελούς πράξης που δεν θίγει αμέσως τους ίδιους ως φυσικά πρόσωπα ή την λειτουργία του σωματείου ή των μελών του (πρβλ. ΣτΕ 1094-1096/2008), ενόψει και του περιοριστικώς αναφερόμενου καταστατικού σκοπού του σωματείου, που συνίσταται στην καλλιέργεια και την ανάπτυξη των δυνατοτήτων των αθλητών (άρθρο 2 παρ. 1 του καταστατικού), κάθε παρέκκλιση από τον οποίο ρητώς απαγορεύεται χωρίς την τροποποίηση του καταστατικού (άρθρο 2 παρ. 3). Υπό τα δεδομένα αυτά, εφόσον με το δικόγραφο της κρινόμενης αιτήσεως ή με το επ’ αυτής υπόμνημα δεν προσδιορίζεται, ειδικότερα, τυχόν βλάβη που υφίστανται τα αιτούντα φυσικά πρόσωπα ή το ίδιο το σωματείο ή τα μέλη του, προερχόμενη από τις προσβαλλόμενες ατομικές πράξεις, ούτε η ωφέλεια που θα προέκυπτε από την ακύρωσή τους, η κρινόμενη αίτηση είναι απαράδεκτη λόγω ελλείψεως εννόμου συμφέροντος των αιτούντων (ΣτΕ 2429/2007).
7. Επειδή, κατ’ ακολουθία, πρέπει να απορριφθεί η αίτηση και να καταπέσει υπέρ του Δημοσίου το παράβολο που καταβλήθηκε, κατ’ άρθρο 36 παρ. 4 εδάφ. β’ του π.δ/τος 18/1989. Τέλος, πρέπει να καταδικαστούν οι αιτούντες στην κατ’ ίσα μέρη καταβολή των δικαστικών εξόδων των καθ’ ων, ανερχόμενων σε 256 ευρώ για το Δημόσιο και από 341 ευρώ για καθένα από τα λοιπά νομικά πρόσωπα, κατ’ άρθρο 275 παρ. 1 εδάφ. β’ του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας (ν. 2717/1999, Α’ 97), που εφαρμόζεται στην προκείμενη περίπτωση δυνάμει του άρθρου 4 παρ. 1 περ. στ’ του ν. 702/1977 (Α’ 268).
ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ
Απορρίπτει την αίτηση ακυρώσεως.
Διατάσσει την κατάπτωση του καταβληθέντος παραβόλου.
Επιβάλλει στους αιτούντες κατ’ ίσα μέρη τα δικαστικά έξοδα των καθ’ ων νομικών προσώπων, ποσού διακοσίων πενήντα έξι (256) ευρώ για το Δημόσιο και από τριακόσια σαράντα ένα (341) ευρώ για την Περιφέρεια και τον Δήμο.
Η διάσκεψη του Δικαστηρίου έγινε στην Αθήνα στις 18.1.2023 και η απόφαση δημοσιεύθηκε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 19.1.2023.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΑΣΗΜΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΧΑΡΙΚΛΕΙΑ ΤΣΑΠΑΚΙΔΟΥ
Θεωρήθηκε στις
Η ΕΙΣΗΓΗΤΡΙΑ
ΑΡΤΕΜΙΣ ΚΥΠΡΙΑΝΟΥ
