Εκατοντάδες στελέχη και επιχειρηματίες από τον παγκόσμιο ναυτιλιακό χώρο συγκεντρώθηκαν στο Ντουμπάι τις τελευταίες ημέρες, όπου το Σάββατο 8 Νοεμβρίου ξεκίνησε επίσημα η Bahri Week, η οποία έχει εξελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες ετήσιες διοργανώσεις στον τομέα των δεξαμενόπλοιων.

Υπολογίζεται ότι περίπου 5.000 επισκέπτες ταξίδεψαν στο Ντουμπάι για το γεγονός, το οποίο πολλοί αποκαλούν «Ποσειδώνια των δεξαμενόπλοιων», συγκρίνοντάς το με τη μεγάλη ελληνική ναυτιλιακή έκθεση που πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια στην Αθήνα.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά τη φετινή Bahri Week παρουσίασε το Capital Link Forum, και συγκεκριμένα πάνελ, με συντονιστή τον Αλέξανδρο Δαμιανίδη, Συνεταίρο, Watson Farley Williams και τη συμμετοχή κορυφαίων προσωπικοτήτων της διεθνούς ναυτιλίας: του Βαγγέλη Μαρινάκη, ιδρυτή και προέδρου της Capital Maritime & Trading· του Ahmed Ali Alsubaey, Διευθύνοντος Συμβούλου του Ομίλου Bahri· της Lois Zabrocky, CEO της International Seaways· και του Γιώργου Προκοπίου, ιδρυτή της Dynacom Tankers Management.

Αίσθηση προκάλεσε στους συμμετέχοντες στη συζήτηση — και χειροκροτήθηκε από το κοινό — η παρέμβαση του Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος κάλεσε για προσωρινή άρση των κυρώσεων για ένα χρονικό διάστημα, με στόχο να καταστεί δυνατή η απόσυρση και διάλυση πολλών παλαιών πλοίων που ανήκουν στον λεγόμενο «σκιώδη στόλο» (shadow tanker fleet), ο οποίος αποτελεί σοβαρή απειλή για το περιβάλλον.

Αναβολή της Επιβολής Κανονισμών του ΙΜΟ

Το πρώτο θέμα της συζήτησης ήταν η ετήσια αναβολή της ψηφοφορίας στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) σχετικά με το νέο πλαίσιο μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών (IMO Net Zero Framework). Ο συντονιστής ρώτησε εάν αυτό σημαίνει «μια σταθερή στάση» ή «επανεκκίνηση από το μηδέν» με στόχο τη διαμόρφωση μιας νέας πρότασης.

Ο Βαγγέλης Μαρινάκης επικεντρώθηκε στην αποτυχία των διεθνών οργανισμών να καταλήξουν σε εφαρμόσιμες λύσεις: «Έχουμε τις απόψεις μας. Θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές. Δεν είναι θέμα διαφωνίας. Είναι θέμα πώς το έχει ο καθένας από εμάς στο μυαλό του και τι πρέπει να κάνουμε ως ηγέτες στον κλάδο μας. Λόγω του αριθμού των πλοίων που διαχειριζόμαστε και της ποσότητας του φορτίου που μεταφέρουμε. Τώρα, αν γυρίσουμε πίσω στα τελευταία δέκα χρόνια, έχουν γίνει πολλές συζητήσεις στον ΙΜΟ, στις επιτροπές της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, της Ένωσης Νορβηγών Εφοπλιστών, των Ευρωπαϊκών Ενώσεων και φυσικά πολλές συζητήσεις με τους νηογνώμονες μας για όλη αυτή την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών. Πιστεύω όμως ότι το πρόβλημα ξεκινά όταν πάντα λόγω διαφωνιών προσπαθούμε να βρούμε συμβιβασμούς. Έτσι, τελικά, ο συμβιβασμός ήταν ότι μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε τα πλοία μας, αλλά θα τιμωρηθούμε με φόρο που θα εισπράττουν οι χώρες της Ευρώπης. Με αυτόν τον τρόπο, δεν λύνουμε το πρόβλημα για το περιβάλλον μας. Είναι σαν να πληρώνεις κάποιον και να πεθαίνει πιο ευτυχισμένος. Αυτό δεν έχει νόημα. Ο κ. Προκοπίου έχει επανειλημμένα μιλήσει για την μείωση της ταχύτητας των πλοίων το οποίο έχει ένα αποτέλεσμα: μειωμένες εκπομπές. Η μόνη αύξηση είναι στο χρόνο μεταφοράς. Αλλά τελικά βλέπουμε ένα αποτέλεσμα που βοηθά το περιβάλλον. Και αυτό είναι γεγονός. Η τιμωρία με υψηλό φόρο για τη χρήση του πλοίου δεν λύνει το πρόβλημα.»

Ο Μαρινάκης πρόσθεσε: «Προχώρησαν σε αυτό το μέτρο διότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν εξαρχής στα βασικά. Αυτή είναι λοιπόν η πραγματικότητα. Και η άλλη πραγματικότητα είναι η εκλογή του κ. Τραμπ. Ήταν από την αρχή πολύ ριζοσπαστικός ως προς τις πράσινες συζητήσεις και τις μεταβάσεις. Και φυσικά, με την εκστρατεία στις χώρες για να μην ψηφίσουν αυτή τη φορολόγηση, είδαμε ότι ορισμένες ευρωπαικές χώρες άλλαξαν στάση την τελευταία στιγμή, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Και το αποτέλεσμα ήταν η αναβολή. Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι, τελικά, να συμβιβαστούμε όλοι, αλλά να συμφωνήσουμε σε μέτρα που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στο περιβάλλον μας. Και έχουμε έναν χρόνο μπροστά μας, τουλάχιστον, για να κάνουμε κάποιες εποικοδομητικές συζητήσεις και να βρούμε μια λύση. Έτσι το βλέπω από την πλευρά μου. Φυσικά ξέρετε, έχοντας δει όλους αυτούς τους κανονισμούς και τις προθεσμίες, επενδύσαμε πολλά, όχι σε ένα πιστοποιητικό LNG ready αξίας 10.000 $, αλλά σε πλοία LNG διπλού καυσίμου περισσότερα από 30 πλοία. Όλα αυτά αναβάλλονται για αργότερα. Όμως όταν η αγορά του LNG σταθεροποιηθεί και έρθει η νέα παραγωγή, η τιμή του LNG θα είναι χαμηλότερη. Θα έχει νόημα η κατανάλωση LNG ανεξάρτητα από τη μείωση των εκπομπών».

Ρεαλισμός & Πράσινη Μετάβαση

Ο Γιώργος Προκοπίου δήλωσε ξεκάθαρα τη θέση του: «Ήμουν πεπεισμένος ότι αυτό [το κανονιστικό πλαίσιο] δεν θα περάσει, γιατί είναι παράλογο να τιμωρείται κάποιος επειδή δεν χρησιμοποιεί καύσιμα που δεν υπάρχουν. Πώς μπορείς να επιβάλεις πρόστιμο για κάτι που δεν υπάρχει;» Συνέχισε εξηγώντας τις οικονομικές επιπτώσεις: «Ένα Suezmax κοστίζει 75-80 εκατομμύρια δολάρια, ωστόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του, το πλοίο θα επιβαρυνθεί με 240 εκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα — τριπλάσια από την αξία του πλοίου πάνω από το αρχικό κόστος. Κανείς δεν μπορεί να αντέξει τέτοια κόστη εκτός από τον καταναλωτή, κάτι που θα αυξήσει τον πληθωρισμό και τη φτώχεια ενώ θα μειώσει τα επίπεδα διαβίωσης.» Τόνισε επίσης τον περιορισμένο ρόλο της ναυτιλίας στη ρύπανση: «Η ναυτιλία ευθύνεται μόλις για το 2,5% της παγκόσμιας ρύπανσης. Γιατί δεν εστιάζουμε πρώτα στο υπόλοιπο 97,5%;» Ο Προκοπίου επεσήμανε ότι οι εφοπλιστές στοχοποιούνται άδικα: «Δεν είμαστε κατασκευαστές μηχανών ή ναυπηγεία. Είμαστε οι οδηγοί ταξί — οι χρήστες, όχι οι παραγωγοί καυσίμων. Τα διυλιστήρια και οι ενεργειακές εταιρείες παράγουν το καύσιμο. Ο πιο σίγουρος τρόπος να απαξιώσεις έναν οργανισμό είναι να θεσπίζεις κανόνες που δεν μπορούν να εφαρμοστούν.» Εξέφρασε σύγχυση για τις θέσεις ορισμένων χωρών: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι Νορβηγοί και άλλες βόρειες χώρες ευνοούν τόσο έντονα αυτό το πλαίσιο μηδενικών εκπομπών. Δεν έχω λάβει ακόμη ικανοποιητική εξήγηση.» Καταλήγοντας: «Είμαστε οικογενειακή εταιρεία. Προσπαθούμε για την αριστεία και νοιαζόμαστε να αφήσουμε ένα καλύτερο περιβάλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αλλά πρέπει να επιδιώκουμε το εφικτό, όχι μόνο το επιθυμητό.»

Η Lois Zabrocky τόνισε ότι ο κλάδος έχει ήδη αποδείξει τη δέσμευσή του: «Αν δούμε το order book, μιλάμε για επενδύσεις άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο κλάδος δεν διστάζει — αναλαμβάνουμε το καθήκον μας. Όμως, η τεχνολογία πρέπει να είναι έτοιμη για εμάς. Μόλις εισπραχθούν τα τέλη, πρέπει να υπάρχει αποτελεσματική αξιοποίηση αυτών των κεφαλαίων, κάτι που προς το παρόν δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο». Εξέφρασε εμπιστοσύνη στην ικανότητα του κλάδου να προσαρμοστεί, αν και με ρεαλιστικές προσδοκίες: «Είμαστε συνηθισμένοι να ξεπερνάμε εμπόδια — να παραδίδουμε πετρέλαιο και κοντέινερ απέναντι σε κάθε πρόκληση που μας παρουσιάζεται. Πιστεύω ότι θα πετύχουμε την απανθρακοποίηση, αλλά θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι προσδοκούν οι ιδεαλιστές». Ο Ahmed Ali Alsubaey τόνισε: «Ανεξάρτητα από τους κανονισμούς, θα επενδύσουμε στα ασφαλέστερα δυνατά πλοία χρησιμοποιώντας την καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία. Κανείς δεν θέλει να επενδύσει σε ότι τεχνολογία ήταν διαθέσιμη πριν από πέντε χρόνια — θέλουμε ό,τι είναι διαθέσιμο σήμερα, και το κάνουμε αυτό χωρίς εντολές επειδή πραγματικά νοιαζόμαστε για αυτόν τον γαλάζιο πλανήτη. Η ελπίδα μου είναι ότι οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις δεν θα προάγουν κανόνες φαινομενικά φιλικούς προς το περιβάλλον αλλά στην πραγματικότητα περιβαλλοντικά επιζήμιους. Η ναυτιλία ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή προς καθαρότερες και ασφαλέστερες επιχειρήσεις. Στις συζητήσεις για τους κανονισμούς, χρειαζόμαστε κάτι πρακτικό και επιτεύξιμο που θα μας επιτρέψει να αποδείξουμε τη γνήσια δέσμευσή μας για την προστασία του περιβάλλοντος.»

Capital Link Dubai Maritime Forum: Λόις Ζαμπρότσκι, διευθύνουσα σύμβουλος της International Seaways· Νικόλαος Μπορνόζης, πρόεδρος της Capital Link· Αλέξανδρος Δαμιανίδης, εταίρος της Watson Farley & Williams· Χαλίντ Γιούσεφ Αλχαμάντ, πρόεδρος της Bahri Shipmanagement· Ίαν Έντουαρντς, περιφερειακός διευθυντής Μέσης Ανατολής και Αφρικής της DNV Maritime· Γεώργιος Προκοπίου, ιδρυτής των Dynacom και Dynagas· Eng Άχμεντ Άλι Αλσουμπάι, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Bahri· Βαγγέλης Μαρινάκης, ιδρυτής και πρόεδρος της Capital Maritime & Trading· Χισάμ Νασίρ Αλνουχαϊμίς, πρόεδρος της Bahri Oil· και δρ Ανίλ Σάρμα, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου GMS.

Έκκληση για Διάλυση του Σκοτεινού Στόλου

Ο Μαρινάκης αναφέρθηκε ειδικά στη δημιουργία του λεγόμενου «σκιώδους στόλου», αποτέλεσμα των γεωπολιτικών εντάσεων: «Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ένα άλλο σημείο. Αυτό ξεκινά από τη γεωπολιτική, λόγω των πολέμων που έχουμε μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, συρράξεων στη Μέση Ανατολή στο παρελθόν που αφορούσαν και το Ιράν, και όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα με τις σχετικές κυρώσεις. Μιλήσαμε πριν περί μηδενικών καθαρών εκπομπών. Όλη η συζήτηση γίνεται για να κρατήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές. Έγιναν πολλές συζητήσεις, νομοθεσία, πολλά έξοδα από όλους μας για να διατηρήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές. Την ίδια στιγμή πολιτικοί μιλούν για κυρώσεις και επίσης μιλούν για ειρήνη. Όταν μπήκα στην αίθουσα του συνεδρίου, έγινε μια συζήτηση με τον Anil [Sharma] σχετικά με τον σκιώδη στόλο και τον στόλο που έχει δεχθεί κυρώσεις. Επιτρέπουμε όλο αυτό το διάστημα πάνω από 1500 πλοία σε λειτουργία, 876 έχουν ήδη δεχθεί κυρώσεις. Δεν είναι ασφαλισμένα, δεν έχουν κατάλληλα πληρώματα, δεν έχουν σωστή συντήρηση. Και έχουμε δει επίσης πολλά περιστατικά και ατυχήματα που αφορούν αυτά τα πλοία, τους προηγούμενους 12 μήνες στη Διώρυγα του Σουέζ, στη Βαλτική και συγκρούσεις στη Σιγκαπούρη. Και αυτό που χρειαζόμαστε ως κλάδος είναι να παροτρύνουμε την Αμερικανική Κυβέρνηση και την Ευρώπη να δώσει αμέσως, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, άδεια διάλυσης αυτών των πλοίων που βρίσκονται υπό καθεστώς κυρώσεων. Η Ινδία μπορεί να λάβει πλοία για διάλυση επειδή δεν έχει επιβάλει κυρώσεις σε αυτά τα πλοία». Ο κ. Μαρινάκης συνέχισε: «Οι πλοιοκτήτες δεν μπορούν να λάβουν πληρωμή για να διαλύσουν τα πλοιά τους, καθώς έχουν δεχθεί κυρώσεις και πρέπει να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής. Εάν έχουμε άμεσα αυτήν την απαλλαγή για τους επόμενους 2 ή 3 μήνες τουλάχιστον για να μειωθεί ο σκιώδης στόλος που έχει δεχθεί κυρώσεις, αυτό θα βοηθήσει πολύ τον κλάδο και ταυτόχρονα θα μειώσει σημαντικά το παράνομο εμπόριο. Ξοδεύουμε χρόνο, κόπο και χρήμα για θέματα που έχουν πολύ μικρό αντίκτυπο στη ρύπανση. Και ταυτόχρονα αφήνουμε τα θεμελιώδη προβλήματα να συνεχίζονται. Δεν έχει νόημα. Πρέπει να καταβάλουμε συντονισμένη προσπάθεια να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα για να δοθεί αμέσως αυτή η απαλλαγή, ώστε να διαλυθεί αυτός ο στόλος. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο. Φυσικά αγαπάμε την ειρήνη. Θέλουμε ειρήνη. Και προσβλέπουμε, στο τέλος της ημέρας, στην ειρήνη».

Προβλέψεις Διάλυσης Σκιώδη Στόλου

Όταν ρωτήθηκε σχετικά με πιθανή διάλυση του σκιώδη στόλου αν αρθούν οι κυρώσεις, ο κ. Μαρινάκης εκτίμησε: «Τουλάχιστον το 25% τοις εκατό, θα προχωρήσει με διάλυση, γιατί υπάρχουν πολλά πλοία που δύσκολα μπορούν να μετακινηθούν. Αυτά τα πλοία μετακινούνται με πολύ μεγάλο κίνδυνο. Ο Anil Sharma είναι το κατάλληλο άτομο για να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση. Αλλά σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, τουλάχιστον το 25% – το οποίο αντιπροσωπεύει πολλά πλοία – θα διαλυθεί. Και, φυσικά, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην αγορά». Ο Dr. Anil Sharma σχολίασε: «Πιστεύω σίγουρα ότι αν δοθούν οι άδειες, θα υπάρξει κατακλυσμός πλοίων που θα έρθουν για διάλυση επειδή μερικά από αυτά είναι όντως μη ασφαλή και αντιμετωπίζουν ζητήματα ασφάλισης». Όταν ρωτήθηκε για το χρονικό πλαίσιο, ο Μαρινάκης πρόσθεσε: «Το χρονικό όριο θα βοηθήσει. Θα ξέρουν ότι έχουν τρεις μήνες και θα προχωρήσουν». Ο Προκοπίου επίσης τόνισε ότι είναι σημαντικό να «τεθεί χρονικό όριο εντός τριών μηνών» ως κίνητρο.

Η Έκκληση για Ειρήνη

Ο Γιώργος Προκοπίου τόνισε τη θεμελιώδη σύνδεση μεταξύ ειρήνης και ευημερίας: «Ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθούν τα επίπεδα διαβίωσης είναι η ειρήνη. Όταν επικρατεί ειρήνη, το εμπόριο ανθίζει, και το 90% της παγκοσμιοποίησης πραγματοποιείται μέσω της ναυτιλίας. Η γεωπολιτική παραμένει ένας από τους πιο απρόβλεπτους παράγοντες — κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο. Αλλά αν πρέπει να στοιχηματίσουμε σε κάτι, πρέπει να στοιχηματίσουμε στην ειρήνη, όχι στον πόλεμο». Ο Προκοπίου επίσης αμφισβήτησε την ορολογία που χρησιμοποιείται για τα πλοία υπό κυρώσεις: «Ο όρος “σκοτεινός στόλος” είναι παραπλανητικός. Δεν είναι σκοτεινός — είναι ένας παράλληλος στόλος που λειτουργεί σε διαφορετικά επίπεδα κόστους. Αντί να τιμωρούμε τη Ρωσία, ουσιαστικά τους παρέχουμε δυνατότητα για φθηνότερες μεταφορές.»

Η Lois Zabrocky τόνισε τη σημασία του ελεύθερου εμπορίου: «Ευημερούμε σε ένα περιβάλλον ανοικτού και ελεύθερου εμπορίου. Ο προστατευτισμός και οι δασμολογικοί τοίχοι δεν είναι βέλτιστα σενάρια για τη βιομηχανία μας. Η διοίκηση Trump φαίνεται να πιστεύει ότι η άσκηση σημαντικής πίεσης μπορεί να δημιουργήσει ειρήνη.» Ο Ahmed Ali Alsubaey υπογράμμισε την ουσιώδη φύση της ναυτιλίας: «Χωρίς ανοικτό και ελεύθερο εμπόριο, δεν υπάρχει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα για καμία επιχείρηση. Τονίζω πάντα, ιδιαίτερα στις κυρίες στο κοινό, ότι χωρίς ναυτιλία δεν υπάρχει shopping. Πρέπει να πείσουμε ακόμη και τους προστατευτιστές ότι το ελεύθερο εμπόριο πρέπει να ευημερήσει ξανά όπως στο παρελθόν. Πιστεύω ότι πλησιάζουμε σε αυτό το σημείο.»

Επενδυτικές Ευκαιρίες στη Μέση Ανατολή

Η συζήτηση επεκτάθηκε στο μέλλον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Ο κ. Μαρινάκης εξέφρασε αισιοδοξία για την περιφερειακή σταθερότητα: «Τα τελευταία 40 χρόνια, υπήρξαν πολλοί πόλεμοι στην περιοχή, στο Ιράκ, στο Ιράν, η εισβολή στο Κουβέιτ, τα συνεχιζόμενα προβλήματα στη Συρία, τον Λίβανο. Με τόση αβεβαιότητα ήταν πολύ δύσκολο να γίνουν περισσότερες επενδύσεις ή τα πράγματα που είδαμε πρόσφατα. Αλλά η κατάσταση τώρα σταθεροποιείται. Δεν υπάρχει η απειλή του Ιράκ, το Ιράν επίσης δεν είναι τόσο επιθετικό όσο στο παρελθόν. Έχουν βρεθεί λύσεις στη Συρία και στην εκεί περιοχή. Πιστεύω, λοιπόν, ότι τώρα είναι η στιγμή για ανάπτυξη και πραγματικές επενδύσεις που ίσως τα προηγούμενα χρόνια είχαν αναβληθεί. Η περιοχή διαθέτει όλα τα θεμελιώδη για να δούμε πολύ περισσότερες επενδύσεις και μεγάλη πρόοδο στις υποδομές. Είμαστε χαρούμενοι που βρισκόμαστε εδώ για επαναλαμβανόμενες επιχειρηματικές συναλλαγές με φίλους και εταίρους και να αυξήσουμε τις δραστηριότητές μας στην περιοχή.»

Ο Ahmed Ali Alsubaey υπογράμμισε τη στρατηγική σημασία της περιοχής: «Ο Αραβικός Κόλπος ήταν πάντα κεντρικός στη ναυτιλία, από τον Δρόμο του Μεταξιού έως τη Διαδρομή των Μπαχαρικών. Σήμερα συνεχίζει να χρησιμεύει ως κρίσιμο σταυροδρόμι. Αν οι γεωπολιτικές συνθήκες βελτιωθούν, θα δούμε μια αναγέννηση για την περιοχή. Ως η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία μετά την Ινδία και την Κίνα, η Μέση Ανατολή βρίσκεται στη διασταύρωση των παγκόσμιων οικονομιών. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι η ναυτιλία θα επιστρέψει έντονα σε αυτήν την περιοχή». Ο Γιώργος Προκοπίου σημείωσε τον συνεχιζόμενο μετασχηματισμό: «Κάτι πολύ ιδιαίτερο συμβαίνει σε αυτήν την περιοχή όσον αφορά τις επενδύσεις». Υποστήριξε επίσης πραγματιστικές ενεργειακές λύσεις: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε το πετρέλαιο — θα παραμείνει. Η τεχνολογία δέσμευσης άνθρακα προσφέρει τη λύση. Η δέσμευση του 50% των εκπομπών θα ήταν επαρκής. Έχουμε την υποδομή, την ικανότητα διύλισης και τα δίκτυα διανομής. Πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε ενώ κάνουμε την ενέργεια προσιτή παγκοσμίως». Η Lois Zabrocky παρατήρησε τη δυναμική της αγοράς: «Ο ΟΠΕΚ αρχίζει να ανακτά μερίδιο αγοράς, και οι περιφερειακές χώρες εργάζονται εντατικά για να επιτύχουν ειρήνη — έναν κρίσιμο και πολύτιμο ρόλο».

Προοπτικές Αγοράς Νέων Κατασκευών

Το πάνελ ολοκληρώθηκε με συζητήσεις σχετικά με τις παραγγελίες πλοίων και τις συνθήκες της αγοράς. Ο Μαρινάκης σχολίασε: «Σχετικά με το ρίσκο νέων ναυπηγήσεων, νομίζω ότι είμαστε οι λάθος άνθρωποι να ρωτάει κανείς, γιατί έχουμε 100 πλοία σε παραγγελία. Υποχρεωτικά είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύουμε στην αγορά. Υπάρχουν πολλές ανάγκες, περισσότερη σταθερότητα και ευκαιρίες ανάπτυξης. Όσον αφορά τις νέες ναυπηγήσεις, ο κλάδος χρειάζεται αυτά τα πλοία. Εάν γίνει επίσης σημαντική πρόοδος με τον Σκοτεινό Στόλο και όλα τα άλλα πλοία που δεν έχουν ακόμη διαλυθεί λόγω των συνθηκών της αγοράς και το παράνομο εμπόριο, υπάρχει χώρος για τις νέες ναυπηγήσεις. Και είμαστε αρκετά αισιόδοξοι. Ζούμε σε περιβάλλον πληθωρισμού και οι τιμές δεν φαίνεται να πέφτουν. Έχουν αυξηθεί όλα τα έξοδα και δεν φαίνεται άμεση μείωση των τιμών. Είμαστε αισιόδοξοι. Πιστεύουμε ότι χρειάζονται πλοία για την ανάπτυξη. Και επίσης, τα νέα πλοία που παραγγέλνουμε είναι σημαντικά πιο οικονομικά. Αυτό βοηθά επίσης το περιβάλλον και βοηθά επίσης αυτό που συζητήσαμε σχετικά με τις εκπομπές και η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ναι, είμαστε αισιόδοξοι. Ναι. Βλέπουμε ότι οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές για σημαντικό χρονικό διάστημα.»

Ο Ahmed Ali Alsubaey πρόσφερε μια συνοπτική φιλοσοφία: «Ο Donald Trump λέει ‘drill, baby, drill.’ Εγώ λέω ‘build, baby, build.’ Όταν οι κανονισμοί αλλάζουν, χρειάζεσαι πλοία υπό παραγγελία.» Η Lois Zabrocky περιέγραψε τη στρατηγική της International Seaways: «Ανανεώσαμε τον στόλο μας MR ενώ πουλάμε παλαιότερα πλοία και παραλαμβάνουμε νέα LR1. Πρόσφατα αγοράσαμε ένα μεταχειρισμένο VLCC. Ενώ τα νέα πλοία είναι προτιμότερα, εργαζόμαστε συνεχώς για να αναβαθμίσουμε τον στόλο μας με διάφορους τρόπους».  Ο Γιώργος Προκοπίου αναγνώρισε την πολυπλοκότητα των προβλέψεων της αγοράς: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο ερώτημα, και η βεβαιότητα είναι αδύνατη. Τα ναυπηγεία είναι πλήρως κλεισμένα μέχρι το 2029. Η πρόβλεψη των συνθηκών τέσσερα χρόνια μπροστά απαιτεί εξαιρετική διορατικότητα. Μια οικονομική κρίση θα μπορούσε να διαταράξει τα πάντα, ειδικά αν οι δασμοί αντιστραφούν».  Τόνισε τα οφέλη αποδοτικότητας: «Κάθε νεότερο πλοίο είναι πιο αποδοτικό. Τα καύσιμα αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο έξοδό μας, οπότε μια μείωση 30-35% είναι σημαντικά πλεονεκτική. Ωστόσο, τα παλαιότερα πλοία και ο παράλληλος στόλος συνεχίζουν να δημιουργούν σημαντικά κέρδη, κάτι που εξηγεί γιατί τα μεταχειρισμένα πλοία διατηρούν τιμές δυσανάλογες με την ηλικία τους.»

Bahri Week: Η Ναυτιλία σε Σταυροδρόμι

Το φετινό Bahri Week απέδειξε ότι η ναυτιλία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι ηγέτες του κλάδου καλούν για πραγματιστικές προσεγγίσεις στην πράσινη μετάβαση, ειρήνη για την ευημερία του εμπορίου και στρατηγικές επενδύσεις για την εξασφάλιση του μέλλοντος της ναυτιλιακής οικονομίας. Όπως σημείωσε ο Ahmed Ali Alsubaey για το Ντουμπάι και την Μέση Ανατολή: «Η περιοχή περνά μια ανάσταση… γίνεται ένα πραγματικά σημαντικό σταυροδρόμι στον κόσμο για το εμπόριο και την παγκόσμια ναυτιλία.»

Η Ρωσία παρουσίασε ένα ανθρωποειδές ρομπότ με τεχνητή νοημοσύνη κατά τη διάρκεια μιας πολυαναμενόμενης εκδήλωσης, η οποία όμως κατέληξε σε φιάσκο όταν το ρομπότ παραπάτησε και έπεσε με το πρόσωπο στη σκηνή.

Σε βίντεο που έγινε γρήγορα viral, φαίνεται το ρομπότ – που σύμφωνα με αναφορές είναι το πρώτο της Ρωσίας που λειτουργεί με τεχνητή νοημοσύνη – φάνηκε να δυσλειτουργεί και να σωριάζεται κάτω.

Το ρομπότ, γνωστό ως AIDOL, βγήκε στη σκηνή παραπατώντας, υπό τους ήχους του τραγουδιού Rocky Theme, μπροστά σε περίπου 50 δημοσιογράφους, πριν κινηθεί προς τα αριστερά και χαιρετήσει το κοινό.

Ωστόσο, ο χαιρετισμός φάνηκε να το κάνει να χάσει την ισορροπία του και να πέσει στο πάτωμα.

Η πτώση προκάλεσε την αποκόλληση τμημάτων του μηχανήματος, τα οποία σκορπίστηκαν πάνω στη σκηνή, προτού το σηκώσουν οι διοργανωτές. Ένα μαύρο πανί σηκώθηκε για να κρύψει το ρομπότ από το κοινό καθώς το απομάκρυναν από τη σκηνή.

Σύμφωνα με δημοσιογράφους που παρακολούθησαν την εκδήλωση, οι διοργανωτές δήλωσαν ότι η πτώση οφειλόταν σε προβλήματα φωτισμού και βαθμονόμησης, σύμφωνα με τους New York Times.

Οι προγραμματιστές δήλωσαν ότι η εταιρεία είχε επενδύσει σημαντικά στο πρόσωπο του ρομπότ και στην τεχνολογία του ώστε να μοιάζει περισσότερο με άνθρωπο.

Ο διευθύνων σύμβουλος της AIDOL, Βλαντίμιρ Βιτούχιν, είπε στο ρωσικό πρακτορείο Tass ότι το ρομπότ βρίσκεται ακόμη «στα στάδια εκμάθησης».
«Ελπίζω αυτό το λάθος να μετατραπεί σε εμπειρία», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο του προγραμματιστή της AIDOL, το ρομπότ έχει σχεδιαστεί να περπατά, να χειρίζεται αντικείμενα και να επικοινωνεί, με στόχο να αποτελέσει στο μέλλον μια παρουσία σε σπίτια και επιχειρήσεις.

Μια νέα ανάλυση του DNA του Αδόλφου Χίτλερ αποκαλύπτει ότι ο Ναζιστής δικτάτορας έπασχε από το σύνδρομο Καλμάν, μια γενετική διαταραχή που επηρεάζει την κανονική εξέλιξη της εφηβείας και καθιστούσε δύσκολη τη δημιουργία σεξουαλικών σχέσεων.

Τα ευρήματα αναμένεται να παρουσιαστούν στο ντοκιμαντέρ του Channel 4, “Hitler’s DNA: Blueprint of a Dictator”, το οποίο καταρρίπτει μύθους όπως αυτόν που ήθελε τον Χίτλερ να έχει εβραϊκή καταγωγή, ενώ παράλληλα παρέχει αποδείξεις για την πιθανότητα ύπαρξης νευροαναπτυξιακών ή ψυχικών καταστάσεων.

Η ανάλυση του DNA πραγματοποιήθηκε από ένα δείγμα υφάσματος μολυσμένο με αίμα, το οποίο είχε αφαιρεθεί από τον καναπέ, στον οποίο ο Χίτλερ έβαλε τέλος στη ζωή του το 1945. Αν και τα αποτελέσματα αναμένεται να προκαλέσουν αντιπαράθεση, η επικεφαλής στη γενετική δήλωσε πως, παρά τις επιφυλάξεις της, ήθελε να διασφαλίσει ότι η μελέτη θα ολοκληρωθεί με τον πιο αυστηρό και προσεκτικό τρόπο.

Η καθηγήτρια Τουρί Κινγκ, η οποία είχε αναγνωρίσει τα λείψανα του Ρίτσαρντ Γ΄, δήλωσε: «Υπέφερα για το αν έπρεπε να αναλάβω αυτό το έργο. Αλλά κάποια στιγμή έπρεπε να γίνει και θέλαμε να σιγουρευτούμε ότι θα γίνει με εξαιρετική προσοχή και ακρίβεια. Επίσης, το να μην το κάνουμε θα τον έβαζε σε κάποιο βάθρο».

Και πρόσθεσε: «Αν ο ίδιος έβλεπε τα αποτελέσματα του DNA του, σχεδόν σίγουρα θα είχε στείλει τον εαυτό του στα κρεματόρια».

Η αναφορά στη σωματική και ψυχική υγεία του Χίτλερ
Ιστορικά, υπάρχουν αναφορές από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο που υποδηλώνουν ότι ο Χίτλερ υπήρξε στόχος εκφοβισμού λόγω του μεγέθους των γεννητικών του οργάνων. Η γενετική του πάθηση σημαίνει ότι υπήρχε μία στις δέκα πιθανότητες να είχε μικροφαλλία.

Μια ιατρική εξέταση του 1923, η οποία αποκαλύφθηκε το 2015, έδειξε ότι ο Χίτλερ είχε όντως κρυψορχία (η μη φυσιολογική παραμονή του ενός ή και των δύο όρχεων εκτός του οσχέου), προσφέροντας επιπλέον αποδείξεις για τα υποτιμητικά πολεμικά τραγούδια που είχαν δημιουργηθεί για εκείνον.

Ο Άλεξ Κ. Κέι, ιστορικός στο Πανεπιστήμιο του Πότσδαμ, δήλωσε ότι αυτή η ανακάλυψη ίσως εξηγεί την «ιδιαίτερα ασυνήθιστη και σχεδόν πλήρη αφοσίωσή του στην πολιτική ζωή του».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «άλλοι ανώτατοι Ναζί είχαν συζύγους, παιδιά και εξωσυζυγικές σχέσεις. Ο Χίτλερ είναι ο μοναδικός ηγέτης του ναζιστικού καθεστώτος που δεν είχε τίποτα από αυτά. Επομένως, πιστεύω ότι μόνο υπό την ηγεσία του Χίτλερ θα μπορούσε το ναζιστικό κίνημα να φτάσει στην εξουσία».

Η ανατροπή των φημών για την εβραϊκή καταγωγή του Χίτλερ
Η νέα ανάλυση του DNA διαλύει τις μακροχρόνιες φήμες που ήθελαν τον Χίτλερ να έχει εβραϊκή καταγωγή, ενώ αποκαλύπτει την πιθανότητα να είχε ψυχικές ή νευροαναπτυξιακές διαταραχές. Κάτι που δεν σοκάρει κανέναν.

Όπως μεταδίδει ο Independent, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ο Χίτλερ βρισκόταν στο υψηλότερο ποσοστό πιθανότητας να είχε αυτισμό, σχιζοφρένεια και διπολική διαταραχή, αν και παραμένει ασαφές ποια από αυτά τα συμπτώματα ενδέχεται να είχε.

Ο Δρ. Άλεξ Τσομπανίδης, ερευνητής αυτισμού στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ, δήλωσε: «Είναι δίκαιο να πούμε ότι η βιολογία του δεν τον βοήθησε. Δεν νομίζω ότι οποιοσδήποτε κλινικός όρος μπορεί να εφαρμοστεί εδώ. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, δεν μπορούμε να διαγνώσουμε. Η γνωστική διαδικασία πιθανώς να έχει επηρεαστεί, αλλά χρησιμοποιώ τη συμπεριφορά του όσο και τα γενετικά του δεδομένα όταν το λέω».

Ωστόσο, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι τα ευρήματα δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν για να στιγματίσουν εκείνους που μπορεί να έχουν τις ίδιες καταστάσεις που αναφέρονται στο DNA του Χίτλερ.

Ο καθηγητής Σάιμον Μπάρον-Κόεν, ψυχολόγος, τόνισε: «Η συμπεριφορά δεν είναι ποτέ 100% γενετική. Η σύνδεση της ακραίας σκληρότητας του Χίτλερ με ανθρώπους που έχουν αυτές τις διαγνώσεις κινδυνεύει να τους στιγματίσει, ειδικά όταν η συντριπτική πλειονότητα αυτών των ανθρώπων δεν είναι ούτε βίαιοι ούτε σκληροί, και πολλοί είναι το ακριβώς αντίθετο».

Η Νέα Αριστερά πάει για διάσπαση. Εντάξει, θυμίζει το παλιό αστείο με τη διάσπαση του ατόμου, αλλά ισχύει. Οι βουλευτές, πλην Τσακαλώτου, θέλουν να πάνε με τον Τσίπρα. Κάποια στελέχη συζητούν με τον Βαρουφάκη. Είναι και εκείνοι που θέλουν να διατηρήσουν μία αυτόνομη ριζοσπαστική πορεία. Ο δε Χαρίτσης, που βλέπει προς Τσίπρα, προτείνει δημοψήφισμα, να αποφασίσουν τα μέλη. Αλλά ποια μέλη; Εκείνα που επαναπατρίστηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ όταν έφυγε ο Κασσελάκης; Δεν θα βγει άκρη.

Τέλος πάντων, μικρή σημασία έχουν οι λεπτομέρειες. Μπορεί η Αριστερά να απεχθάνεται τον μεσσιανισμό και τα παρελκόμενα, αλλά όταν η συζήτηση φτάνει σε βουλευτικές έδρες, τα πράγματα σοβαρεύουν. Είναι λογικό οι άνθρωποι να επιδιώκουν την παρουσία τους στην επόμενη Βουλή. Αυτό έχει σημασία. Ο Τσακαλώτος που γκρινιάζει και λέει να μείνει στην άκρη, δεν έχει ανάγκη. Το πολύ να κρατήσει ο ίδιος το κόμμα σαν πολιτικό ησυχαστήριο.

Όμως το θέμα μας δεν είναι τι θα κάνει η Νέα Αριστερά. Το ερώτημα που τίθεται είναι τι θα κάνει ο Τσίπρας. Φάμελλος, Χαρίτσης και λοιποί στριμώχνονται στην προκυμαία για να ανέβουν πρώτοι στο πλοίο που πάει για την Ιθάκη. Προφανώς ο Τσίπρας θα γνωρίζει ότι κινδυνεύει να βρεθεί με έναν ΣΥΡΙΖΑ που θα φοράει καινούργιο καπέλο. Και θα θυμίζει ένα πολύ παλιό ανέκδοτο με τον ελέφαντα που προσπαθούσε να κρυφτεί πίσω από ένα θάμνο. Ομως τι να κάνει και αυτός; Με κάποιους οφείλει να πορευτεί.

Και εδώ θα προκύψει ένα πολύ σημαντικό πρόβλημα. Ο Τσίπρας έκανε, ας πούμε, το rebranding. Οι υπόλοιποι παραμένουν ίδιοι. Αν ο Αλέξης, λοιπόν, εμφανιστεί επί σκηνής με τον Φάμελλο και άλλους από τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Χαρίτση, την Αχτσιόγλου, τον Τζανακόπουλο, πώς θα πουλήσει το rebranding στην εκλογική πελατεία; Θα του πουν ότι θυμίζει ΠΑΕ που άλλαξε όνομα για να πάρει καινούργιο ΑΦΜ. Διότι αν ο πρόεδρος δηλώσει σοσιαλδημοκράτης και ανοιχτεί προς τον κεντρώο χώρο, θα πρέπει και οι υπόλοιποι να ερμηνεύσουν αντίστοιχο ρόλο. Μπορούν; Φυσικά και μπορούν, πολιτικοί είναι. Όμως θα δείχνουν κομματάκι αμήχανοι. Ίσως και λίγο αστείοι.

Όμως ούτε για τον Τσίπρα είναι μία εύκολη απόφαση. Αν τους δει ως βαρίδια του παρελθόντος και τους αποκλείσει από το καινούργιο μαγαζί, θα έχει στερηθεί την υποστήριξη στελεχών που διαθέτουν και εμπειρία και εκλογικούς μηχανισμούς. Αν τους βάλει μέσα, θα του μιλάνε για τα καινούργια ρούχα του ΣΥΡΙΖΑ. Αλήθεια, εσείς τι θα κάνατε στη θέση του;