Η Δέσποινα Γκικάκη κατεβαίνει υποψήφιο μέλος της ΔΗΜΤΟ Ν.Δ Ραφήνας Πικερμίου με υποψήφιο Πρόεδρο τον Μιχάλη Λουκάτο. Καλή επιτυχία! Στις 23 Νοεμβρίου.
42ος Αυθεντικός Μαραθώνιος: Ευχαριστήρια επιστολή του ΣΕΓΑΣ στον Δήμο Μαραθώνος
Ευχαριστήρια επιστολή προς το Δήμαρχο Μαραθώνος, Στέργιο Τσίρκα, απέστειλε η πρόεδρος του ΣΕΓΑΣ, Σοφία Σακοράφα, για τη συνδρομή του Δήμου μας στην επιτυχία του 42ου Αυθεντικού Μαραθωνίου.
Η κ. Σακοράφα στέκεται ιδιαίτερα στην επιστολή της στην “άψογη συνεργασία” των υπηρεσιών μας με το Σύνδεσμο, καθώς και στη συμβολή του Δήμου μας στην άρτια διεξαγωγή του αγώνα “σε επίπεδο οργάνωσης, υποδομών και ανθρώπινου δυναμικού”.
Η δημοτική αρχή ευχαριστεί με τη σειρά της όλους τους υπαλλήλους του Δήμου μας για την, πράγματι, πολύ ουσιαστική συνεισφορά τους σ’ αυτή τη μεγάλη γιορτή του αθλητισμού, του πολιτισμού και της ιστορίας, στον οποίο πήραν μέρος 24.000 δρομείς.
Ιδιαίτερος έπαινος ανήκει στους εργαζόμενους της Υπηρεσίας Καθαριότητας που, μεταξύ άλλων, ευπρέπισαν άμεσα το Σάββατο το χώρο της Αφετηρίας μετά την αφή της φλόγας, ώστε να είναι έτοιμος για το μεγάλο αγώνα, καθώς επίσης, μέσα σε ελάχιστες ώρες, συγκέντρωσαν και απομάκρυναν πολύ μεγάλο αριθμό απορριμμάτων από την Αφετηρία έως τα διοικητικά όρια του Δήμου μας.
Βασίλης Σπαντούρος: Κέντημα πάνω στα ερείπια της δημόσιας εκπαίδευσης
Στην Ελλάδα του 2025, όπου οι τάξεις συγχωνεύονται, τα σχολεία στενάζουν από ελλείψεις και σε μισή χώρα τα παιδιά κάνουν μάθημα σε κοντέινερ, το υπουργείο Παιδείας αποφάσισε ότι αυτό που χρειάζεται το δημόσιο σχολείο είναι… κέντημα. Κυριολεκτικά.
Ένα πρόγραμμα 4 εκατομμυρίων ευρώ για υφαντική, κεραμική, πλέξιμο και κεντήματα. Έρχεται να προστεθεί στους λαχανόκηπους των 2 εκατομμυρίων. Σύνολο 6 εκατομμύρια για να «απομακρυνθούν τα παιδιά από τις οθόνες». Μόνο που στην πραγματικότητα τα σχολεία χρειάζονται πρώτα απ’ όλα… σχολεία. Τάξεις που δεν μπάζουν, θέρμανση που δουλεύει, εκπαιδευτικούς που υπάρχουν, παράλληλη στήριξη που δεν λειτουργεί ως λοταρία.
Ενώ η ΟΛΜΕ καταγράφει πάνω από 10.000 κενά στα σχολεία, το υπουργείο επιλέγει να φτιάξει χώρους χειροτεχνίας. Την ίδια στιγμή που σε Σάμο, Κεφαλονιά, Αρκαλοχώρι και Αχαρνές παιδιά εξακολουθούν, χρόνια μετά από σεισμούς, να κάνουν μάθημα σε λυόμενα και κοντέινερ. Στην Ηγουμενίτσα πέφτουν σοβάδες. Στην Κυψέλη διαδηλώνουν γονείς και δάσκαλοι. Στην Ανατολική Αττική 35 από τις 73 σχολικές μονάδες έχουν λυόμενες αίθουσες.
Και κάπου εκεί, μέσα σε όλο αυτό το χάος, το Υπουργείο αποφασίζει πως η λύση είναι να μάθουν τα παιδιά σταυροβελονιά.
Αναρωτιέται κανείς ποιος θα διδάξει όλα αυτά τα «εργαστήρια». Γιατί μαθηματικούς ακόμα τους περιμένουν, δασκάλους επίσης, ενώ στην παράλληλη στήριξη ένας εκπαιδευτικός αντιστοιχεί σε δύο παιδιά που έχουν αναγνωρισμένη ανάγκη. Όσο για ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς; Ένας για πέντε σχολεία. Νοσηλευτές; Είδος προς εξαφάνιση. Και όμως, λεφτά για κλωστές και βελόνες βρίσκονται.
Η κυβέρνηση μιλά για «πολιτιστική παιδεία» και «δημιουργική εργασία». Κανείς δεν διαφωνεί ότι η τέχνη είναι πολύτιμη. Αλλά πρώτα ας εξασφαλίσουμε ότι το σχολείο δεν είναι επικίνδυνο. Ότι τα παιδιά δεν παγώνουν τον χειμώνα και δεν λιώνουν στο καλοκαίρι. Ότι έχουν δάσκαλο στην τάξη, βιβλία που δεν έχουν τριάντα χρόνια στην ύλη, και διαδικτυακή σύνδεση που δεν “ψυχορραγεί”, όπως λένε οι εκπαιδευτικοί.
Αν η χώρα είχε γίνει «Δανία του Νότου», όπως έλεγε ο Γιώργος Παπανδρέου το μακρινό 2009, τότε πράγματι τα εργαστήρια κεντήματος θα ήταν ευχάριστες και δημιουργικές δραστηριότητες. Αλλά Ελλάδα παραμείναμε. Στη χώρα που ακόμη και σήμερα, το 2025, τα παιδιά κάνουν μάθημα μέσα σε κοντέινερ.
Γι’ αυτό και το κέντημα δεν είναι «αναβάθμιση». Είναι ειρωνεία. Ίσως τελικά, με βάση την κυβερνητική λογική, το πραγματικό upgrade είναι η σταμπωτή πεταλούδα με σταυροβελονιά.
Γιατί καθηγητές δεν βρίσκονται, τάξεις δεν χτίζονται, υποδομές δεν συντηρούνται, αλλά το κέντημα… κέντημα. Μέσα σε μια εβδομάδα, μετά το φιάσκο του ταχυδρομείου και το επικοινωνιακό μπάλωμα, ήρθε να προστεθεί άλλο ένα, πολιτική με κλωστή και βελόνα.
Ελλάδα του 2025. Eδώ δεν υπάρχουν τάξεις, δεν υπάρχουν καθηγητές, δεν υπάρχουν κονδύλια, δεν υπάρχουν διαδραστικοί πίνακες, δεν υπάρχει τίποτα.
Εκτός από το κέντημα.
Κι αυτό τα λέει όλα.
Ραφήνα: Κατεπείγουσα συνεδρίαση Δημοτικού Συμβουλίου σήμερα Πέμπτη για την ηχορύπανση από τα αεροπλάνα – rpn
Συγκαλείται σήμερα εκτάκτως το Δημοτικό Συμβούλιο Ραφήνας Πικερμίου προκειμένου να αποφασίσει για την εκδίκαση της κοινής προσφυγής των δήμων Ραφήνας Πικερμίου, Σπάτων Αρτέμιδας και Μαρκοπούλου στην ΥΠΑ. Στις 8 το βράδυ. κατόπιν πρωτοβουλίας του Παύλου Μπατάλη και την σύμφωνη γνώμη 10 συμβούλων.
Μια νέα εποχή για τον Μαραθώνα! Για πρώτη φορά, ιδρύεται Περιφερειακό Ιατρείο – rpn
Μια νέα εποχή για τις υπηρεσίες υγείας της περιοχής
Ο Μαραθώνας κάνει ένα βήμα μπροστά στον τομέα της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, με την ίδρυση του πρώτου Περιφερειακού Ιατρείου στην κοινότητα. Μια εξέλιξη που χαρακτηρίζεται ως «ιστορική» για την πόλη, καθώς για πρώτη φορά οι κάτοικοι θα έχουν άμεση πρόσβαση σε βασικές ιατρικές υπηρεσίες χωρίς να χρειάζεται να μετακινούνται σε γειτονικούς οικισμούς.
Η δημιουργία του ιατρείου αποτέλεσε πάγιο αίτημα της Δημοτικής Αρχής και πήρε σάρκα και οστά μετά από συνεχείς παρεμβάσεις και συνεργασίες με το Υπουργείο Υγείας, την 1η ΥΠΕ και τη Διοίκηση του Κέντρου Υγείας Νέας Μάκρης.
Ο δήμαρχος Μαραθώνα, Στέργιος Τσίρκας, ευχαρίστησε δημόσια τον υφυπουργό Υγείας κ. Θεμιστοκλέους, καθώς και τα στελέχη της 1ης ΥΠΕ — τις κυρίες Μπαλαούρα και Νταβώνη — για τη συμβολή τους στην προσπάθεια. Παράλληλα αναφέρθηκε στη στενή συνεργασία με τη διοίκηση του Κέντρου Υγείας Νέας Μάκρης, που στήριξε έμπρακτα την πρωτοβουλία.
Η λειτουργία του Περιφερειακού Ιατρείου αναμένεται να ανακουφίσει σημαντικά τον τοπικό πληθυσμό, ειδικά ηλικιωμένους, οικογένειες και κατοίκους που δυσκολεύονται να μετακινηθούν. Πρόκειται για μια δομή που θα παρέχει άμεση ιατρική βοήθεια, συμβουλευτικές υπηρεσίες και καθημερινή υγειονομική υποστήριξη στους κατοίκους της κοινότητας.
Όπως δήλωσε ο δήμαρχος:
«Μαζί συνεχίζουμε να χτίζουμε έναν Μαραθώνα που φροντίζει τους ανθρώπους του. Η δημιουργία του Περιφερειακού Ιατρείου είναι μια επένδυση στην ποιότητα ζωής και στην ασφάλεια των συμπολιτών μας».
Η νέα δομή συμβολίζει την απαρχή μιας πιο ανθρώπινης και λειτουργικής σχέσης μεταξύ πολιτών και βασικών υπηρεσιών υγείας, ανοίγοντας τον δρόμο για ακόμη πιο φιλόδοξες παρεμβάσεις στο άμεσο μέλλον.
Εσωκομματικές Ν.Δ: Ο Κώστας Συκοβάρης υποψήφιος με τον Γιάννη Ρήγο – rpn
Ο Κώστας Συκοβάρης κατεβαίνει υποψήφιο μέλος της ΔΗΜΤΟ Ραφήνας Πικερμίου της ΝΔ με υποψήφιο Πρόεδρο τον Γιάννη Ρήγο.
Επιχειρηματίας στον χώρο της εστιασης παντρεμένος με την Δεμερουτη Ευαγγελία έχω δύο παιδιά.η τοπική οργάνωση της ΝΔ μπορεί να βοηθήσει για το καλό του τόπου μας.
Καλή επιτυχία!
Μανώλης Χριστοδουλάκης στην Polis: Η τοπικότητα είναι δικαίωμα, όχι προνόμιο
Υπάρχει κάτι που χάνεται σιγά-σιγά από στην καθημερινότητά μας, πολλές φορές χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Το συναντάμε όμως κάθε φορά που βλέπουμε να πληθαίνουν τα λουκέτα στις υπηρεσίες και τις κοινωνικές υποδομές που βρίσκονται γύρω μας.
Άρθρο του Βουλευτή Ανατολικής Αττικής ΠΑΣΟΚ Μανώλη Χριστοδουλάκη στην POLIS
Είναι η έννοια της τοπικότητας. Η αίσθηση ότι ο τόπος μας, οι άνθρωποι και οι ανάγκες μας έχουν λόγο και φωνή στις αποφάσεις που καθορίζουν τη ζωή μας.
Αντίθετα, όλο και πιο συχνά, βλέπουμε την εξουσία να απομακρύνεται. Παρακολουθούμε τις αποφάσεις να παίρνονται κεντρικά, τις υπηρεσίες να συγκεντρώνονται, τις τοπικές κοινωνίες να αποδυναμώνονται. Ό,τι κάποτε βρισκόταν κοντά στον πολίτη, σήμερα μεταφέρεται «κάπου αλλού».
Το βλέπουμε στη Ραφήνα, το βλέπουμε στην Ανατολική Αττική αλλά και σε όλη την Ελλάδα. Για παράδειγμα, το κλείσιμο των τοπικών καταστημάτων των ΕΛΤΑ από το Μαραθώνα μέχρι την Ανάβυσσο και από το Γέρακα και την Παλλήνη ως την Αρτέμιδα δεν είναι απλώς μια διοικητική εξέλιξη. Είναι ένα ακόμη βήμα προς την αποξένωση του πολίτη από το κράτος. Για τους ηλικιωμένους, για τους ανθρώπους που ζουν χωρίς εύκολη πρόσβαση στις ψηφιακές υπηρεσίες, η φυσική παρουσία του ταχυδρομείου ήταν κάτι παραπάνω από ένα κατάστημα. Ήταν εγγύηση ασφάλειας, ζήτημα κοινωνικής συνοχής, μια φυσική προέκταση του δημοσίου χώρου στη ζωή του καθενός από εμάς.
Κι όμως, η κυβέρνηση αντί να παρουσιάσει ένα σαφές σχέδιο για τη διασφάλιση της καθολικής ταχυδρομικής υπηρεσίας και για την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών μετά από χρόνια αδράνειας και αφού μέσω της διορισμένης διοίκησής της διπλασίασε το μισθό του CEO και έδωσε απευθείας αναθέσεις 1 εκατ. ευρώ σε πρώην βουλευτή της, αποφάσισε χωρίς καμία διαβούλευση τον «ξαφνικό θάνατο εκατοντάδων καταστημάτων.
Σαν μην έφτανε αυτό μάλιστα, λίγο πριν εμφανιστεί στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ο καθ’ ύλην αρμόδιος διευθύνων σύμβουλος, η κυβέρνηση τον παραίτησε στην ουσία για να μην μάθουν ποτέ οι πολίτες τα έργα και τις ημέρες του μέσα από τον κοινοβουλευτικό έλεγχο. Μιλάμε για μια εικόνα περιφρόνησης των τοπικών κοινωνιών, περιφρόνησης της ίδιας της Δημοκρατίας.
Το ίδιο συμβαίνει με τις πολεοδομίες. Αντί να ενισχυθούν οι δημοτικές δομές, μεταφέρονται αρμοδιότητες στο Κτηματολόγιο, σε έναν πιο κεντρικό και απρόσωπο μηχανισμό. Η Ραφήνα και ο κάθε Δήμος γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες της περιοχής τους. Όμως, για άλλη μια φορά, η τοπική γνώση υποχωρεί μπροστά στη λογική της συγκέντρωσης.
Αντίστοιχα, αν κοιτάξουμε τα σχολεία μας, βλέπουμε ακριβώς την ίδια εικόνα. Κενά σε εκπαιδευτικούς, καθυστερήσεις σε υποδομές, ελλείψεις σε προσωπικό.
Όλα αυτά δεν είναι μεμονωμένα φαινόμενα. Είναι κομμάτια του ίδιου προβλήματος: του υπερσυγκεντρωτισμού και της κακοδιοίκησης που διαπερνά την αντίληψη της κυβέρνησης ΝΔ ως προς την άσκηση εξουσίας. Πρόκειται για ένα μοντέλο που βλέπει τη χώρα «από ψηλά», μέσα από τα μάτια λίγων και ισχυρών, ένα σύστημα υδροκέφαλο που χάνει την ουσία της καθημερινότητας.
Η τοπικότητα ωστόσο δεν είναι διοικητική λεπτομέρεια. Είναι ο τρόπος που οργανώνουμε τη Δημοκρατία μας. Είναι η δυνατότητα των πολιτών να συμμετέχουν, να συνδιαμορφώνουν, να αισθάνονται πως ο τόπος τους, πραγματικά τούς ανήκει. Και όταν αυτή η δυνατότητα αποδυναμώνεται, τότε η ίδια η Δημοκρατία φτωχαίνει.
Τα πράγματα όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Οι πόλεις μας λειτουργούσαν μέσα από σχέσεις ανθρώπων, από τον υπάλληλο του ταχυδρομείου που έβλεπες κάθε μέρα ως τον γιατρό στο κέντρο υγείας που ήξερε τον παππού σου. Αυτή ήταν η ουσία της τοπικότητας — η σχέση εμπιστοσύνης, η αμεσότητα, η ευθύνη.
Σήμερα, πολλές από αυτές τις σχέσεις χάνονται. Οι υπηρεσίες γίνονται ψηφιακές και αντί να μας φέρνουν πιο κοντά στα κέντρα λήψης των αποφάσεων, μας απομακρύνουν. Είναι αναγκαίο να εκσυγχρονιζόμαστε αλλά αυτό δε σημαίνει να χάνουμε τα κεκτημένα μας.
Αν κάτι χρειαζόμαστε, είναι μια νέα ισορροπία. Ένα κράτος που εμπιστεύεται την αυτοδιοίκηση, που δίνει στους δήμους πραγματικές αρμοδιότητες και πόρους, που επιτρέπει στις τοπικές κοινωνίες να σχεδιάζουν και να υλοποιούν με βάση τις δικές τους ανάγκες. Ένα κράτος με επίκεντρο τον πολίτη και τις ανάγκες του.
Η αποκέντρωση δεν είναι μόνο ζήτημα αποτελεσματικότητας. Είναι ζήτημα Δημοκρατίας, αξιοπρέπειας και κοινωνικής δικαιοσύνης. Η Ραφήνα και η Ανατολική Αττική μπορούν να είναι πρότυπα βιώσιμης τοπικής ανάπτυξης, αν τους δοθεί η ελευθερία να λειτουργήσουν. Αλλά αυτό προϋποθέτει εμπιστοσύνη και πολιτική βούληση: να επιστρέψουμε τις εξουσίες εκεί όπου ανήκουν — κοντά στον πολίτη.
Γιατί τελικά, το ζήτημα της τοπικότητας δεν είναι μόνο θεσμικό. Είναι βαθιά πολιτικό. Είναι η δυνατότητα να συνδιαμορφώνεις, να συναποφασίζεις ότι σε αφορά. Είναι δικαίωμα όχι προνόμιο.
Εφημερίδα Polis
Αυτοψία στη σχολική διαδρομή του 2ου Γυμνασίου Αρτέμιδας για την ενίσχυση της ασφάλειας των μαθητών
Στο επίκεντρο της δημοτικής πολιτικής Σπάτων Αρτέμιδος μπαίνει ξανά η ασφάλεια των μαθητών, με νέα αυτοψία που πραγματοποιήθηκε στη σχολική διαδρομή του 2ου Γυμνασίου Αρτέμιδας, παρουσία της Δημοτικής Αστυνομίας. Η ενέργεια εντάσσεται σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό του Δήμου Σπάτων–Αρτέμιδας για τη δημιουργία μιας πόλης που προστατεύει τους πολίτες της και, κυρίως, τα παιδιά.
Ο Δημήτρης Αποστολόπουλος, Ειδικός Σύμβουλος Προστασίας του Πολίτη του Δήμου, τόνισε τη σημασία της συνεργασίας όλων των αρμόδιων υπηρεσιών — Τροχαίας, Δημοτικής Αστυνομίας και λοιπών φορέων — με στόχο ένα περιβάλλον ασφαλές για μαθητές, ευάλωτες ομάδες, αλλά και ελκυστικό και λειτουργικό για κατοίκους και επισκέπτες.
Στο πλαίσιο των προτάσεων που έχει καταθέσει και οι οποίες εφαρμόζονται σταδιακά από τη Δημοτική Αστυνομία, περιλαμβάνονται:
• Ενίσχυση της παρουσίας σχολικών τροχονόμων.
• Επιτήρηση κατά την προσέλευση και αποχώρηση των μαθητών.
• Παρέμβαση και ενεργή παρουσία για την αποτροπή περιστατικών bullying.
• Συνεχής εποπτεία σε όλα τα 33 σχολεία του Δήμου.
Ο κ. Αποστολόπουλος εξέφρασε τις ευχαριστίες του προς τον Διευθυντή της Δημοτικής Αστυνομίας, Άγγελο Δημητρίου, για την άριστη συνεργασία και τη σταθερή παρουσία στο πεδίο.
Παράλληλα, έκανε αναφορά σε ένα φιλόδοξο πλάνο για το μέλλον, το οποίο περιλαμβάνει:
– Τοπικά συμβούλια ασφάλειας.
– Περιπολίες (patrols) με τη συνδρομή ιδιωτικών φορέων και εθελοντών.
– Επαναλειτουργία των κοινωνικών περιπολιών τάξης, τροχαίας και δημοτικής αστυνομίας, ενός σχεδίου που στο παρελθόν είχε εφαρμοστεί πιλοτικά.
Ο ίδιος υπογραμμίζει ότι μέσα από οργανωμένη στρατηγική, συνέπεια και συνεργασία, ο Δήμος μπορεί να εξελιχθεί σε πρότυπο αστικής ασφάλειας και ποιότητας ζωής.
«Με σχέδιο, συνέπεια και συνεργασία, συνεχίζουμε να χτίζουμε την Ασφαλή Πόλη», σημειώνει χαρακτηριστικά, θέτοντας ως βασικό στόχο την προστασία μαθητών και πολιτών σε κάθε γειτονιά.
«Απειλή εθνικής ασφάλειας» – Το Ρεύμα του Κόλπου εξασθενίζει, η Ισλανδία ανησυχεί για την ύπαρξή της
Στην πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας για μια απειλή που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, η Ισλανδία αναγνώρισε την ενδεχόμενη κατάρρευση της ωκεάνιας κυκλοφορίας στον Ατλαντικό ως «υπαρξιακή απειλή», μια εξέλιξη που ανοίγει το δρόμο για την κατάρτιση σχεδίων έκτακτης ανάγκης.
Η Ισλανδία, η Βρετανία και Βορειοδυτική Ευρώπη θα είχαν πολύ ψυχρότερο κλίμα χωρίς το Ρεύμα του Κόλπου, ένα ρεύμα θερμών επιφανειακών υδάτων που ξεκινά από τον Κόλπο του Μεξικού και καταλήγει στην Αρκτική.
Η θερμότητα του νερού ανεβάζει τη θερμοκρασία του αέρα και κάνει τους χειμώνες της Βρετανίας πολύ πιο ζεστούς από ό,τι για παράδειγμα στη Σουηδία, η οποία βρίσκεται σε παρόμοιο γεωγραφικό πλάτος.
«Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε για οριστικές, απαντήσειες πριν αναλάβουμε δράση»
Το πρόβλημα είναι ότι τήξη των πάγων της Γροιλανδίας λόγω κλιματικής αλλαγής απελευθερώνει στον Αρκτικό Ωκεανό μεγάλες ποσότητες γλυκού νερού, το οποίο αραιώνει το αλμυρό, πυκνό επιφανειακό στρώμα και εμποδίζει τη βύθισή του.
Το Ρεύμα του Κόλπου είναι μέρος της Μεσημβρινής Ανατρεπτικής Κυκλοφορίας του Ατλαντικού (AMOC), ένα περίπλοκο σύστημα επιφανειακών ρευμάτων που μεταφέρουν θερμότητα από τους τροπικούς προς την Αρκτική.
Όταν το θερμό νερό φτάσει στην Αρκτική, ψύχεται και βυθίζεται, οπότε ακολουθεί την αντίστροφη πορεία προς τους τροπικούς ως ψυχρό ρεύμα μεγάλου βάθους.
To Ρεύμα του Κόλπου μεταφέρει θερμό νερό από τον τροπικό Ατλαντικό προς την Αρκτική (NOAA)
Ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να οδηγήσει σε κατάρρευση του AMOC και δραματική επιβράδυνση του Ρεύματος του Κόλπου, κάτι που θα βύθιζε στο ψύχος την Ισλανδία και τη Βορειοδυτική Ευρώπη.
Η τάση αυτή «αποτελεί άμεση απειλή για την εθνική ανθεκτικότητα και ασφάλειά μας» δήλωσε στο Reuters ο ισλανδός υπουργός Κλίματος Γιόχαν Παλ Γιόχανσον. «Είναι η πρώτη φορά που ένα φαινόμενο που συνδέεται με το κλίμα εξετάστηκε επίσημα στο Εθνικό Συμβούλιο Ασφάλειας ως δυνητική υπαρξιακή απειλή» είπε.
«Ο θαλάσσιος πάγος θα επηρέαζε τις θαλάσσιες μεταφορές. Τα ακραία φαινόμενα θα είχαν σοβαρές επιπτώσεις στην ικανότητά μας να διατηρούμε γεωργικές και αλιευτικές δραστηριότητες, οι οποίες παίζουν κεντρικό ρόλο στην οικονομία και την παροχή τροφίμων» δήλωσε ο Γιόχανσον.
«Δεν έχουμε την πολυτέλεια να περιμένουμε για οριστικές, μακροπρόθεσμες μελέτες πριν αναλάβουμε δράση» είπε.
Η κυβέρνηση αξιολογεί τώρα ποιες περαιτέρω μελέτες απαιτούνται και καταρτίζει σχέδιο ετοιμότητας για περίπτωση καταστροφής, ανέφερε ο υπουργός. Όπως είπε εξετάζεται μια ποικιλία κινδύνων, από την ενεργειακή και διατροφική ασφάλεια μέχρι τις υποδομές και τις διεθνείς μεταφορές.
Το AMOC έχει καταρρεύσει στο παρελθόν, όπως συνέβη πριν από την τελευταία Εποχή των Παγετώνων που τέλειωσε πριν από 12.000 χρόνια.
H επανάληψη ενός τέτοιου φαινομένου θα είχε επιπτώσεις και πέρα από την Βόρεια Ευρώπη, καθώς θα μπορούσε θα αλλάζει τα μοτίβα των βροχών από τις οποίες εξαρτώνται οι αγρότες στην Αφρική, την Ινδία και τη Νότια Αμερική.
Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι, καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει, η κατάρρευση του AMOC θα γίνει αναπόφευκτη εντός των επόμενων δεκαετιών.
Η Βρετανία, η οποία εξαρτάται από το Ρεύμα του Κόλπου, βασίζεται σε επιστημονικές εκθέσεις που εκτιμούν ότι μια απότομη κατάρρευση είναι απίθανη αυτό τον αιώνα.
Παρόλα αυτά η χώρα χρηματοδοτεί με 81 εκατ. λίρες μελέτες για το πότε τα κλιματικά συστήματα της Γης θα περάσουν το σημείο χωρίς επιστροφή.
Bahri Week Dubai: Οι ηγέτες της ναυτιλίας καλούν για ρεαλισμό και ειρήνη
Εκατοντάδες στελέχη και επιχειρηματίες από τον παγκόσμιο ναυτιλιακό χώρο συγκεντρώθηκαν στο Ντουμπάι τις τελευταίες ημέρες, όπου το Σάββατο 8 Νοεμβρίου ξεκίνησε επίσημα η Bahri Week, η οποία έχει εξελιχθεί σε μία από τις σημαντικότερες ετήσιες διοργανώσεις στον τομέα των δεξαμενόπλοιων.
Υπολογίζεται ότι περίπου 5.000 επισκέπτες ταξίδεψαν στο Ντουμπάι για το γεγονός, το οποίο πολλοί αποκαλούν «Ποσειδώνια των δεξαμενόπλοιων», συγκρίνοντάς το με τη μεγάλη ελληνική ναυτιλιακή έκθεση που πραγματοποιείται κάθε δύο χρόνια στην Αθήνα.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον κατά τη φετινή Bahri Week παρουσίασε το Capital Link Forum, και συγκεκριμένα πάνελ, με συντονιστή τον Αλέξανδρο Δαμιανίδη, Συνεταίρο, Watson Farley Williams και τη συμμετοχή κορυφαίων προσωπικοτήτων της διεθνούς ναυτιλίας: του Βαγγέλη Μαρινάκη, ιδρυτή και προέδρου της Capital Maritime & Trading· του Ahmed Ali Alsubaey, Διευθύνοντος Συμβούλου του Ομίλου Bahri· της Lois Zabrocky, CEO της International Seaways· και του Γιώργου Προκοπίου, ιδρυτή της Dynacom Tankers Management.
Αίσθηση προκάλεσε στους συμμετέχοντες στη συζήτηση — και χειροκροτήθηκε από το κοινό — η παρέμβαση του Βαγγέλη Μαρινάκη ο οποίος κάλεσε για προσωρινή άρση των κυρώσεων για ένα χρονικό διάστημα, με στόχο να καταστεί δυνατή η απόσυρση και διάλυση πολλών παλαιών πλοίων που ανήκουν στον λεγόμενο «σκιώδη στόλο» (shadow tanker fleet), ο οποίος αποτελεί σοβαρή απειλή για το περιβάλλον.
Αναβολή της Επιβολής Κανονισμών του ΙΜΟ
Το πρώτο θέμα της συζήτησης ήταν η ετήσια αναβολή της ψηφοφορίας στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO) σχετικά με το νέο πλαίσιο μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών (IMO Net Zero Framework). Ο συντονιστής ρώτησε εάν αυτό σημαίνει «μια σταθερή στάση» ή «επανεκκίνηση από το μηδέν» με στόχο τη διαμόρφωση μιας νέας πρότασης.
Ο Βαγγέλης Μαρινάκης επικεντρώθηκε στην αποτυχία των διεθνών οργανισμών να καταλήξουν σε εφαρμόσιμες λύσεις: «Έχουμε τις απόψεις μας. Θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές. Δεν είναι θέμα διαφωνίας. Είναι θέμα πώς το έχει ο καθένας από εμάς στο μυαλό του και τι πρέπει να κάνουμε ως ηγέτες στον κλάδο μας. Λόγω του αριθμού των πλοίων που διαχειριζόμαστε και της ποσότητας του φορτίου που μεταφέρουμε. Τώρα, αν γυρίσουμε πίσω στα τελευταία δέκα χρόνια, έχουν γίνει πολλές συζητήσεις στον ΙΜΟ, στις επιτροπές της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, της Ένωσης Νορβηγών Εφοπλιστών, των Ευρωπαϊκών Ενώσεων και φυσικά πολλές συζητήσεις με τους νηογνώμονες μας για όλη αυτή την προσπάθεια μείωσης των εκπομπών. Πιστεύω όμως ότι το πρόβλημα ξεκινά όταν πάντα λόγω διαφωνιών προσπαθούμε να βρούμε συμβιβασμούς. Έτσι, τελικά, ο συμβιβασμός ήταν ότι μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιήσουμε τα πλοία μας, αλλά θα τιμωρηθούμε με φόρο που θα εισπράττουν οι χώρες της Ευρώπης. Με αυτόν τον τρόπο, δεν λύνουμε το πρόβλημα για το περιβάλλον μας. Είναι σαν να πληρώνεις κάποιον και να πεθαίνει πιο ευτυχισμένος. Αυτό δεν έχει νόημα. Ο κ. Προκοπίου έχει επανειλημμένα μιλήσει για την μείωση της ταχύτητας των πλοίων το οποίο έχει ένα αποτέλεσμα: μειωμένες εκπομπές. Η μόνη αύξηση είναι στο χρόνο μεταφοράς. Αλλά τελικά βλέπουμε ένα αποτέλεσμα που βοηθά το περιβάλλον. Και αυτό είναι γεγονός. Η τιμωρία με υψηλό φόρο για τη χρήση του πλοίου δεν λύνει το πρόβλημα.»
Ο Μαρινάκης πρόσθεσε: «Προχώρησαν σε αυτό το μέτρο διότι δεν μπορούσαν να συμφωνήσουν εξαρχής στα βασικά. Αυτή είναι λοιπόν η πραγματικότητα. Και η άλλη πραγματικότητα είναι η εκλογή του κ. Τραμπ. Ήταν από την αρχή πολύ ριζοσπαστικός ως προς τις πράσινες συζητήσεις και τις μεταβάσεις. Και φυσικά, με την εκστρατεία στις χώρες για να μην ψηφίσουν αυτή τη φορολόγηση, είδαμε ότι ορισμένες ευρωπαικές χώρες άλλαξαν στάση την τελευταία στιγμή, όπως η Ελλάδα και η Κύπρος. Και το αποτέλεσμα ήταν η αναβολή. Αυτό που πιστεύω ότι πρέπει να γίνει είναι, τελικά, να συμβιβαστούμε όλοι, αλλά να συμφωνήσουμε σε μέτρα που θα έχουν άμεσο αντίκτυπο στο περιβάλλον μας. Και έχουμε έναν χρόνο μπροστά μας, τουλάχιστον, για να κάνουμε κάποιες εποικοδομητικές συζητήσεις και να βρούμε μια λύση. Έτσι το βλέπω από την πλευρά μου. Φυσικά ξέρετε, έχοντας δει όλους αυτούς τους κανονισμούς και τις προθεσμίες, επενδύσαμε πολλά, όχι σε ένα πιστοποιητικό LNG ready αξίας 10.000 $, αλλά σε πλοία LNG διπλού καυσίμου περισσότερα από 30 πλοία. Όλα αυτά αναβάλλονται για αργότερα. Όμως όταν η αγορά του LNG σταθεροποιηθεί και έρθει η νέα παραγωγή, η τιμή του LNG θα είναι χαμηλότερη. Θα έχει νόημα η κατανάλωση LNG ανεξάρτητα από τη μείωση των εκπομπών».
Ρεαλισμός & Πράσινη Μετάβαση
Ο Γιώργος Προκοπίου δήλωσε ξεκάθαρα τη θέση του: «Ήμουν πεπεισμένος ότι αυτό [το κανονιστικό πλαίσιο] δεν θα περάσει, γιατί είναι παράλογο να τιμωρείται κάποιος επειδή δεν χρησιμοποιεί καύσιμα που δεν υπάρχουν. Πώς μπορείς να επιβάλεις πρόστιμο για κάτι που δεν υπάρχει;» Συνέχισε εξηγώντας τις οικονομικές επιπτώσεις: «Ένα Suezmax κοστίζει 75-80 εκατομμύρια δολάρια, ωστόσο κατά τη διάρκεια της ζωής του, το πλοίο θα επιβαρυνθεί με 240 εκατομμύρια δολάρια σε πρόστιμα — τριπλάσια από την αξία του πλοίου πάνω από το αρχικό κόστος. Κανείς δεν μπορεί να αντέξει τέτοια κόστη εκτός από τον καταναλωτή, κάτι που θα αυξήσει τον πληθωρισμό και τη φτώχεια ενώ θα μειώσει τα επίπεδα διαβίωσης.» Τόνισε επίσης τον περιορισμένο ρόλο της ναυτιλίας στη ρύπανση: «Η ναυτιλία ευθύνεται μόλις για το 2,5% της παγκόσμιας ρύπανσης. Γιατί δεν εστιάζουμε πρώτα στο υπόλοιπο 97,5%;» Ο Προκοπίου επεσήμανε ότι οι εφοπλιστές στοχοποιούνται άδικα: «Δεν είμαστε κατασκευαστές μηχανών ή ναυπηγεία. Είμαστε οι οδηγοί ταξί — οι χρήστες, όχι οι παραγωγοί καυσίμων. Τα διυλιστήρια και οι ενεργειακές εταιρείες παράγουν το καύσιμο. Ο πιο σίγουρος τρόπος να απαξιώσεις έναν οργανισμό είναι να θεσπίζεις κανόνες που δεν μπορούν να εφαρμοστούν.» Εξέφρασε σύγχυση για τις θέσεις ορισμένων χωρών: «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί οι Νορβηγοί και άλλες βόρειες χώρες ευνοούν τόσο έντονα αυτό το πλαίσιο μηδενικών εκπομπών. Δεν έχω λάβει ακόμη ικανοποιητική εξήγηση.» Καταλήγοντας: «Είμαστε οικογενειακή εταιρεία. Προσπαθούμε για την αριστεία και νοιαζόμαστε να αφήσουμε ένα καλύτερο περιβάλλον για τα παιδιά και τα εγγόνια μας, αλλά πρέπει να επιδιώκουμε το εφικτό, όχι μόνο το επιθυμητό.»
Η Lois Zabrocky τόνισε ότι ο κλάδος έχει ήδη αποδείξει τη δέσμευσή του: «Αν δούμε το order book, μιλάμε για επενδύσεις άνω των 70 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ο κλάδος δεν διστάζει — αναλαμβάνουμε το καθήκον μας. Όμως, η τεχνολογία πρέπει να είναι έτοιμη για εμάς. Μόλις εισπραχθούν τα τέλη, πρέπει να υπάρχει αποτελεσματική αξιοποίηση αυτών των κεφαλαίων, κάτι που προς το παρόν δεν υπάρχει σαφές πλαίσιο». Εξέφρασε εμπιστοσύνη στην ικανότητα του κλάδου να προσαρμοστεί, αν και με ρεαλιστικές προσδοκίες: «Είμαστε συνηθισμένοι να ξεπερνάμε εμπόδια — να παραδίδουμε πετρέλαιο και κοντέινερ απέναντι σε κάθε πρόκληση που μας παρουσιάζεται. Πιστεύω ότι θα πετύχουμε την απανθρακοποίηση, αλλά θα χρειαστεί περισσότερο χρόνο απ’ ό,τι προσδοκούν οι ιδεαλιστές». Ο Ahmed Ali Alsubaey τόνισε: «Ανεξάρτητα από τους κανονισμούς, θα επενδύσουμε στα ασφαλέστερα δυνατά πλοία χρησιμοποιώντας την καλύτερη διαθέσιμη τεχνολογία. Κανείς δεν θέλει να επενδύσει σε ότι τεχνολογία ήταν διαθέσιμη πριν από πέντε χρόνια — θέλουμε ό,τι είναι διαθέσιμο σήμερα, και το κάνουμε αυτό χωρίς εντολές επειδή πραγματικά νοιαζόμαστε για αυτόν τον γαλάζιο πλανήτη. Η ελπίδα μου είναι ότι οι μελλοντικές διαπραγματεύσεις δεν θα προάγουν κανόνες φαινομενικά φιλικούς προς το περιβάλλον αλλά στην πραγματικότητα περιβαλλοντικά επιζήμιους. Η ναυτιλία ήταν πάντα στην πρώτη γραμμή προς καθαρότερες και ασφαλέστερες επιχειρήσεις. Στις συζητήσεις για τους κανονισμούς, χρειαζόμαστε κάτι πρακτικό και επιτεύξιμο που θα μας επιτρέψει να αποδείξουμε τη γνήσια δέσμευσή μας για την προστασία του περιβάλλοντος.»
Capital Link Dubai Maritime Forum: Λόις Ζαμπρότσκι, διευθύνουσα σύμβουλος της International Seaways· Νικόλαος Μπορνόζης, πρόεδρος της Capital Link· Αλέξανδρος Δαμιανίδης, εταίρος της Watson Farley & Williams· Χαλίντ Γιούσεφ Αλχαμάντ, πρόεδρος της Bahri Shipmanagement· Ίαν Έντουαρντς, περιφερειακός διευθυντής Μέσης Ανατολής και Αφρικής της DNV Maritime· Γεώργιος Προκοπίου, ιδρυτής των Dynacom και Dynagas· Eng Άχμεντ Άλι Αλσουμπάι, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου Bahri· Βαγγέλης Μαρινάκης, ιδρυτής και πρόεδρος της Capital Maritime & Trading· Χισάμ Νασίρ Αλνουχαϊμίς, πρόεδρος της Bahri Oil· και δρ Ανίλ Σάρμα, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος του ομίλου GMS.
Έκκληση για Διάλυση του Σκοτεινού Στόλου
Ο Μαρινάκης αναφέρθηκε ειδικά στη δημιουργία του λεγόμενου «σκιώδους στόλου», αποτέλεσμα των γεωπολιτικών εντάσεων: «Θα ήθελα επίσης να επισημάνω ένα άλλο σημείο. Αυτό ξεκινά από τη γεωπολιτική, λόγω των πολέμων που έχουμε μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας, συρράξεων στη Μέση Ανατολή στο παρελθόν που αφορούσαν και το Ιράν, και όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στη Βενεζουέλα με τις σχετικές κυρώσεις. Μιλήσαμε πριν περί μηδενικών καθαρών εκπομπών. Όλη η συζήτηση γίνεται για να κρατήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές. Έγιναν πολλές συζητήσεις, νομοθεσία, πολλά έξοδα από όλους μας για να διατηρήσουμε τις θάλασσές μας καθαρές. Την ίδια στιγμή πολιτικοί μιλούν για κυρώσεις και επίσης μιλούν για ειρήνη. Όταν μπήκα στην αίθουσα του συνεδρίου, έγινε μια συζήτηση με τον Anil [Sharma] σχετικά με τον σκιώδη στόλο και τον στόλο που έχει δεχθεί κυρώσεις. Επιτρέπουμε όλο αυτό το διάστημα πάνω από 1500 πλοία σε λειτουργία, 876 έχουν ήδη δεχθεί κυρώσεις. Δεν είναι ασφαλισμένα, δεν έχουν κατάλληλα πληρώματα, δεν έχουν σωστή συντήρηση. Και έχουμε δει επίσης πολλά περιστατικά και ατυχήματα που αφορούν αυτά τα πλοία, τους προηγούμενους 12 μήνες στη Διώρυγα του Σουέζ, στη Βαλτική και συγκρούσεις στη Σιγκαπούρη. Και αυτό που χρειαζόμαστε ως κλάδος είναι να παροτρύνουμε την Αμερικανική Κυβέρνηση και την Ευρώπη να δώσει αμέσως, χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, άδεια διάλυσης αυτών των πλοίων που βρίσκονται υπό καθεστώς κυρώσεων. Η Ινδία μπορεί να λάβει πλοία για διάλυση επειδή δεν έχει επιβάλει κυρώσεις σε αυτά τα πλοία». Ο κ. Μαρινάκης συνέχισε: «Οι πλοιοκτήτες δεν μπορούν να λάβουν πληρωμή για να διαλύσουν τα πλοιά τους, καθώς έχουν δεχθεί κυρώσεις και πρέπει να βρεθούν εναλλακτικοί τρόποι πληρωμής. Εάν έχουμε άμεσα αυτήν την απαλλαγή για τους επόμενους 2 ή 3 μήνες τουλάχιστον για να μειωθεί ο σκιώδης στόλος που έχει δεχθεί κυρώσεις, αυτό θα βοηθήσει πολύ τον κλάδο και ταυτόχρονα θα μειώσει σημαντικά το παράνομο εμπόριο. Ξοδεύουμε χρόνο, κόπο και χρήμα για θέματα που έχουν πολύ μικρό αντίκτυπο στη ρύπανση. Και ταυτόχρονα αφήνουμε τα θεμελιώδη προβλήματα να συνεχίζονται. Δεν έχει νόημα. Πρέπει να καταβάλουμε συντονισμένη προσπάθεια να στείλουμε ένα ισχυρό μήνυμα για να δοθεί αμέσως αυτή η απαλλαγή, ώστε να διαλυθεί αυτός ο στόλος. Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο. Φυσικά αγαπάμε την ειρήνη. Θέλουμε ειρήνη. Και προσβλέπουμε, στο τέλος της ημέρας, στην ειρήνη».
Προβλέψεις Διάλυσης Σκιώδη Στόλου
Όταν ρωτήθηκε σχετικά με πιθανή διάλυση του σκιώδη στόλου αν αρθούν οι κυρώσεις, ο κ. Μαρινάκης εκτίμησε: «Τουλάχιστον το 25% τοις εκατό, θα προχωρήσει με διάλυση, γιατί υπάρχουν πολλά πλοία που δύσκολα μπορούν να μετακινηθούν. Αυτά τα πλοία μετακινούνται με πολύ μεγάλο κίνδυνο. Ο Anil Sharma είναι το κατάλληλο άτομο για να απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση. Αλλά σύμφωνα με τις παρατηρήσεις μας, τουλάχιστον το 25% – το οποίο αντιπροσωπεύει πολλά πλοία – θα διαλυθεί. Και, φυσικά, θα έχει σημαντικό αντίκτυπο στην αγορά». Ο Dr. Anil Sharma σχολίασε: «Πιστεύω σίγουρα ότι αν δοθούν οι άδειες, θα υπάρξει κατακλυσμός πλοίων που θα έρθουν για διάλυση επειδή μερικά από αυτά είναι όντως μη ασφαλή και αντιμετωπίζουν ζητήματα ασφάλισης». Όταν ρωτήθηκε για το χρονικό πλαίσιο, ο Μαρινάκης πρόσθεσε: «Το χρονικό όριο θα βοηθήσει. Θα ξέρουν ότι έχουν τρεις μήνες και θα προχωρήσουν». Ο Προκοπίου επίσης τόνισε ότι είναι σημαντικό να «τεθεί χρονικό όριο εντός τριών μηνών» ως κίνητρο.
Η Έκκληση για Ειρήνη
Ο Γιώργος Προκοπίου τόνισε τη θεμελιώδη σύνδεση μεταξύ ειρήνης και ευημερίας: «Ο καλύτερος τρόπος για να βελτιωθούν τα επίπεδα διαβίωσης είναι η ειρήνη. Όταν επικρατεί ειρήνη, το εμπόριο ανθίζει, και το 90% της παγκοσμιοποίησης πραγματοποιείται μέσω της ναυτιλίας. Η γεωπολιτική παραμένει ένας από τους πιο απρόβλεπτους παράγοντες — κανείς δεν ξέρει τι θα συμβεί αύριο. Αλλά αν πρέπει να στοιχηματίσουμε σε κάτι, πρέπει να στοιχηματίσουμε στην ειρήνη, όχι στον πόλεμο». Ο Προκοπίου επίσης αμφισβήτησε την ορολογία που χρησιμοποιείται για τα πλοία υπό κυρώσεις: «Ο όρος “σκοτεινός στόλος” είναι παραπλανητικός. Δεν είναι σκοτεινός — είναι ένας παράλληλος στόλος που λειτουργεί σε διαφορετικά επίπεδα κόστους. Αντί να τιμωρούμε τη Ρωσία, ουσιαστικά τους παρέχουμε δυνατότητα για φθηνότερες μεταφορές.»
Η Lois Zabrocky τόνισε τη σημασία του ελεύθερου εμπορίου: «Ευημερούμε σε ένα περιβάλλον ανοικτού και ελεύθερου εμπορίου. Ο προστατευτισμός και οι δασμολογικοί τοίχοι δεν είναι βέλτιστα σενάρια για τη βιομηχανία μας. Η διοίκηση Trump φαίνεται να πιστεύει ότι η άσκηση σημαντικής πίεσης μπορεί να δημιουργήσει ειρήνη.» Ο Ahmed Ali Alsubaey υπογράμμισε την ουσιώδη φύση της ναυτιλίας: «Χωρίς ανοικτό και ελεύθερο εμπόριο, δεν υπάρχει μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα για καμία επιχείρηση. Τονίζω πάντα, ιδιαίτερα στις κυρίες στο κοινό, ότι χωρίς ναυτιλία δεν υπάρχει shopping. Πρέπει να πείσουμε ακόμη και τους προστατευτιστές ότι το ελεύθερο εμπόριο πρέπει να ευημερήσει ξανά όπως στο παρελθόν. Πιστεύω ότι πλησιάζουμε σε αυτό το σημείο.»
Επενδυτικές Ευκαιρίες στη Μέση Ανατολή
Η συζήτηση επεκτάθηκε στο μέλλον των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής. Ο κ. Μαρινάκης εξέφρασε αισιοδοξία για την περιφερειακή σταθερότητα: «Τα τελευταία 40 χρόνια, υπήρξαν πολλοί πόλεμοι στην περιοχή, στο Ιράκ, στο Ιράν, η εισβολή στο Κουβέιτ, τα συνεχιζόμενα προβλήματα στη Συρία, τον Λίβανο. Με τόση αβεβαιότητα ήταν πολύ δύσκολο να γίνουν περισσότερες επενδύσεις ή τα πράγματα που είδαμε πρόσφατα. Αλλά η κατάσταση τώρα σταθεροποιείται. Δεν υπάρχει η απειλή του Ιράκ, το Ιράν επίσης δεν είναι τόσο επιθετικό όσο στο παρελθόν. Έχουν βρεθεί λύσεις στη Συρία και στην εκεί περιοχή. Πιστεύω, λοιπόν, ότι τώρα είναι η στιγμή για ανάπτυξη και πραγματικές επενδύσεις που ίσως τα προηγούμενα χρόνια είχαν αναβληθεί. Η περιοχή διαθέτει όλα τα θεμελιώδη για να δούμε πολύ περισσότερες επενδύσεις και μεγάλη πρόοδο στις υποδομές. Είμαστε χαρούμενοι που βρισκόμαστε εδώ για επαναλαμβανόμενες επιχειρηματικές συναλλαγές με φίλους και εταίρους και να αυξήσουμε τις δραστηριότητές μας στην περιοχή.»
Ο Ahmed Ali Alsubaey υπογράμμισε τη στρατηγική σημασία της περιοχής: «Ο Αραβικός Κόλπος ήταν πάντα κεντρικός στη ναυτιλία, από τον Δρόμο του Μεταξιού έως τη Διαδρομή των Μπαχαρικών. Σήμερα συνεχίζει να χρησιμεύει ως κρίσιμο σταυροδρόμι. Αν οι γεωπολιτικές συνθήκες βελτιωθούν, θα δούμε μια αναγέννηση για την περιοχή. Ως η δεύτερη ταχύτερα αναπτυσσόμενη οικονομία μετά την Ινδία και την Κίνα, η Μέση Ανατολή βρίσκεται στη διασταύρωση των παγκόσμιων οικονομιών. Γι’ αυτό είμαι σίγουρος ότι η ναυτιλία θα επιστρέψει έντονα σε αυτήν την περιοχή». Ο Γιώργος Προκοπίου σημείωσε τον συνεχιζόμενο μετασχηματισμό: «Κάτι πολύ ιδιαίτερο συμβαίνει σε αυτήν την περιοχή όσον αφορά τις επενδύσεις». Υποστήριξε επίσης πραγματιστικές ενεργειακές λύσεις: «Δεν πρέπει να φοβόμαστε το πετρέλαιο — θα παραμείνει. Η τεχνολογία δέσμευσης άνθρακα προσφέρει τη λύση. Η δέσμευση του 50% των εκπομπών θα ήταν επαρκής. Έχουμε την υποδομή, την ικανότητα διύλισης και τα δίκτυα διανομής. Πρέπει να τα χρησιμοποιήσουμε ενώ κάνουμε την ενέργεια προσιτή παγκοσμίως». Η Lois Zabrocky παρατήρησε τη δυναμική της αγοράς: «Ο ΟΠΕΚ αρχίζει να ανακτά μερίδιο αγοράς, και οι περιφερειακές χώρες εργάζονται εντατικά για να επιτύχουν ειρήνη — έναν κρίσιμο και πολύτιμο ρόλο».
Προοπτικές Αγοράς Νέων Κατασκευών
Το πάνελ ολοκληρώθηκε με συζητήσεις σχετικά με τις παραγγελίες πλοίων και τις συνθήκες της αγοράς. Ο Μαρινάκης σχολίασε: «Σχετικά με το ρίσκο νέων ναυπηγήσεων, νομίζω ότι είμαστε οι λάθος άνθρωποι να ρωτάει κανείς, γιατί έχουμε 100 πλοία σε παραγγελία. Υποχρεωτικά είμαστε αισιόδοξοι και πιστεύουμε στην αγορά. Υπάρχουν πολλές ανάγκες, περισσότερη σταθερότητα και ευκαιρίες ανάπτυξης. Όσον αφορά τις νέες ναυπηγήσεις, ο κλάδος χρειάζεται αυτά τα πλοία. Εάν γίνει επίσης σημαντική πρόοδος με τον Σκοτεινό Στόλο και όλα τα άλλα πλοία που δεν έχουν ακόμη διαλυθεί λόγω των συνθηκών της αγοράς και το παράνομο εμπόριο, υπάρχει χώρος για τις νέες ναυπηγήσεις. Και είμαστε αρκετά αισιόδοξοι. Ζούμε σε περιβάλλον πληθωρισμού και οι τιμές δεν φαίνεται να πέφτουν. Έχουν αυξηθεί όλα τα έξοδα και δεν φαίνεται άμεση μείωση των τιμών. Είμαστε αισιόδοξοι. Πιστεύουμε ότι χρειάζονται πλοία για την ανάπτυξη. Και επίσης, τα νέα πλοία που παραγγέλνουμε είναι σημαντικά πιο οικονομικά. Αυτό βοηθά επίσης το περιβάλλον και βοηθά επίσης αυτό που συζητήσαμε σχετικά με τις εκπομπές και η απάντηση στην ερώτησή σας είναι ναι, είμαστε αισιόδοξοι. Ναι. Βλέπουμε ότι οι τιμές θα παραμείνουν υψηλές για σημαντικό χρονικό διάστημα.»
Ο Ahmed Ali Alsubaey πρόσφερε μια συνοπτική φιλοσοφία: «Ο Donald Trump λέει ‘drill, baby, drill.’ Εγώ λέω ‘build, baby, build.’ Όταν οι κανονισμοί αλλάζουν, χρειάζεσαι πλοία υπό παραγγελία.» Η Lois Zabrocky περιέγραψε τη στρατηγική της International Seaways: «Ανανεώσαμε τον στόλο μας MR ενώ πουλάμε παλαιότερα πλοία και παραλαμβάνουμε νέα LR1. Πρόσφατα αγοράσαμε ένα μεταχειρισμένο VLCC. Ενώ τα νέα πλοία είναι προτιμότερα, εργαζόμαστε συνεχώς για να αναβαθμίσουμε τον στόλο μας με διάφορους τρόπους». Ο Γιώργος Προκοπίου αναγνώρισε την πολυπλοκότητα των προβλέψεων της αγοράς: «Αυτό είναι το πιο δύσκολο ερώτημα, και η βεβαιότητα είναι αδύνατη. Τα ναυπηγεία είναι πλήρως κλεισμένα μέχρι το 2029. Η πρόβλεψη των συνθηκών τέσσερα χρόνια μπροστά απαιτεί εξαιρετική διορατικότητα. Μια οικονομική κρίση θα μπορούσε να διαταράξει τα πάντα, ειδικά αν οι δασμοί αντιστραφούν». Τόνισε τα οφέλη αποδοτικότητας: «Κάθε νεότερο πλοίο είναι πιο αποδοτικό. Τα καύσιμα αντιπροσωπεύουν το μεγαλύτερο έξοδό μας, οπότε μια μείωση 30-35% είναι σημαντικά πλεονεκτική. Ωστόσο, τα παλαιότερα πλοία και ο παράλληλος στόλος συνεχίζουν να δημιουργούν σημαντικά κέρδη, κάτι που εξηγεί γιατί τα μεταχειρισμένα πλοία διατηρούν τιμές δυσανάλογες με την ηλικία τους.»
Bahri Week: Η Ναυτιλία σε Σταυροδρόμι
Το φετινό Bahri Week απέδειξε ότι η ναυτιλία βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι. Οι ηγέτες του κλάδου καλούν για πραγματιστικές προσεγγίσεις στην πράσινη μετάβαση, ειρήνη για την ευημερία του εμπορίου και στρατηγικές επενδύσεις για την εξασφάλιση του μέλλοντος της ναυτιλιακής οικονομίας. Όπως σημείωσε ο Ahmed Ali Alsubaey για το Ντουμπάι και την Μέση Ανατολή: «Η περιοχή περνά μια ανάσταση… γίνεται ένα πραγματικά σημαντικό σταυροδρόμι στον κόσμο για το εμπόριο και την παγκόσμια ναυτιλία.»
