Σφοδρή μετωπική σύγκρουση δυο αυτοκινήτων είχαμε το πρωί κοντά στο Πολύκαστρο, με τέσσερις νεκρούς.Δυστυχώς, η 62χρονη συνοδηγός του οχήματος που κινείτο προς Ευζώνους και που είχε μεταφερθεί βαριά τραυματισμένη στο Κ.Υ. Πολυκάστρου, λίγο μετά κατέληξε από τα πολλαπλά τραύματά της, παρά τις προσπάθειες των γιατρών να την κρατήσουν στη ζωή.

Ένας ακόμα θλιβερός απολογισμός για τον δρόμο – καρμανιόλα στο τμήμα Πολυκάστρου-Θεσσαλονίκης.

Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες των ΕΙΔΗΣΕΩΝ, το νέο τροχαίο δυστύχημα έγινε λίγο πριν τις 11 το πρωί, στο 528ο χλμ της εθνικής οδού Αθηνών – Ευζώνων, μεταξύ δυο αυτοκινήτων με ελληνικές πινακίδες και κάτω από αδιευκρίνιστες ακόμη συνθήκες.

Στο αυτοκίνητο που κινούνταν προς Ευζώνους επέβαιναν ένας άντρας και μια γυναίκα 65 χρόνων περίπου. Από το αυτοκίνητο αυτό ανασύρθηκε νεκρούς ο οδηγός και σοβαρά ταυματισμένη η συνοδηγός του, που μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.

Στο αυτοκίνητο που κινούνταν προς Θεσσαλονίκη επέβαιναν τρία άτομα, από τα οποία τα δυο είναι νεκρά, ο οδηγός 47 χρόνων και ο συνοδηγός του 21 χρόνων από το Πολύκαστρο.

Η σύγκρουση των δυο αυτοκινήτων ήταν τόσο σφοδρή που οι άνδρες της Πυροσβεστικής Υπηρεσίας του Κιλκίς με δυσκολία μπόρεσαν να απεγκλωβίσουν τους νεκρούς από τα οχήματα.

Ακόμη ένα τραγικό δυστύχημα, λοιπόν, είχαμε στο δρόμο – καρμανιόλα,σ’ έναν διεθνή δρόμο, στην κυριότερη οδική είσοδο-έξοδο της χώρας, με εκατομμύρια αυτοκίνητα να κινούνται κάθε χρόνο σε αυτήν, που όμως δεν έχει καν διαχωριστική λωρίδα. Σ’ έναν άθλιο δρόμο που το ελληνικό κράτος πριν καν τον ολοκληρώσει ως όφειλε, φρόντισε να λειτουργήσει διόδια πριν το τελωνείο των Ευζώνων και τώρα να ετοιμάζει νέα διόδια στην αερογέφυρα του Πολυκάστρου για το παράπλευρο οδικό δίκτυο.

Πριν από λίγο ο μητροπολίτης πρώην Πειραιώς Καλλίνικος έκλεισε για πάντα τα μάτια του ύστερα από σύντομη νοσηλεία.Tέλος εποχής για μια από τις πλέον σημαντικές σελίδες της σύγχρονης εκκλησιαστικής ιστορίας της Ελλάδος.

Ο ιδρυτής της μοναστικής αδελφότητας «Χρυσοπηγή» και πνευματικός πατέρας του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 94 ετών.

Ο κατά κόσμον Κωνσταντίνος Καρούσος, γεννήθηκε στο Βαρθολομιό Ηλείας το 1926. Έζησε στην Πάτρα όπου το 1948 ξεκίνησε να διδάσκει ως κατηχητής. Διάκονος χειροτονήθηκε το 1956 και Πρεσβύτερος το 1959. Το 1957 αρχίζει τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από την οποία και αποφοίτησε.

Παράλληλα την ίδια εποχή εγκαθίσταται σε διαμέρισμα στο Παγκράτι, όπου συγκατοικούσε με τον Αθανάσιο Λενή, μετέπειτα Μητροπολίτη Καλαβρύτων και Αιγιαλείας  και με τον μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών,  Χρήστο Παρασκευαΐδη. Το 1961 η μικρή αδελφότητα εγκαταστάηκε στη Μονή Βαρλαάμ των Μετεώρων, της οποίας ορίζεται ηγούμενος. Μετά από παραμονή δύο ετών, και αφού πρώτα αναστήλωσε εκ βάθρων τη Μονή ο Καλλίνικος και η αδελφότητα του, επιστρέφουν στην  όπου 1967 τοποθετήθηκε καθηγητής του φροντιστηρίου κατηχητών και γενικός διευθυντής των κατηχητικών σχολείων της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι και το 1980.

Το 1973 ίδρυσε μαζί με τους αρχιμανδρίτες πλέον Αμβρόσιο και Χριστόδουλο τη Μονή της Παναγίας «Χρυσοπηγής», της οποίας και ορίστηκε ηγούμενος.

Το 1975 εξελέγη Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ρωγών, αναλαμβάνοντας παράλληλα την διεύθυνση της Αποστολικής Διακονίας.

Στις 12 Ιανουαρίου του 1978 εξελέγη από την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος Μητροπολίτης Πειραιώς.

Κατά την παραμονή του στον θρόνο της Μητρόπολης Πειραιά, ο Καλλίνικος  ίδρυσε κατηχητικά σχολεία, εκκλησιαστικό βιβλιοπωλείο, γηροκομείο, παιδικούς σταθμούς και δημοτικό σχολείο ενώ δημιούργησε οργανωμένα συσσίτια για απόρους πολίτες.

Σταθμός στην ποιμαντορία του, η ίδρυση του ραδιοφωνικού σταθμού «Πειραϊκή Εκκλησία».

Στις 4 Φεβρουαρίου 2006 υπέβαλε στον πνευματικό του υιό, Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο,  την παραίτησή του επικαλούμενος λόγους υγείας.

Μετά την παραίτηση του από τον θρόνο του, ο μακαριστός μητροπολίτης επέδειξε αξιοσημείωτη συμπεριφορά αποφεύγοντας κάθε αναφορά στα της τοπικής Εκκλησίας που επί 28 χρόνια διακόνησε, την οποία δεν επισκέφθηκε ξανά έκτοτε.

Η μόνη φορά που βρέθηκε σε χώρο εκκλησιαστικής διοίκησης ήταν τον προηγούμενο Οκτώβριο όταν προκειμένου να συγχαρεί τον νέο γενικό διευθυντή της ΕΚΥΟ αρχιμανδρίτη Νικόδημο Φαρμάκη ο οποίος είναι πνευματικό του παιδί, επισκέφθηκε το συνοδικό μέγαρο της Μονής Πετράκη.

Το 2019 παραιτήθηκε από την θέση του ηγουμένου της Μονής της Παναγίας Χρυσοπηγής.

Πέθανε η λεγόμενη «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω», που ξεκίνησε βόσκοντας πρόβατα στην Αμαλιάδα και έφτασε να «επικοινωνεί» με την Παναγία και να αφοριστεί τελικά από την εκκλησία

Η κηδεία της «Αγίας Αθανασία του Αιγάλεω» έγινε το περασμένο Σάββατο στο ίδρυμα-γηροκομείο «Παναγία Φανερωμένη« στην Μάνδρα, κοντά στα Βίλια, και το «παρών» έδωσαν και αρκετοί ιερείς, εκτός από πιστούς ακολούθους της «αγίας», οι οποίοι τη λάτρευαν τυφλά.

Αμέσως μετά η πομπή, που αποτελούνταν από άνδρες και γυναίκες με λευκά μαντίλια, κατευθύνθηκε κλαίγοντας και ψάλλοντας εκκλησιαστικούς ύμνους στο σημείο όπου βρίσκεται ο ολόλευκος μαρμάρινος τάφος που είχε φτιάξει η θανούσα από το 1985. Ακριβώς δίπλα, άλλωστε, βρίσκεται και το οστεοφυλάκιο που κατασκευάστηκε για να τοποθετούνται εκεί τα οστά των πιστών της.  Από τα μέσα της δεκαετίας του 1990 η «Αγία Αθανασία του Αιγάλεω» υπέστη αλλεπάλληλα εγκεφαλικά επεισόδια, με συνέπεια να μείνει παράλυτη και να χάσει την ικανότητα ομιλίας.

Με «θαύματα» κατάφερε να αποκτήσει μεγάλη περιουσία

Εκμεταλλεύτηκε από μικρή μια σπάνια δερματική νόσο από την οποία έπασχε (κνιδωτικός δερμογραφισμός) και ισχυρίσθηκε ότι η Παναγία επικοινωνούσε μαζί της μέσω μηνυμάτων που εμφανίζονταν στο σώμα της. Απέκτησε σταδιακά πλήθος πιστών, με τις εισφορές και δωρεές των οποίων δημιούργησε ένα γηροκομείο στη Μάνδρα Αττικής («Παναγία Φανερωμένη»). Για να δεχτεί οποιονδήποτε ηλικιωμένο ως τρόφιμο, του έπαιρνε τη σύνταξή του και άλλα περιουσιακά στοιχεία. Οι συνθήκες διαμονής και διαβίωσης στο ίδρυμα ήταν τραγικές και οι επιθεωρητές του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών κατήγγειλαν ότι «πότιζαν με υπνωτικά τους γέρους και τις γριές, που δεν μπορούσαν να κουνηθούν από τα κρεβάτια τους. Ήταν ακίνητοι και σκελετωμένοι και περίμεναν τον θάνατο». Η κερδοφορία της επιχείρησής της επέτρεψε στην Αθανασία να αποκτήσει πολύ μεγάλη κινητή και ακίνητη περιουσία.

Ο αφορισμός από την Εκκλησία 

Από το 1967 είχε αφοριστεί από την Εκκλησία της Ελλάδος με απόφαση της Ιεράς Συνόδου και αποκαταστάθηκε το 1980. Αρκετές φορές πέρασε από δικαστήρια λόγω των κατηγοριών που της απαγγέλθηκαν, αλλά ουδέποτε καταδικάσθηκε. Συνήγορος υπεράσπισής της σε όλες τις δίκες ήταν ο ποινικολόγος Γιάννης Παπαδογιαννάκης, ο οποίος διατέλεσε γενικός γραμματέας του Υπουργείου Δικαιοσύνης επί κυβέρνησης Ανδρέα Παπανδρέου και γενικός γραμματέας της Ελληνικής Εταιρείας Ποινικού Δικαίου.

Παρ’ όλα αυτά, η φήμη της υπέστη συντριπτικό πλήγμα την δεκαετία του 1980, όταν με σειρά εκπομπών οι «Ρεπόρτερς» (Γιάννης Δημαράς, Γιώργος Λιάνης και Κώστας Χαρδαβέλλας) κατάφεραν να την παγιδεύσουν και να καταδείξουν τις απάτες της.

Σηκώθηκε από το φέρετρο – Είπε ότι πέθανε και «αναστήθηκε»

Η Αθανασία είχε πεθάνει και στο παρελθόν, αλλά τότε είχε «αναστηθεί». Πίσω στο 1948, ενώ φιλοξενούνταν στο σπίτι ενός θείου της στην Αμαλιάδα, διαδόθηκε ότι είχε αφήσει την τελευταία της πνοή. Όλοι έσπευσαν να τη δουν περιμένοντας ένα θαύμα. Αυτό στο οποίο ήλπιζαν όλοι, έγινε καθώς η 20χρονη τότε Αθανασία ζωντάνεψε ξαφνικά. Όταν «αναστήθηκε» είπε ότι είδε ένα όραμα.

Η Παναγία την είχε πάει στα Καλάβρυτα όπου παρακολούθησαν μαζί σκηνές σφαγής αιχμαλωτισμένων ανταρτών. Και η Παναγία της είπε για τους αντάρτες: «Βλέπεις παιδί μου; Αυτά παθαίνουν όσοι δεν πιστεύουν…». Οι αριστεροί τότε αποκάλεσαν για πρώτη φορά την Αθανασία «αγία της δεξιάς»….Όπως είχε πει ο δημοσιογράφος Κώστας Χαρδαβέλλας, πολλές φορές είχε βρεθεί στο δικαστήριο αλλά με κάποιο τρόπο κάθε φορά κατάφερνε να τη γλιτώσει. Μάλιστα, το 1959 οδηγήθηκε στο Τριμελές Πλημμελειοδικείο το οποίο την αθώωσε «λόγω βλακείας».