Σε μια τελετή που στόχευε να αναδείξει τη λάμψη των αμερικανικών παραστατικών τεχνών, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ παρουσίασε τους φετινούς τιμώμενους των Kennedy Center Honors με δηλώσεις που ξεχείλιζαν από επαίνους: «Μια ομάδα θρύλων που έχουν εμπνεύσει εκατομμύρια Αμερικανούς» και «ίσως την πιο διακεκριμένη τάξη τιμώμενων στην ιστορία του θεσμού». Ανάμεσά τους, η Γκλόρια Γκέινορ, οι Kiss, ο Σιλβέστερ Σταλόνε, ο Μάικλ Κρόφορντ και ο Τζορτζ Στρέιτ.
Η απονομή μεταφέρθηκε στον Λευκό Οίκο, με νέα μετάλλια σχεδιασμένα από την Tiffany & Co., αντικαθιστώντας την εμβληματική πολύχρωμη κορδέλα σχεδόν πενήντα ετών και έλαβε χώρα το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου.
«Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από ό,τι ήταν παλιά. Πολύ διαφορετικό»
Ο Ντόναλντ Τραμπ χαρακτήρισε τον Μάικλ Κρόφορντ «μεγάλο αστέρα του Μπρόντγουεϊ» για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στο μακροβιότερο μιούζικαλ «Το Φάντασμα της Όπερας».
Για τη Γκλόρια Γκέινορ είπε: «Έχουμε τη βασίλισσα της ντίσκο — και πράγματι ήταν — και κανείς δεν το έκανε όπως η Γκλόρια Γκέινορ».
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ μίλησε με ιδιαίτερο ενθουσιασμό για τον φίλο του, Σιλβέστερ Σταλόνε, τον οποίο αποκάλεσε «θαυμάσιο» και «εντυπωσιακό» άνθρωπο, «έναν από τους αληθινά μεγάλους κινηματογραφικούς αστέρες» και «έναν από τους μεγάλους θρύλους».
Για τους Kiss είπε πως είναι «ένα απίστευτο ροκ συγκρότημα».
Σύμφωνα με το CBS, τραγούδια της Γκέινορ και των Kiss ακούγονταν από τον Κήπο των Ρόδων, έξω από το Οβάλ Γραφείο, καθώς τα μέλη του Τύπου περίμεναν να ξεκινήσει η τελετή.
Ο Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε ότι ήταν «98%» παρών στη διαδικασία επιλογής των τιμώμενων, ανατρέποντας την παραδοσιακή διακομματική επιτροπή που διαχειριζόταν μέχρι πρότινος τον θεσμό. Ενώ, δεν έκρυψε την υπερηφάνειά του: «Αυτό είναι πολύ διαφορετικό από ό,τι ήταν παλιά. Πολύ διαφορετικό».
Η τελετή ως αντανάκλαση μιας βαθύτερης αλλαγής
Η καθημερινότητα του Kennedy Center, ωστόσο, απέχει πολύ από τη γιορτινή εικόνα της βραδιάς.
Σύμφωνα με την Washington Post, το ίδρυμα βρίσκεται υπό πλήρη αναδιάρθρωση από τον Φεβρουάριο, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ απέπεμψε το σύνολο του διοικητικού συμβουλίου και διόρισε ομάδα πιστών υποστηρικτών του.
Την ίδια μέρα απομακρύνθηκε και η πρόεδρος Ντέμπορα Ράτερ — μια από τις πιο επιδραστικές φιγούρες του κέντρου τις τελευταίες δεκαετίες.
Πάνω από 100 εργαζόμενοι παραιτήθηκαν ή απολύθηκαν, συμπεριλαμβανομένων στελεχών προγραμματισμού, κοινωνικού αντίκτυπου και fundraising.
Τμήματα που ήταν υπεύθυνα για τη διεύρυνση του κοινού του Kennedy Center εξαλείφθηκαν, ενώ η ομάδα ανάπτυξης μειώθηκε από 94 εργαζόμενους σε μόλις 16.
Ο νέος πρόεδρος του οργανισμού, Ρίτσαρντ Γκρενέλ, χαρακτηρίστηκε από υπαλλήλους ως σπάνια παρών στο κτήριο, αλλά καθοριστικός σε αποφάσεις που άλλαξαν την ταυτότητα του οργανισμού.
Καλλιτεχνικές συνέπειες και πολιτικοποίηση
Το νέο Kennedy Center δείχνει να κινείται προς ένα πιο συντηρητικό πολιτιστικό προφίλ. Χριστιανικά προγράμματα, θρησκευτικά events, αλλά και συντηρητικές οργανώσεις βρίσκουν πλέον μόνιμη στέγη στους χώρους του.
Παράλληλα, συνεργασίες όπως η δωρεάν παραχώρηση χώρων στην CPAC (Conservative Political Action Conference) έχουν αποτελέσει αντικείμενο κοινοβουλευτικής έρευνας από Δημοκρατικούς γερουσιαστές, που κατηγορούν τη νέα διοίκηση για «ευνοιοκρατία και σπατάλη».
Η καλλιτεχνική δραστηριότητα έχει επηρεαστεί σημαντικά:
- Η Συμφωνική Ορχήστρα των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής (National Symphony Orchestra) αναγκάζεται πλέον να ανοίγει κάθε συναυλία με τον εθνικό ύμνο, με τον ίδιο τον Γκρενέλ να ανεβαίνει στη σκηνή για να τον διευθύνει.
- Η Washington National Opera αναφέρει πληρότητες γύρω στο 60%, με κάποιες παραστάσεις να σώζονται χάρη σε προσκλήσεις.
- Περιοδεύοντες θίασοι και ανεξάρτητοι καλλιτέχνες αποσύρουν προγραμματισμένες εμφανίσεις.
Παραστάσεις όπως το «Spamalot» μεταφέρθηκαν από την Opera House στην πολύ μικρότερη Eisenhower Theater λόγω χαμηλών πωλήσεων.
Σύμφωνα με οικονομικές αναλύσεις, όπως αναφέρει το δημοσίευμα της Washington Post, οι πωλήσεις συνδρομών έχουν μειωθεί κατά 36% σε σχέση με πέρυσι, ενώ τα έσοδα εισιτηρίων του Σεπτεμβρίου–Οκτωβρίου ήταν τα χαμηλότερα από το 2018 (εξαιρουμένου του 2020).
Πρώην και νυν εργαζόμενοι εκτιμούν ότι το παραδοσιακό κοινό μποϊκοτάρει το κέντρο λόγω της πολιτικοποίησής του.
Ένα «εθνικό πολιτιστικό κέντρο» σε σταυροδρόμι
Από την ίδρυσή του το 1971, το Kennedy Center διατηρούσε έναν προσεκτικά ισορροπημένο χαρακτήρα: μη κομματικό, ανοιχτό σε όλες τις μορφές τέχνης, σύμβολο ενός κοσμοπολίτικου οράματος για την Ουάσιγκτον. Μέχρι σήμερα, κανένας πρόεδρος δεν είχε επιδιώξει τόσο άμεσο και προσωπικό έλεγχο στη λειτουργία του.
Η εικόνα της λαμπερής τελετής με θρύλους της μουσικής και του θεάματος κρύβει ένα βαθύ μεταβατικό στάδιο: ένα ίδρυμα που άλλοτε λειτουργούσε ως ουδέτερος πυλώνας των αμερικανικών τεχνών βρίσκεται πλέον στο κέντρο μιας πολιτιστικής αναμέτρησης για το μέλλον του.
Για τους υποστηρικτές του, αυτή είναι μια πολυαναμενόμενη «επανεκκίνηση». Για τους επικριτές, μια απειλή για την ίδια την αποστολή του κέντρου ως «ζωντανού μνημείου» του Τζον Φ. Κένεντι.
Το μόνο βέβαιο είναι ότι, όπως είπε ο πρόεδρος στην παρουσίαση των τιμώμενων, «αυτό είναι πολύ διαφορετικό από ό,τι ήταν παλιά». Και πλέον, δεν αφορά μόνο τα μετάλλια.
*Mε πληροφορίες από: CBS, Washington Post
