Τηλεδιάσκεψη με τους Διευθυντές των Μουσικών Σχολείων, πραγματοποιήθηκε σήμερα, με πρωτοβουλία της Υπουργού Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού, Σοφία Ζαχαράκη, διάρκειας σχεδόν δύο ωρών, παρουσία του Γενικού Γραμματέα Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και Ειδικής Αγωγής, Γιάννη Παπαδομαρκάκη, καθώς και Περιφερειακών Διευθυντών και Διευθυντών Εκπαίδευσης.

Στο πλαίσιο της τηλεδιάσκεψης, συζητήθηκαν όλα τα ζητήματα που αφορούν στην λειτουργία και των 52 Μουσικών Σχολείων που λειτουργούν στη χώρα και φοιτούν 13.002 μαθητές/τριες. Η Υπουργός, Σοφία Ζαχαράκη επεσήμανε ότι φέτος δόθηκε έμφαση στην έγκαιρη κάλυψη των αναγκών των σχολείων, ενώ συζήτησε με τους Διευθυντές όλες τις προτάσεις, περαιτέρω, βελτίωσης του πλαισίου λειτουργίας των συγκεκριμένων σχολείων που κατατέθηκαν κατά τη διάρκεια της συζήτησης.

Ετέθησαν επίσης, ζητήματα που σχετίζονται με τη διαδικασία των εισαγωγικών εξετάσεων, τις εγγραφές αλλά και τις μετεγγραφές των μαθητών.

Η Υπουργός Παιδείας, αναφέρθηκε εκτενώς και στο πρόγραμμα ενίσχυσης με νέα μουσικά όργανα των σχολείων – μετά από 17 χρόνια. Στα συγκεκριμένα σχολεία μετά από σχετική απόφαση που έχει ήδη υπογραφεί από την Σοφία Ζαχαράκη και ανακοινωθεί επισήμως, θα αρχίσει από τις αρχές της νέας σχολικής χρονιάς, η διάθεση όλων των ειδών τα μουσικά όργανα, παραδοσιακά και μη: ταμπουρά, λύρα, ούτι, λαούτο, κ.α., βιολιά, τσέλο, κλασσικές & ηλεκτρικές κιθάρες, ηλεκτρικά πιάνα, φλάουτα, σαξόφωνα, τρομπέτες, βιμπράφωνο καθώς και ο αναγκαίος εξοπλισμός όπως υποπόδια, επιτοίχιες και επιδαπέδιες βάσεις, αναλόγια ορχήστρας – οργάνων, κουρδιστήρια και μετρονόμους.

Οι Διευθυντές των σχολείων εστίασαν σε διοικητικά ζητήματα καθώς και σε προβλήματα που αφορούν στις κτιριακές υποδομές, στη συντήρηση των μουσικών οργάνων και τη λειτουργικότητα των αιθουσών εκδηλώσεων.

Η Σοφία Ζαχαράκη, διαβεβαίωσε τους Διευθυντές των Μουσικών Σχολείων, ότι όλες οι προτάσεις που κατατέθηκαν στο πλαίσιο της συζήτησης, θα αξιολογηθούν με ορίζοντα εφαρμογής από το σχολικό έτος 2026–2027, και γνωστοποίησε ότι θα υπάρξει κοινή συνάντηση όλων των Μουσικών Σχολείων της χώρας, έως το τέλος του έτους.

Μέσα στον Δεκέμβριο, οι ηγέτες της ΕΕ θα συζητήσουν πάνω στο σχέδιο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη στεγαστική κρίση. Τα στοιχεία αποδεικνύουν ότι το πρόβλημα επηρεάζει όλους τους τομείς της ζωής, από τη ανεξαρτησία των νέων έως και την αντιμετώπιση της ανεργίας.

Καθώς οι πιέσεις που προκαλεί η στεγαστική κρίση στις κοινωνίες αυξάνονται και οι επιπτώσεις επηρεάζουν ακόμη και τις πολιτικές εξελίξεις, η ΕΕ, με βάση την έρευνα της Κομισιόν,  έχει εκπονήσει ένα σχέδιο για περισσότερο προσιτή στέγαση.

Ωστόσο υπάρχουν διαφορές μεταξύ των χωρών, στη δομή και διαμόρφωση των συνθηκών που επηρεάζουν τη στεγαστική κρίση. Κοινή συνισταμένη για όλη την ΕΕ, το κόστος στέγασης που αυξάνεται με ταχείς ρυθμούς, ενώ τα εισοδήματα όχι.

Υψηλό κόστος στέγασης

Η Κομισιόν στην έκθεσή της για τη στεγαστική κρίση διαπιστώνει ότι το κόστος στέγασης αυξάνεται συνολικά. Είτε όταν πρόκειται για αγορά ή ενοικίαση κατοικίας είτε για την ενέργεια για ψύξη και θέρμανση.

Η άνοδος των τιμών στην ΕΕ είναι ραγδαία την τελευταία δεκαετία. Οι τιμές των κατοικιών, κατά μέσο όρο, έχουν αυξηθεί έως και 60%. Σε ορισμένα κράτη μέλη οι αυξήσεις ξεπερνούν το 200%. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τις τιμές των ενοικίων και το κόστος ενέργειας.

Η Επιτροπή επίσης διαπιστώνει ότι τα εισοδήματα των νοικοκυριών δεν έχουν συμβαδίσει με αυτές τις αυξήσεις. Συνεπώς, πολλοί Ευρωπαίοι να αγωνίζονται να καλύψουν τα έξοδα στέγασης.

ΕΕ: +60% στις τιμές των κατοικιών από το 2015 – Το 20% του εισοδήματος των νοικοκυριών δαπανάται για κόστος στέγασης

Παρά το γεγονός ότι οι χώρες και οι περιφέρειες της ΕΕ επηρεάζονται διαφορετικά από τη στεγαστική κρίση, ο ευρύς αντίκτυπός της αφορά όλους τους τους Ευρωπαίους.

Σήμερα, η στέγαση καλύπτει σχεδόν το ένα πέμπτο του μέσου εισοδήματος ενός νοικοκυριού της ΕΕ (περίπου 20%). Ταυτόχρονα, περίπου ένας στους δέκα ανθρώπους αναφέρει ότι δεν μπορεί να πληρώσει το ενοίκιο ή το στεγαστικό του δάνειο εγκαίρως.

Το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης. Εκεί, ένας στους δέκα κατοίκους δαπανά περισσότερο από το 40% του εισοδήματός του για να καλύψει το κόστος κατοικίας.

Απρόσιτα ακίνητα

Τα παραπάνω στοιχεία δείχνουν γιατί έχουν περιοριστεί τόσο οι επιλογές για υποψήφιους αγοραστές ή ενοικιαστές κατοικίας. Ειδικά στα κέντρα των μεγάλων πόλεων, τα διαμερίσματα γίνονται ολοένα και πιο απρόσιτα για τον μέσο εργαζόμενο.

Το αναμενόμενο ποσοστό μισθού που δαπανάται για ενοίκιο το 2025 σε διάφορες μεγάλες ευρωπαϊκές πόλεις

Όπως διαπιστώνεται από τον πίνακα, για να μπορέσει ένας μέσος εργαζόμενος στη Λισαβόνα (Πορτογαλία) να νοικιάσει ένα διαμέρισμα, θα πρέπει να δαπανήσει το σύνολο του μισθού του –και κάτι παραπάνω: 116%

Υψηλά ποσοστά μισθού απαιτούνται και στη Μαδρίτη και τη Βαρκελώνη (74%), ενώ στην Ιταλία στο Μιλάνο και τη Ρώμη απαιτείται 72% και 65% αντίστοιχα. Στην Αθήνα, κάποιος πρέπει να δώσει το 57% του μισθού του.

Η κρίση αυτή επηρεάζει και τη λειτουργία της κοινωνίας, τις δυνατότητες των νέων να φύγουν από τη γονική εστία και, ίσως, να κάνουν δική τους οικογένεια. H Ελλάδα είναι μεταξύ των χωρών που οι νέοι φεύγουν από το σπίτι μετά τα 30.

2024: Μέσος όρος ηλικίας που οι νέοι φεύγουν από το πατρικό για να μείνουν μόνοι τους και να φτιάξουν τη ζωή τους (Πηγή: Eurostat)

Επίσης, με βάση τα στοιχεία, διαπιστώνεται ότι η στεγαστική κρίση συνδέεται σε σημαντικό βαθμό με την ανεργία. Μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που δεν μπορούν να βρουν δουλειά, φαίνεται ότι έχουν πρόβλημα στέγασης ταυτόχρονα.

Το ποσοστό των ανέργων που αντιμετώπισαν και πρόβλημα στέγασης το 2023 (Πηγή: Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων)

Ευρωπαϊκές ανομοιομορφίες

Η στεγαστική κρίση έχει παραλλαγές στην ΕΕ, καθώς οι συνθήκες στέγασης ποικίλλουν σημαντικά μεταξύ των κρατών-μελών. Οι αιτίες είναι ποικίλες και συνδέονται με τη δομή της αγοράς στέγης, το νομικό πλαίσιο, αλλά και με το χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Σε ορισμένα κράτη-μέλη το ποσοστό ιδιοκατοίκησης είναι υψηλό, σε άλλες κυριαρχεί το ενοικιοστάσιο. Επίσης, σε κάποιες χώρες λειτουργούν συστήματα επιδότησης κατοικίας.

Συνολικά στην ΕΕ, περίπου τα δύο τρίτα των Ευρωπαίων έχουν στην κατοχή τους σπίτι. Αλλά αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει τους Ρουμάνους, που βρίσκονται στο μεγαλύτερο άκρο: το 90% έχουν δική τους κατοικία. Στην άλλη πλευρά βρίσκεται η Ολλανδία, όπου μόλις 10% είναι ιδιοκτήτες κατοικίας. Στη Γαλλία, πάνω από 20% των πολιτών βασίζονται σε επιδοτήσεις ενοικίου, έναντι 0,6% των Σουηδών.

Κατάσταση στέγασης στις χώρες της ΕΕ: ​​ιδιοκτησία έναντι ενοικίασης

Το γράφημα συγκρίνει τις καταστάσεις στέγασης μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών, δείχνοντας διαφορές στην ιδιοκτησία κατοικίας και στα ποσοστά ενοικίασης. Τα δεδομένα υπογραμμίζουν τα υψηλότερα ποσοστά ιδιοκτησίας κατοικίας σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, όπως η Ρουμανία, η Βουλγαρία ή η Σλοβακία, σε αντίθεση με τα υψηλότερα ποσοστά ενοικίασης σε χώρες όπως η Αυστρία, η Γερμανία και η Γαλλία.

Με σκούρο μπλε χρώμα, είναι ιδιοκτήτες, χωρίς ανεξόφλητο στεγαστικό δάνειο. Με καφέ χρώμα, είναι το ποσοστό των ιδιοκτητών με στεγαστικό δάνειο. Με ανοιχτό μπλε, είναι ενοικιαστές, που πληρώνουν ενοίκιο στην τιμή αγοράς. Και τέλος, με ανοιχτό μπεζ, ενοικιαστές που ζουν σε κοινωνικές κατοικίες δωρεάν ή επωφελούνται από επιδοτήσεις ενοικίου.

Αυτές οι διαρθρωτικές διαφορές, όπως παρουσιάζονται στον πίνακα, διαμορφώνουν τον τρόπο με τον οποίο οι χώρες βιώνουν τη στεγαστική κρίση. Δηλαδή την αύξηση των επιτοκίων, τις δημογραφικές πιέσεις και τη ζήτηση στις μητροπολιτικές περιοχές. Και διαπιστώνεται ότι στα κράτη με μικρό αριθμό κατοικιών προς ενοικίαση αυξάνουν τις τιμές ενοικίων. Στις χώρες όπου δεν κατασκευάζονται κατοικίες για αγορά, εκτοξεύονται οι αντίστοιχες τιμές.

Μονοκατοικία ή διαμέρισμα;

Μια ακόμη διαφορά είναι το είδος της κατοικίας που έχει μεγαλύτερη ζήτηση ανά χώρα ή περιφέρεια. Σήμερα, σε όλη την ΕΕ, σχεδόν το 72% των κατοίκων των πόλεων ζουν σε διαμερίσματα, ενώ το 82% των κατοίκων των αγροτικών περιοχών ζουν σε κατοικίες.

Επίσης, καθώς ο αστικός πληθυσμός της Ευρώπης προβλέπεται να φτάσει το 83% έως το 2050, οι πιέσεις για στέγαση αναμένεται να ενταθούν. Η πίεση θα είναι μεγαλύτερη κυρίως στις ταχέως αναπτυσσόμενες πόλεις όπου ήδη η διαθεσιμότητα κατοικιών είναι μικρή και το κόστος αυξημένο.

Στεγαστική κρίση και κοινωνία

Εντός της ΕΕ, και βάσει των Συνθηκών, η πολιτική στέγασης αποτελεί εθνική ευθύνη. Οι περιφερειακές και τοπικές αρχές συχνά διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην αντιμετώπιση της στεγαστικής κρίσης. Αυτές καλούνται να εφαρμόσουν πολιτικές στέγασης, διαχείριση χωροταξικών και χωροταξικών κανονισμών, καθώς και παροχή οικονομικά προσιτών λύσεων στέγασης που ανταποκρίνονται στις ανάγκες της κάθε κοινότητας.

Ωστόσο, αυτό που διαπιστώνεται –και οδήγησε στην παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με σχέδιο για τη στεγαστική κρίση- είναι πως οι συνέπειές της εκτείνονται σε ολόκληρο το οικονομικό και κοινωνικό τοπίο της Ευρώπης.

Η αύξηση του κόστους στέγασης επηρεάζει την κινητικότητα του εργατικού δυναμικού, περιορίζει την πρόσβαση σε θέσεις εργασίας και εκπαίδευση. Επίσης, συμβάλλει στις ανισότητες μεταξύ περιφερειών και κοινωνικών ομάδων.

Αν θέλετε στα αλήθεια να καταλάβετε το μέγεθος της δόμησης στη Σαντορίνη, επισκεφθείτε το νησί με μία βραδινή πτήση. Θα δείτε τη ράχη του κατάφωτη. Νομίζεις ότι πετάς πάνω από μεγάλη πόλη της περιφέρειας. Δεν υπάρχουν πλέον σκοτεινά σημεία στη Σαντορίνη. Το φως κρύβει και τα αστέρια. Είσαι σε κυκλαδονήσι και βλέπεις τον ουρανό σβηστό. Αμαρτία.

Οσοι γνωρίζουν το νησί ανατριχιάζουν στη σκέψη ενός πολύ ισχυρού σεισμού που θα κουνήσει την καλντέρα σαν μαντίλι στον άνεμο. Διότι η καλντέρα είναι «κεφαλοτύρι». Εχει τρυπηθεί σε κάθε δυνατό σημείο. Οχι μόνο για την κατασκευή υπόσκαφων δωματίων. Κουβαλάει επάνω της πισίνες και βόθρους. Και είναι πληγωμένη από σκαψίματα που δεν τα έχει δει μήτε το φως του ήλιου, μήτε μάτι μηχανικού.

Το κομμάτι της καλντέρας που δεν έχει οικοδομηθεί, φιλοξενεί τη χωματερή. Ναι. Η χωματερή είναι δυο βήματα από τα Φηρά. Και καμιά φορά οι τουρίστες ρωτούν για ποιο λόγο οι γλάροι πετούν σε τόσο μεγάλες συγκεντρώσεις πάνω από το συγκεκριμένο σημείο.

Η Σαντορίνη υποτίθεται ότι εξελίσσεται σε «πράσινο» νησί. Ανοησίες. Οσοι ζουν εκεί ξέρουν ότι πλέον δεν υλοποιούνται ούτε τα στοιχειώδη για την ανακύκλωση. Βλέπεις το απορριμματοφόρο να καταπίνει τα πλαστικά μαζί με τα οργανικά απόβλητα. Είναι λες και το νησί, μαζί με τουριστικές υπηρεσίες, πουλάει και το μέλλον του. Στο δείχνει και το νέφος από τα φουγάρα των κρουαζιερόπλοιων. Το μποτιλιάρισμα. Και τα πλήθη που συρρέουν στην Οία για να δουν το ηλιοβασίλεμα της ζωής τους. Στην πραγματικότητα βλέπουν τη δύση της Σαντορίνης. Γιατί το νησί που είχε και αμπέλια και φάβα και ντοματάκια, τώρα έγινε η γη που καρπίζει τσιμέντο.

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Διότι πλέον έχουμε το Ειδικό Πολεοδομικό Σχέδιο της Σαντορίνης, που θα αποσταλεί από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Το νέο Σχέδιο ουσιαστικά απαγορεύει την επέκταση της δόμησης στο νησί. Μόνο που, να με συγχωρείτε, έχω την αίσθηση ότι είναι αργά. Διότι μέχρι να εγκριθεί το Σχέδιο και να απαντηθούν όλες οι ενστάσεις και οι προσφυγές, το νησί θα έχει γίνει σαν τη Μονόπολη -θα έχει χτιστεί το κάθε κουτάκι. Επίσης, ακόμα και αν περάσει η ρύθμιση, δεν καταργείται η δυνατότητα για «στρατηγικές επενδύσεις» με Ειδικά Σχέδια Ανάπτυξης. Κοινώς αν έρθει η μεγάλη αλυσίδα ξενοδοχείων, θα βρει τον τρόπο για να πάρει άδεια.

Η Σαντορίνη είναι πλέον case study. Για δύο λόγους. Πρώτον επειδή είναι μία ζωντανή προβολή στις συνέπειες του υπερτουρισμού και της ανεξέλεγκτης ανάπτυξης αντίστοιχων υπηρεσιών. Και δεύτερον, επειδή φωτίζει τη συμπεριφορά της τοπικής κοινωνίας που, μπροστά στο κέρδος, δεν υπολόγισε την υπονόμευση του μέλλοντος της. Και είναι ένα case που απαντάται σε διάφορα μέρη της χώρας, όπου συνειδητά καταστρέφεται το βασικό εξαγώγιμο προϊόν μας: η ομορφιά.

news247.gr

Αντιμέτωπη με σοβαρότατη κρίση λειψυδρίας βρίσκεται η Αττική, καθώς η στάθμη των υδάτων στους δύο κύριους ταμιευτήρες που την υδροδοτούν, τον Μόρνο και την Υλίκη, έχει πλέον υποχωρήσει σε χαμηλό δεκαετίας.

Σύμφωνα με τις νεότερες μετρήσεις, ο Μόρνος έχει χάσει περισσότερο από το 40% των αποθεμάτων του σε διάστημα δύο ετών, με αποτέλεσμα η επιφάνεια της λίμνης να μειωθεί σχεδόν στο μισό, ενώ στην Υλίκη η ποσότητα του νερού του μειωθεί κατά 40% μόλις τον τελευταίο χρόνο, γεγονός που καταδεικνύει πόσο ραγδαία είναι η επιδείνωση της υδρολογικής κατάστασης.

Με αυτά τα δεδομένα, η κυβέρνηση έχει ήδη δρομολογήσει την ενεργοποίηση καθεστώτος έκτακτης ανάγκης όσον αφορά στην κατανάλωση του νερού στο λεκανοπέδιο, ώστε να επιταχυνθούν σημαντικά έργα και να διασφαλιστεί τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια η κάλυψη των αναγκών της Αττικής, όπου κατοικεί σχεδόν ο μισός πληθυσμός της χώρας. Κεντρικός πυλώνας του σχεδιασμού που έχει εκπονήσει η κυβέρνηση, μετά από την αξιολόγηση των εξελίξεων επί περισσότερο από έναν χρόνο, είναι το έργο «Εύρυτος».

Προβλέπει την αξιοποίηση νερού που περισσεύει από περιοχές με πολλές βροχοπτώσεις, συγκεκριμένα από τη λίμνη Κρεμαστών, στην οποία καταλήγουν επίσης οι ποταμοί Κρικελιώτης και Καρπενησιώτης, ενώ έχουν σχεδιαστεί και πολλά μικρότερα έργα. Σημαντικό επενδυτικό σχέδιο ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων ευρώ αναπτύσσει παράλληλα η ΕΥΔΑΠ, στοχεύοντας στην ενίσχυση της ανθεκτικότητας των υποδομών.

Μεταξύ άλλων, προβλέπονται επενδύσεις σε «έξυπνα» δίκτυα, με συστήματα τηλεμετρίας και ελέγχου διαρροών, καθώς και σε έργα επαναχρησιμοποίησης νερού. Κρίσιμη θα είναι και η ανταπόκριση των πολιτών, ώστε να αποφευχθούν φαινόμενα αλόγιστης ή υπερβολικής κατανάλωσης νερού.

Ειδικοί και στελέχη της ΕΥΔΑΠ με γνώση της υπόθεσης τόνισαν στην ΕΡΤ, πως η πρωτεύουσα διανύει περίοδο έμμονης ξηρασίας, που μπορεί να συγκριθεί μόνο με την περίοδο 1988-1994, ενώ επισήμαναν την πολυπλοκότητα του σημερινού προβλήματος, καθώς συνδέεται άρρηκτα με την κλιματική κρίση.

Όπως εξήγησαν, πλέον έχουμε λιγότερες ημέρες βροχής ανά έτος σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου, ενώ η συγκέντρωση χιονιού στα βουνά, που «τρέφει» όλα τα πολύτιμα ρυάκια, έχει επίσης μειωθεί αισθητά. Αυτό σημαίνει ότι έχει συρρικνωθεί η φυσική εισροή υδάτων στους ταμιευτήρες, που αναπλήρωνε τα αποθέματά τους. Οι τελευταίες ισχυρές βροχοπτώσεις δεν άλλαξαν τη μεγάλη εικόνα, καθώς στις περιπτώσεις των καταιγίδων το μεγαλύτερο μέρος του νερού καταλήγει στη θάλασσα.

Οι ίδιες πηγές υπογράμμισαν ότι υπάρχουν παραδείγματα από το εξωτερικό που δείχνουν πόσο σημαντική είναι τόσο η ταχεία αντίδραση της πολιτείας όσο και η υπεύθυνη συμπεριφορά των καταναλωτών, προκειμένου να αναχαιτιστεί το πρόβλημα.

Το 2008 η Κύπρος αναγκάστηκε να μεταφέρει περίπου 8 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού με δεξαμενόπλοια από την Ελλάδα. Σήμερα, έχοντας την εμπειρία του παρελθόντος, είναι περισσότερο θωρακισμένη, με εγκαταστάσεις νέων μονάδων αφαλάτωσης και αυστηρότερα μέτρα εξοικονόμησης νερού, κάτι που προς το παρόν στην Ελλάδα δεν προβλέπεται. Η νότια Γαλλία η Ισπανία και η Ιταλία αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα και βρίσκουν λύσεις αντίστοιχες με την Ελλάδα, βάζοντας περιοχές τους σε συναγερμό νερού.

Στον αντίποδα, αρνητικό παράδειγμα αποτελεί το Ιράν, όπου η καθυστερημένη αντίδραση σε ιδιαίτερα σοβαρή κρίση έλλειψης νερού έχει ως αποτέλεσμα να εξετάζονται σήμερα ακραίες λύσεις, όπως η επιβολή δελτίου στο νερό ή ακόμη και, στο έσχατο σημείο, να εγκαταλείψουν οι κάτοικοι την πρωτεύουσα Τεχεράνη.

Κλιμακώνονται οι εντάσεις μεταξύ Ηνωμένων Πολιτειών και Βενεζουέλας, καθώς ο πρόεδρος, Ντόναλντ Τραμπ, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο στρατιωτικών πληγμάτων, επικαλούμενος την καταπολέμηση του παράνομου εμπορίου ναρκωτικών.

Μετά από μια σειρά επιθέσεων σε ύποπτα σκάφη στην Καραϊβική και τις καταγγελίες περί παράνομων “εντολών θανάτωσης”, Ουάσινγκτον και Καράκας ανταλλάσσουν κατηγορίες, επαναφέροντας στο προσκήνιο τον κίνδυνο στρατιωτικής σύγκρουσης.

Σήμερα, μάλιστα, ο Τραμπ θα πραγματοποιήσει συνάντηση με την ομάδα εθνικής ασφάλειας σχετικά με τη Βενεζουέλα, όπως επιβεβαίωσε και ο Λευκός Οίκος.

Βασικά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου και της ομάδας εθνικής ασφάλειας του Τραμπ, συμπεριλαμβανομένου του Υπουργού Άμυνας Πιτ Χεγκσέθ και του Υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, αναμένεται να παραστούν, όπως επίσης η διευθύντρια προσωπικού του Λευκού Οίκου Σούζι Γουάιλς και ο αναπληρωτής διευθυντής προσωπικού Στίβεν Μίλερ.

Η συνάντηση, η οποία αναμένεται να πραγματοποιηθεί στις 12 το βράδυ (ώρα Ελλάδας), γίνεται καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν αυξήσει την πίεση στη Βενεζουέλα με επιθέσεις σε πλοία που όπως ισχυρίζεται ο Τραμπ- μεταφέρουν ναρκωτικά και με ενίσχυση στρατιωτικών δυνάμεων στην Καραϊβική.

Η συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο πραγματοποιείται την ώρα που βουλευτές συνεχίζουν να θέτουν υπό αμφισβήτηση τη νομιμότητα των αμερικανικών επιθέσεων σε φερόμενα ως πλοία μεταφοράς ναρκωτικών στην περιοχή, οι οποίες έχουν σκοτώσει περισσότερους από 80 ανθρώπους. Η νομιμότητα των επιθέσεων έχει τεθεί υπό αμφισβήτηση επειδή οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται επίσημα σε πόλεμο με τη Βενεζουέλα. Οι επιτροπές του Κογκρέσου δεσμεύονται για αυστηρή, διακομματική εποπτεία των επιθέσεων — ένα σπάνιο φαινόμενο στη δεύτερη θητεία του Τραμπ.

Ο αμερικανικός στρατός έχει συγκεντρώσει περισσότερα από δώδεκα πολεμικά πλοία και 15.000 στρατιώτες στην περιοχή στο πλαίσιο της επιχείρησης “Νότιο Δόρυ”.

Το Σαββατοκύριακο, ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ εξέδωσε προειδοποίηση για αποφυγή του εναέριου χώρου πάνω από τη χώρα της Νότιας Αμερικής. Ο Τραμπ έχει ήδη υποδείξει ότι αναμένονται χερσαίες επιθέσεις στη Βενεζουέλα, η οποία βρίσκεται στις βόρειες ακτές της ηπείρου.

Ωστόσο, μιλώντας στο Air Force One το βράδυ της Κυριακής, 30 Νοεμβρίου, ο Τραμπ είπε στους δημοσιογράφους να μην δώσουν μεγάλη σημασία στο κλείσιμο του εναέριου χώρου.

Όπως λέει το USA TODAY, η κίνηση αυτή ήρθε αφότου ο Τραμπ είπε σε Αμερικανούς στρατιώτες την Ημέρα των Ευχαριστιών ότι η στρατιωτική επιχείρηση σύντομα θα περιλαμβάνει χερσαίες επιθέσεις.

Η Βενεζουέλα έχει καταδικάσει τις δηλώσεις του Τραμπ ως “απειλή αποικιοκρατικού χαρακτήρα” που είναι ασύμβατη με το διεθνές δίκαιο.

Την ίδια στιγμή, η Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας των ΗΠΑ διερευνά φερόμενες «εντολές θανάτωσης» από τον Υπουργό Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ κατά τη διάρκεια στρατιωτικού πλήγματος σε πλοίο της Βενεζουέλας κοντά στο νησί Τρινιντάντ. Η κυβέρνηση Τραμπ ισχυρίζεται ότι το πλοίο διακινούσε παράνομα ναρκωτικά.

Ο Χέγκσεθ έχει χαρακτηρίσει το δημοσίευμα “κατασκευασμένο, εμπρηστικό και υποτιμητικό”. Το USA TODAY είχε αναφέρει προηγουμένως ότι ο Τραμπ, ο οποίος έχει υπερασπιστεί τον Χέγκσεθ από την κατηγορία ότι διέταξε τον στρατό να «τους σκοτώσει όλους» πριν από το θανατηφόρο πλήγμα, είπε ότι θα εξετάσει αν οι ΗΠΑ πραγματοποίησαν το δεύτερο πλήγμα σε σκάφος στην Καραϊβική.

Παράλληλα, ο γερουσιαστής Μαρκ Κέλι, Δημοκρατικός από την Αριζόνα, δήλωσε σε εμφάνισή του στο “Meet the Press” στις 30 Νοεμβρίου ότι η Επιτροπή Ενόπλων Υπηρεσιών της Γερουσίας θα πραγματοποιήσει δημόσια ακρόαση σχετικά με πιθανώς παράνομες στρατιωτικές εντολές που εξέδωσε ο Χέγκσετ.

Γιατί μιλά ο Τραμπ για επίθεση στη Βενεζουέλα;
Σύμφωνα με το USA TODAY, ο Τραμπ είπε ότι θέλει να αντιμετωπίσει το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών της χώρας, το οποίο “έχει σκοτώσει Αμερικανούς”.

Ο πρόεδρος είπε ότι τα πρόσφατα πλήγματα της κυβέρνησής του σε φερόμενα ως πλοία ναρκωτικών, τα οποία σκότωσαν δεκάδες ανθρώπους, είχαν ως στόχο την αποτροπή υπόπτων Βενεζουελάνων διακινητών.

Ο Τραμπ είπε επίσης ότι στοχοποιεί και διακινητές ανθρώπων εκεί.

Από τον Σεπτέμβριο, η κυβέρνηση είναι γνωστό ότι έχει πραγματοποιήσει πλήγματα σε σχεδόν δύο δωδεκάδες σκάφη σε διεθνή ύδατα, συμπεριλαμβανομένης της Καραϊβικής, τα οποία σκότωσαν 83 άτομα. Το αναφερόμενο δεύτερο πλήγμα στο ύποπτο σκάφος ναρκωτικών έλαβε χώρα στις 2 Σεπτεμβρίου. Η κυβέρνηση Τραμπ κατηγορεί τον Πρόεδρο Νικολάς Μαδούρο ότι προμηθεύει παράνομα ναρκωτικά που διοχετεύονται στις ΗΠΑ.

Ο Μαδούρο έχει χαρακτηριστεί ως ηγέτης του “Cartel de los Soles”, μιας ομάδας που το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει ξένη τρομοκρατική οργάνωση.

Αλλά ο πρόεδρος της Βενεζουέλας έχει αρνηθεί οποιαδήποτε σύνδεση με το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών.

Ο Τραμπ έχει απειλήσει με κλιμάκωση των επιθέσεων σε χερσαία πλήγματα στη Βενεζουέλα και το Σαββατοκύριακο είπε σε «Αεροπορικές Εταιρείες, Πιλότους, Διακινητές Ναρκωτικών και Εμπόρους Ανθρώπων» να θεωρήσουν τον εναέριο χώρο πάνω και γύρω από τη χώρα κλειστό.

Ο πρόεδρος είπε στους δημοσιογράφους στις 30 Νοεμβρίου ότι μίλησε με τον Μαδούρο, αλλά δεν είπε πότε ή τι συζήτησαν.

Η επικοινωνία Τραμπ – Μαδούρο και οι φήμες για τελεσίγραφο
Ο Ντόναλντ Τραμπ φέρεται να έδωσε στον Νικολάς Μαδούρο τελεσίγραφο να παραιτηθεί αμέσως από την εξουσία κατά τη διάρκεια πρόσφατης τηλεφωνικής τους συνομιλίας -που δεν είναι σαφές πότε πραγματοποιήθηκε αλλά εικάζεται ότι έγινε στις 21 Νοεμβρίου- αλλά ο ηγέτης της Βενεζουέλας αρνήθηκε, απαιτώντας “παγκόσμια αμνηστία” για τον ίδιο και τους συμμάχους του.

Για το περιεχόμενο της συνομιλίας, η εφημερίδα Miami Herald, επικαλούμενη πηγές ανέφεε ότι ο πρόεδρος των ΗΠΑ έστειλε ένα “ωμό μήνυμα” στον ομόλογό του.

“Μπορείτε να σώσετε τον εαυτό σας και τους πιο κοντινούς σας ανθρώπους, αλλά πρέπει να φύγετε από τη χώρα τώρα”, φέρεται να είπε ο Τραμπ, προσφέροντας ασφαλή διαφυγή στον Μαδούρο, τη σύζυγό του και τον γιο του “μόνο αν συμφωνήσει να παραιτηθεί αμέσως”.

Ωστόσο, ο πρόεδρος της Βενεζουέλας φέρεται, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, να αρνήθηκε να παραιτηθεί αμέσως και προέβαλε μια σειρά από αιτήματα, συμπεριλαμβανομένης της παγκόσμιας ασυλίας από διώξεις και της δυνατότητας να παραχωρήσει τον πολιτικό έλεγχο αλλά να διατηρήσει τον έλεγχο των ενόπλων δυνάμεων.

Η εφημερίδα ανέφερε ότι δεν υπήρξε περαιτέρω άμεση επαφή μεταξύ Τραμπ και Μαδούρο, αν και ο Μαδούρο φέρεται να ζήτησε μια δεύτερη τηλεφωνική επικοινωνία το περασμένο Σαββατοκύριακο.

“Η κυβέρνηση Μαδούρο… δεν έλαβε καμία απάντηση”, ισχυρίστηκε η Miami Herald, λέγοντας ότι η πρώτη συζήτηση είχε πραγματοποιηθεί με τη διαμεσολάβηση της Βραζιλίας, του Κατάρ και της Τουρκίας.

Παρά τον ισχυρισμό που διέρρευσε ότι ο Τραμπ είχε δώσει στον Μαδούρο τελεσίγραφο, πολλοί παρατηρητές είναι επιφυλακτικοί ως προς την πρόθεση του Αμερικανού προέδρου να υποστηρίξει αυτές τις απειλές με μεγάλης κλίμακας στρατιωτική δράση, υπογραμμίζει ο Guardian.

Επιστολή Μαδούρο στον ΟΠΕΚ: “Θέλουν το πετρέλαιό μας”
Σε μια παράλληλη κίνηση που ανεβάζει ακόμα πιο ψηλά το θερμόμετρο, ο Μαδούρο έστειλε επιστολή στον γενικό γραμματέα του ΟΠΕΚ, Χαϊτάμ Αλ Γκαΐς, κατηγορώντας την Ουάσιγκτον ότι επιδιώκει «να αρπάξει τα αποθέματα πετρελαίου της Βενεζουέλας διά της βίας».

Όπως μεταδίδει το CNN, η Βενεζουέλα διαθέτει από τα μεγαλύτερα αποθέματα παγκοσμίως, και -σύμφωνα με τον πρόεδρο- οι “διαρκείς, ρητές απειλές” των ΗΠΑ απειλούν τόσο την παραγωγή όσο και τη διεθνή αγορά ενέργειας.

Η Ουάσιγκτον έχει στο παρελθόν απορρίψει τέτοιους ισχυρισμούς, επιμένοντας ότι ο πραγματικός στόχος είναι η καταπολέμηση των ναρκωτικών.

Πώς θα μπορούσε να απαντήσει η Βενεζουέλα σε πιθανή επίθεση των ΗΠΑ
Όπως γράφει το Reuters, ο στρατός των ΗΠΑ υπερτερεί συντριπτικά σε σχέση με αυτόν της Βενεζουέλας, ο οποίος έχει αποδυναμωθεί από την έλλειψη εκπαίδευσης, τους χαμηλούς μισθούς και τον φθαρμένο εξοπλισμό, σύμφωνα με έξι πηγές που γνωρίζουν τις στρατιωτικές δυνατότητες της Βενεζουέλας.

Παρότι ο Μαδούρο, ο οποίος είναι στην εξουσία από το 2013, έχει εξασφαλίσει την πίστη των στρατιωτικών τοποθετώντας αξιωματικούς σε κυβερνητικές θέσεις, οι απλοί στρατιώτες κερδίζουν μόλις 100 δολάρια τον μήνα σε τοπικό νόμισμα, περίπου το ένα πέμπτο αυτού που απαιτείται για να καλυφθούν οι βασικές ανάγκες μιας μέσης οικογένειας, σύμφωνα με μελέτες.

Πηγές αναφέρουν ότι οι λιποταξίες, που ήδη σημειώνονται σε πολλές μονάδες, θα μπορούσαν να αυξηθούν σε περίπτωση αμερικανικής στρατιωτικής επίθεσης.

Ο στρατιωτικός εξοπλισμός -στην πλειονότητά του ρωσικής κατασκευής και δεκαετιών- είναι ανεπαρκής. Το Καράκας αγόρασε περίπου 20 μαχητικά Sukhoi τη δεκαετία του 2000, αλλά θεωρούνται κατώτερα σε σύγκριση με τα αμερικανικά B-2, ενώ τα ρωσικής κατασκευής ελικόπτερα, άρματα μάχης και φορητοί αντιαεροπορικοί πύραυλοι της Βενεζουέλας είναι επίσης παρωχημένα.

Η Βενεζουέλα σχεδιάζει να οργανώσει αντίσταση τύπου ανταρτοπόλεμου ή να σπείρει χάος σε περίπτωση αμερικανικής αεροπορικής ή χερσαίας επίθεσης, σύμφωνα με πηγές και έγγραφα σχεδιασμού που έχει δει το Reuters.

Η τακτική έχει αναφερθεί δημόσια, χωρίς λεπτομέρειες, από υψηλόβαθμους αξιωματούχους, οι οποίοι την αποκαλούν “παρατεταμένη αντίσταση” και θα περιελάμβανε μικρές στρατιωτικές μονάδες σε περισσότερες από 280 τοποθεσίες να πραγματοποιούν σαμποτάζ και άλλες ανταρτικές ενέργειες.

Η δεύτερη στρατηγική, που ονομάζεται “αναρχοποίηση” και την οποία οι αξιωματούχοι δεν έχουν αναγνωρίσει επισήμως, θα χρησιμοποιούσε τις υπηρεσίες πληροφοριών και ένοπλους υποστηρικτές του κυβερνώντος κόμματος για να δημιουργήσουν αταξία στο Καράκας και να καταστήσουν τη Βενεζουέλα μη κυβερνήσιμη, σύμφωνα με πηγές.

Κολομβιανές αντάρτικες δυνάμεις δρουν, επίσης, στα δυτικά της Βενεζουέλας, περιοχή που αποτελεί επίσης κέντρο καλλιέργειας κόκας, της βασικής πρώτης ύλης για την παρασκευή κοκαΐνης.