Η επόμενη ημέρα βρίσκει το Κρυονέρι βυθισμένο στη σιωπή της καταστροφής. Μια σιωπή που διακόπτεται μόνο από τις φωνές της απόγνωσης των κατοίκων και τους ήχους των πυροσβεστικών δυνάμεων που συνεχίζουν τον αγώνα για πλήρη κατάσβεση. Η μεγάλη πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή της Δροσοπηγής και επεκτάθηκε μέχρι το Κρυονέρι άφησε πίσω της στάχτη, κατεστραμμένα σπίτια και απελπισία.
Το τοπίο θυμίζει εμπόλεμη ζώνη. Χιλιάδες στρέμματα δάσους έχουν γίνει στάχτη, σπίτια ισοπεδώθηκαν, ζώα χάθηκαν στις φλόγες και οικογένειες ξεριζώθηκαν από τη μία στιγμή στην άλλη. Οι κόποι μιας ζωής, τα όνειρα και οι αναμνήσεις, μετατράπηκαν μέσα σε λίγες ώρες σε αποκαΐδια.
Μια κάτοικος, που είδε το σπίτι της να παραδίδεται στις φλόγες, περιγράφει με δάκρυα στα μάτια:
«Τα χάσαμε όλα. Δεν έμεινε τίποτα. Το σπίτι, τα πράγματά μας, οι αναμνήσεις μας… Όλα έγιναν στάχτη. Δεν ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε».
Η πυρκαγιά έφτασε μέχρι τις παρυφές στρατοπέδου στην περιοχή του Αγίου Στεφάνου, συγκεκριμένα στην 651 Αποθήκη Βάσης Υλικού Πολέμου (ΑΒΥΠ). Χάρη στις υπεράνθρωπες προσπάθειες των πυροσβεστικών δυνάμεων, οι φλόγες δεν επεκτάθηκαν σε κτήρια ή αποθήκες του στρατοπέδου, αποτρέποντας έτσι μια νέα επικίνδυνη διάσταση της καταστροφής.
Παρότι δεν υπάρχει πλέον ενεργό μέτωπο, μικρές εστίες φωτιάς συνεχίζουν να καίνε μέσα στα καμένα. Οι πυροσβέστες δίνουν μάχη με τον χρόνο για να θέσουν υπό πλήρη έλεγχο τις αναζωπυρώσεις, ώστε να μη ζήσουν ξανά οι κάτοικοι τον εφιάλτη.
Στο μέτωπο της κατάσβεσης επιχειρούν 220 πυροσβέστες με 69 οχήματα και 8 πεζοπόρα τμήματα, ενώ από αέρος συνδράμουν 2 ελικόπτερα. Ο αγώνας τους είναι συνεχής και κοπιαστικός, σε αντίξοες συνθήκες και με ελάχιστη ξεκούραση.
Η τοπική κοινωνία, αν και πληγωμένη, προσπαθεί να σταθεί στα πόδια της. Ο πόνος είναι μεγάλος, όμως ήδη έχει ξεκινήσει η κινητοποίηση για στήριξη των πληγέντων. Ο δήμος, εθελοντικές ομάδες και κάτοικοι ενώνουν δυνάμεις για να προσφέρουν στέγη, τροφή και βοήθεια σε όσους έχασαν τα πάντα.
Το Κρυονέρι μετρά τις πληγές του. Η φύση θα χρειαστεί χρόνια για να επανέλθει – αν τα καταφέρει ποτέ. Όμως οι άνθρωποι της περιοχής δίνουν το παράδειγμα ότι ακόμα και μέσα από τις στάχτες, μπορεί να υπάρξει ελπίδα. Με αλληλεγγύη, αποφασιστικότητα και στήριξη από την Πολιτεία, μπορούν να ξαναχτίσουν τις ζωές τους.
