Το μοντέλο της Victoria Secret δημοσιεύει αποχαιρετιστήριο βίντεο με την ετοιμοθάνατη γιαγιά της που επέλεξε να υποβληθεί σε ευθανασία σύμφωνα με το νέο πρόγραμμα του Καναδά, βάσει του οποίου τα ποσοστά αυτής της επιλογής εξόδου από τη ζωή εκτοξεύονται μετά τη δημιουργία από την κυβέρνηση των πιο ανεκτικών κανόνων στον κόσμο.
Η Ali Tate Cutler καταγράφει το ταξίδι της γιαγιάς της -την οποία αποκαλεί Bubbie- καθώς ζητά ευθανασία για τη διάγνωση καρκίνου στο τελικό στάδιο.
Η Ali είναι μοντέλο από το Τέξας, που έγραψε ιστορία ως το πρώτο plus size άτομο που συνεργάστηκε με τη εταιρία Victoria’s Secret, μοιράστηκε με τους θαυμαστές της την απόφαση της γιαγιάς της να βάλει τέλος στη ζωή της.
Το μοντέλο επισκέφθηκε την Bubbie στον Καναδά, ο οποίος Καναδάς από το 2016 έχει νομιμοποιήσει αμφιλεγόμενα την ευθανασία και την υποβοηθούμενη αυτοκτονία για άτομα άνω των 18 ετών, εφόσον πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις.
Δεν είναι σαφές πότε η Bubbie σκοπεύει να βάλει τέλος στη ζωή της, ούτε πόσο καιρό θα ζήσει φυσιολογικά, αλλά την Παρασκευή η Tate Cutler δημοσίευσε ένα TikTok με την ίδια να κλαίει, λέγοντας ότι φοβόταν να την αποχαιρετήσει το Σάββατο στο αεροδρόμιο.
«Η γιαγιά μου επέλεξε την ευθανασία λόγω της ανίατης διάγνωσής της, οπότε αυτή είναι η τελευταία φορά που μπορώ να την βγάλω έξω για φαγητό» δήλωσε η Tate Cutler.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Η ιστορία έρχεται με φόντο την αύξηση των ποσοστών ευθανασίας στον Καναδά, καθώς οι ειδικοί προειδοποιούν ότι οι ανεκτικοί κανόνες έχουν οδηγήσει σε έξαρση των ιατρικά υποβοηθούμενων αυτοκτονιών – και σε ανθρώπους που τερματίζουν πρόωρα τη ζωή τους όταν δεν λαμβάνουν επαρκή κρατική υποστήριξη.
Σε ένα βίντεο, η Tate Cutler δημοσίευσε μια μακρά συζήτηση με τη γιαγιά της, στην οποία συζητούσαν για την ευθανασία.
«Ποιες είναι οι σκέψεις σου καθώς πλησιάζει η ημερομηνία;» τη ρώτησε.
Η γιαγιά της απάντησε: «Είναι σαν το φως στην άκρη του τούνελ».
Η Tate Cutler τη ρώτησε τι είδους ερωτήσεις κάνουν πριν επιτρέψουν σε ένα άτομο να υπογράψει για τη διαδικασία.
«Η διάγνωσή σας είναι αν είναι θανατηφόρα, πόσους μήνες έχετε ακόμα- ενώ δίνουν χρόνο να το σκεφτεί κάποιος» εξήγησε.
«Τονίζουν συνεχώς το γεγονός ότι μπορεί κάποιος να αλλάξει γνώμη».
Η γιαγιά περιέγραψε τις ενέσεις που θα λάμβανε και δήλωσε ευτυχής που ο θάνατός της θα γινόταν σε νοσοκομείο και όχι στο σπίτι.
«Ήρθα ήσυχα- θα ήθελα να φύγω ήσυχα» είπε.
Ο νόμος που θεσπίστηκε το 2016 παρέχει επιλογές ιατρικά υποβοηθούμενης αυτοκτονίας και ευθανασίας για άτομα άνω των 18 ετών, εφόσον πληρούν ορισμένες προϋποθέσεις.
Αρχικά, έπρεπε να έχουν σοβαρή πάθηση, ασθένεια ή αναπηρία σε προχωρημένη, μη αναστρέψιμη κατάσταση παρακμής και να υπομένουν «αφόρητο σωματικό ή ψυχικό πόνο που δεν μπορεί να ανακουφιστεί υπό συνθήκες που οι ασθενείς θεωρούν αποδεκτές».
Ο θάνατός τους έπρεπε επίσης να είναι «ευλόγως προβλέψιμος» – και δύο γιατροί έπρεπε να τον εγκρίνουν.
Ωστόσο, ο νόμος έχει έκτοτε τροποποιηθεί ώστε να επιτρέπει σε ανθρώπους που δεν είναι ανίατα άρρωστοι να επιλέξουν να θέσουν τέλος στη ζωή τους.
Οι επικριτές του νόμου λένε ότι αυτή η προειδοποίηση αφαίρεσε μια βασική δικλείδα ασφαλείας για την προστασία των ανθρώπων που έχουν ενδεχομένως χρόνια ζωής.
Οι συνήγοροι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων προειδοποιούν για περιπτώσεις στις οποίες άνθρωποι προσπάθησαν να τερματίσουν τη ζωή τους επειδή δεν έλαβαν την κατάλληλη υποστήριξη από το κράτος για να ζήσουν ή να αναζητήσουν θεραπεία.
Ολοένα και περισσότερο, τα τελευταία χρόνια, ο αριθμός των ανθρώπων που επιλέγουν να πεθάνουν στον Καναδά έχει αυξηθεί, ανεβαίνοντας από περίπου 1.000 το 2014 – πριν τεθεί σε ισχύ ο νόμος – σε περισσότερους από 10.000 το 2021.
Σήμερα, κάθε ενήλικας με σοβαρή ασθένεια, νόσο ή αναπηρία μπορεί να ζητήσει βοήθεια για να πεθάνει.
Οι ειδικοί έχουν προειδοποιήσει ότι το πρόγραμμα Ιατρική Βοήθεια στο Θάνατο (MAiD) θα μπορούσε να οδηγήσει ακούσια σε πρόωρους θανάτους ανθρώπων για διαχειρίσιμες παθήσεις.
Η Theresia Degener, καθηγήτρια δικαίου και σπουδών για την αναπηρία στο Προτεσταντικό Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών στη βορειοδυτική Γερμανία, δήλωσε: «Το συμπέρασμα του νόμου [του Καναδά] είναι ότι μια ζωή με αναπηρία αξίζει αυτομάτως λιγότερο να ζει κανείς και ότι σε ορισμένες περιπτώσεις ο θάνατος είναι προτιμότερος».
Τον Δεκέμβριο, μία ανάπηρη στρατιωτικός, η οποία είναι επίσης πρώην παραολυμπιονίκης, διηγήθηκε πώς της προσφέρθηκε ευθανασία ως εναλλακτική λύση για ένα αναβατόριο στο σπίτι της.
Η Christine Gaulthier – η οποία λέει ότι είναι απόλυτα ικανοποιημένη με τη ζωή της – εξοργίστηκε από την παράξενη προτεινόμενη εναλλακτική λύση όταν παραπονέθηκε ότι η εγκατάσταση του κινητικού gadget αργούσε πολύ.
Ο Καναδός πρωθυπουργός Justin Trudeau χαρακτήρισε τη δοκιμασία της Gaulthier «εντελώς απαράδεκτη».
Και τον Δεκέμβριο, ο 54χρονος Amir Farsoud δήλωσε ότι θα σκεφτόταν το ενδεχόμενο της ευθανασίας αφού του είπαν ότι αντιμετώπιζε έξωση από το σπίτι του. Είπε ότι η αυτοκτονία ήταν πιο ελκυστική επιλογή από το να ζει στους δρόμους.
Ο Φαρσούντ το ξανασκέφτηκε αφού ένας έρανος τον βοήθησε να βρει κάπου αλλού να ζήσει.
Ο Tim Stainton, διευθυντής του Καναδικού Ινστιτούτου για την Ενσωμάτωση και την Ιθαγένεια στο Πανεπιστήμιο της Βρετανικής Κολομβίας, περιέγραψε τον νόμο του Καναδά ως «ίσως τη μεγαλύτερη υπαρξιακή απειλή για τα άτομα με αναπηρία από το πρόγραμμα των Ναζί στη Γερμανία τη δεκαετία του 1930».
Ωστόσο, ο καναδός υπουργός Υγείας Jean-Yves Duclos διαβεβαίωσε ότι οι ασφαλιστικές δικλείδες παραμένουν σε ισχύ για να σταματήσουν οι περιττοί θάνατοι.
Κυβερνητικά στοιχεία από πέρυσι δείχνουν ότι πάνω από το 65% των ανθρώπων υποβάλλονται σε ευθανασία λόγω καρκίνου.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
