Θλίψη σκόρπισε στον καλλιτεχνικό κόσμο η είδηση του θανάτου του σκηνοθέτη και παραγωγού Βάσου Γεώργα, ο οποίος έφυγε από τη ζωή τη Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου. Ο εκλιπών υπήρξε μια από τις πιο ιδιαίτερες μορφές του ελληνικού κινηματογράφου, με ανήσυχο πνεύμα, δημιουργικές ανατροπές και πλούσια καλλιτεχνική διαδρομή που απλώθηκε πέρα από την έβδομη τέχνη.

Η ανακοίνωση της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών

Σε συγκινητικό τόνο η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών αποχαιρέτησε τον Βάσο Γεώργα, χαρακτηρίζοντάς τον «ρηξικέλευθο, θορυβώδη, εραστή και γκρινιάρη, πατριάρχη των μεταμεσονύχτιων παραστάσεων», ενώ υπενθύμισε τη συμβολή του τόσο ως σκηνοθέτη όσο και ως εκδότη του περιοδικού CINE 7. Στην ανακοίνωση γίνεται ιδιαίτερη αναφορά στη μικρού μήκους ταινία του «Η Λογική των Θυμάτων» (1985), όπου ο Ανδρέας Μπάρκουλης υποδύθηκε τον αστυνομικό Αθανάσιο Μελίστα, αναπαριστώντας το αιματηρό γεγονός της δολοφονίας του μαθητή Μιχάλη Καλτεζά.

Δημιουργός με πολλαπλές ιδιότητες

Ο Γεώργας υπήρξε πολυσχιδής: σκηνοθέτης, παραγωγός, εκδότης, ραδιοφωνικός παραγωγός, διοργανωτής συναυλιών, ακόμα και ιδρυτής του διαδικτυακού Clipart Radio. Η κινηματογραφική του πορεία ξεκίνησε το 1986 με την ταινία μικρού μήκους «Αύριο» και συνεχίστηκε με έργα όπως το ντοκιμαντέρ «Το Σινεμά Γυμνό». Στις δεκαετίες του ’80 και του ’90 συνδέθηκε με την αναβράζουσα σκηνή των Εξαρχείων και υπήρξε χαρακτηριστική φιγούρα μιας εποχής που χάραξε έντονο αποτύπωμα στον αθηναϊκό πολιτισμό.

Τα μηνύματα αποχαιρετισμού

Πλήθος καλλιτεχνών, συνεργατών και φίλων του τον αποχαιρέτησαν δημόσια μέσα από τα social media. Ο δημοσιογράφος Ανδρέας Ρουμελιώτης τον περιέγραψε ως «μορφάρα, μοναδική, βέρο Εξαρχειώτη» που στήριξε καλλιτέχνες και ιδέες, ενώ η συγγραφέας Γεωργία Δρακάκη θυμήθηκε τη συμβολή του στη δημοσιογραφική και καλλιτεχνική της πορεία, σημειώνοντας: «Ήταν δύσκολος, βαθύς, τρυφερός και διορατικός. Έφυγε αφήνοντας πίσω του έργο και μνήμες που θα μείνουν».

Μια ανήσυχη κληρονομιά

Ο Βάσος Γεώργας υπήρξε δημιουργός που δεν χωρούσε σε στεγανά. Κινηματογράφος, μουσική, δημοσιογραφία, λογοτεχνία και πολιτισμός φέρουν το αποτύπωμά του. Η απώλειά του αφήνει κενό στην καλλιτεχνική κοινότητα, αλλά η παρακαταθήκη του θυμίζει μια εποχή όπου η τέχνη και η αμφισβήτηση πήγαιναν χέρι χέρι.