Πιστεύετε ότι έχετε καλή αίσθηση σχετικά με το πόσο ελκυστικοί είστε; Υποτιμάτε ή υπερεκτιμάτε την «ομορφιά» σας; Έχετε αντικειμενική άποψη για τη δική σας εμφάνιση; Είναι κάτι τέτοιο δυνατό; Νέα αποκαλυπτική έρευνα δίνει απαντήσεις.
Συχνά κάποιος μπορεί να μας κάνει κάποιο κομπλιμέντο και να απορούμε ή σε άλλες περιπτώσεις να περιμένουμε τον θαυμασμό και αντ’ αυτού να μην έχουμε και πολλές επιτυχίες. Σίγουρα παίζουν ρόλο πολλοί παράγοντες σε αυτές τις περιστάσεις, τόσο κοινωνικοί, όσο και ψυχολογικοί. Το σίγουρο είναι πως η κρίση μας για την εμφάνισή μας κάποιες φορές είναι διαφορετική από αυτό που βλέπουν οι άλλοι σε εμάς.
Σύμφωνα με πρόσφατη έρευνα, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scandinavian Journal of Psychology, ελάχιστοι άνθρωποι εκτιμούν σωστά τη δική τους σωματική ελκυστικότητα. Σε έξι μελέτες που διεξήχθησαν σε περισσότερους από 1.000 συμμετέχοντες, φοιτητές και άτομα από τον γενικό πληθυσμό στην Ευρώπη, διαπιστώθηκε ότι οι λιγότερο ελκυστικοί τείνουν να υπερεκτιμούν την ελκυστικότητά τους. Και βέβαια και το αντίθετο. Οι πιο ελκυστικοί τείνουν να υποτιμούν την ελκυστικότητά τους.
Έρευνα, τα βασικά ευρήματα
Οι συμμετέχοντες απάντησαν σε ερωτήσεις για το πόσο ελκυστικό θεωρούσαν τον εαυτό τους. Οι αυτο-αξιολογήσεις τους συγκρίθηκαν με αξιολογήσεις που έκαναν για εκείνους οι ερευνητές ή άλλοι συμμετέχοντες. Οι παρατηρητές σε γενικές γραμμές συμφωνούσαν μεταξύ τους για το ποιος είναι ελκυστικός. Ωστόσο, τα ίδια τα άτομα διαφωνούσαν με την αξιολόγηση που λάμβαναν από τους άλλους.
Το μοτίβο, με βάση τα ευρήματα, ήταν το εξής:
Λιγότερο ελκυστικοί: έδιναν στον εαυτό τους υψηλότερη βαθμολογία από ό,τι οι άλλοι.
Μέτρια ελκυστικοί: συμφωνούσαν περισσότερο με τις αξιολογήσεις των άλλων.
Πολύ ελκυστικοί: έδιναν στον εαυτό τους χαμηλότερη βαθμολογία από ό,τι τους έδιναν οι άλλοι.
Σύμφωνα με την έρευνα, αξιοσημείωτο είναι ότι οι λιγότερο ελκυστικοί υπερεκτιμούσαν την ελκυστικότητά τους περισσότερο απ’ όσο οι πιο ελκυστικοί την υποτιμούσαν.
Η ικανότητα κρίσης της ελκυστικότητας
Οι λιγότερο ελκυστικοί φάνηκε να είναι χειρότεροι, όχι μόνο στο να κρίνουν τον εαυτό τους, αλλά και στο να κρίνουν τους άλλους. Έκαναν δε, λιγότερη διάκριση ανάμεσα σε ελκυστικά και μη ελκυστικά πρόσωπα.
Εναλλακτικά, ίσως αναγνωρίζουν τη διαφορά, αλλά βρίσκουν ευρύτερη γκάμα ανθρώπων ελκυστικούς. Ακόμη κι όταν τους ζητήθηκε να φανταστούν πώς τους βλέπουν οι άλλοι, οι λιγότερο ελκυστικοί πίστευαν ότι φαίνονται πιο ελκυστικοί απ’ ό,τι θεωρούσαν οι παρατηρητές.
Έρευνα και περιορισμοί
Η εν λόγω μελέτη επικεντρώθηκε αποκλειστικά στη σωματική ελκυστικότητα. Άλλοι παράγοντες όπως η καλοσύνη, η νοημοσύνη ή η προσωπικότητα δεν λήφθηκαν υπόψη. Στην έρευνα, οι αξιολογήσεις έγιναν από αγνώστους που δεν ήξεραν το εκάστοτε άτομο. Αν οι αξιολογητές ήταν φίλοι ή γνωστοί, ίσως το αποτέλεσμα να περιλάμβανε περισσότερες διαστάσεις της ελκυστικότητας.
Παράλληλα, τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι υπήρχε μεγαλύτερη συμφωνία στο ποιος είναι ελκυστικός παρά στο ποιος είναι μη ελκυστικός. Οι μελετητές απέδειξαν με αυτό τον τρόπο ότι τελικά η «ομορφιά» αλλά και το αντίθετό της είναι υποκειμενικά ζητήματα και έχουν να κάνουν, κατά βάση, με την οπτική του κάθε θεατή.
* Πηγή: Vita
