Σε εφαρμογή τίθεται από 1 Δεκεμβρίου η υποχρέωση αποδοχής πληρωμών μέσω IRIS στις συναλλαγές με ιδιώτες (Β2C), και η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων προχωρά στη συμπλήρωση του κανονιστικού πλαισίου για τη διασύνδεση των υπόχρεων επιχειρήσεων με τη Φορολογική Αρχή και την αποδοχή άμεσων πληρωμών (IRIS) στο Σημείο Πώλησης.

Με μια σειρά αποφάσεων του διοικητή της ΑΑΔΕ, Γιώργου Πιτσιλή, κατόπιν διαβούλευσης με τους εμπλεκόμενους φορείς και έχοντας ως αρχή το «Είσπραξη πληρωμής (κάρτα, IRIS) – Υποχρεωτική έκδοση απόδειξης από το ταμειακό σύστημα», οριστικοποιούνται οι τεχνικές προδιαγραφές και εντάσσονται οι νέες τεχνολογικές δυνατότητες άμεσων πληρωμών (Instant Payments) στο πλαίσιο διασύνδεσης των ταμειακών συστημάτων με την Φορολογική Διοίκηση.

Οι τεχνικές αλλαγές στις συναλλαγές μέσω IRIS

Ειδικότερα, τροποποιούνται τα πρωτόκολλα διασύνδεσης των προηγούμενων αποφάσεων (Α.1098/2022 και Α.1155/2023) και ορίζεται ο τεχνικός τρόπος αποδοχής των άμεσων πληρωμών από τις επιχειρήσεις στο Σημείο Πώλησης, μέσω:

-Tερματικού ηλεκτρονικής μεταφοράς κεφαλαίων (POS)

-Υπηρεσιών Παρόχου Ηλεκτρονικής Έκδοσης Στοιχείων (βλ. σχετικές αποφάσεις, Α.1147/2025, Α.1160/2025)

Προθεσμίες Συμμόρφωσης για τους Φορείς

Περαιτέρω, καθορίζονται οι προθεσμίες συμμόρφωσης για τις εταιρείες τεχνολογίας και πληρωμών, ως εξής:

Για περισσότερες πληροφορίες οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να απευθύνονται στην Εξυπηρέτηση Φορολογουμένων της ΑΑΔΕ, my1521:

-Τηλεφωνικά στο 1521, χωρίς χρέωση, εργάσιμες ημέρες από 7:00 έως 20:00

-Ψηφιακά στο my1521, 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα, επιλέγοντας: Θέματα Ελληνικών Λογιστικών Προτύπων & myDATA > IRIS > Διασύνδεση.

Η τύχη φαίνεται να χαμογέλασε στο Βλάντιμιρ Ριτσαγκόφσε, εργάτη σε εργοστάσιο της Ρωσίας όταν καθώς άνοιξε τον λογαριασμό της τράπεζας του είδε πολύ περισσότερα χρήματα από όσα υπολόγιζε. 

Όπως αναφέρει το vice, αντί για τον συνηθισμένο του μισθό των 46.000 ρουβλιών (περίπου 580 δολάρια) έλαβε το ποσό των 7 εκατομμυρίων ρουβλιών δηλαδή περίπου 87.000 δολάρια.

Όταν είδε το ποσό ο ίδιος υπέθεσε πως οι φήμες που είχε ακούσει για την καταβολή “μπόνους” από το εργοστάσιο που δούλευε ήταν αληθινές, δεν αμφισβήτησε ούτε στο ελάχιστο ότι το απροσδόκητο ποσό που έλαβε ήταν λανθασμένο και έτσι δεν ανέφερε το παραμικρό.

Ωστόσο, ένα τηλεφώνημα του λογιστηρίου ήταν αρκετό για να του πει πως η πληρωμή ήταν λάθος και πως ένα τεχνικό σφάλμα έστειλε σε εκείνον τους μισθούς 34 συναδέλφων του, ζητώντας του να επιστρέψει τα χρήματα πίσω.

“Αφού έψαξα στο διαδίκτυο, βρήκα ότι αν πρόκειται για τεχνικό σφάλμα, δεν είμαι υποχρεωμένος να τα επιστρέψω”, ανέφερε στο ρωσικό Channel 5.

“Αργότερα, έμαθα ότι όντως ήταν τεχνικό σφάλμα και αποφάσισα ότι είχα το δικαίωμα να κρατήσω τα χρήματα”, συμπλήρωσε.

Σύμφωνα με τα δικαστικά έγγραφα που επικαλείται η εταιρεία η πληρωμή προοριζόταν για άλλο υποκατάστημα του εργοστασίου και ο εργοδότης του επέμενε πως ήταν υποχρεωμένος να επιστρέψει το ποσό.

Ο Ριτσάγκοφ διαφώνησε, λέγοντας ότι η κατάθεση έφερε την ίδια εταιρική επωνυμία και την ένδειξη “μισθός”, άρα θεωρούσε πως τα χρήματα τού ανήκαν.

Η δικαστική διαμάχη

Όταν οι πιέσεις από την πλευρά του εργοστασίου αυξήθηκαν, χρησιμοποίησε μέρος του ποσού για να αγοράσει αυτοκίνητο και να μετακομίσει με την οικογένεια του σε άλλη πόλη, με αποτέλεσμα η εταιρεία να καταθέσει αγωγή και να δεσμευτούν οι λογαριασμοί του.

Παράλληλα, όταν η υπόθεση οδηγήθηκε στις δικαστικές αίθουσες, τόσο το πρωτοβάθμιο δικαστήριο όσο και το εφετείο δικαίωσαν την εταιρεία, απαιτώντας από τον εργάτη να επιστρέψει τα 87.000 δολάρια.

Τότε ο ίδιος άσκησε νέα έφεση και η υπόθεση έφτασε στο Ανώτατο Δικαστήριο.

Στο μεταξύ, ο υπηρεσιακός διευθύνων σύμβουλος Ρομάν Τουντάτσκοφ, δήλωσε:

“Δεν υπήρξε κανένας 13ος μισθός”.

“Επρόκειτο για εσφαλμένη μεταφορά χρημάτων. Υπάρχει δικαστική απόφαση και το θέμα θα λυθεί μέσω της νομικής οδού”.

“Ίσως ζήσαμε το τελευταίο καλοκαίρι ειρήνης στην Ευρώπη” ανέφερε σε συνέντευξή του στη Frankfurter Allgemeine Zeitung ο υπουργός Άμυνας της Γερμανίας, Μπόρις Πιστόριους, προχωρώντας σε δηλώσεις που προκάλεσαν αίσθηση.

Ο Γερμανός υπουργός αποκάλυψε ότι μέχρι πρόσφατα το Βερολίνο και η Ευρώπη εκτιμούσαν πως η Ρωσία θα μπορούσε να ανασυγκροτίσει τον στρατό της και να επιτεθεί στα “ανατολικά” περί το 2029, ωστόσο οι εκτιμήσεις φέρνουν έναν ενδεχόμενο κίνδυνο πιο νωρίς χρονικά.

“Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες και υπηρεσίες πληροφοριών μπορούν να εκτιμήσουν κατά προσέγγιση πότε η Ρωσία θα έχει ανασυγκροτήσει τις ένοπλες δυνάμεις της σε σημείο που θα είναι σε θέση να εξαπολύσει επίθεση σε ένα κράτος μέλος του ΝΑΤΟ στα ανατολικά. Πάντα λέγαμε ότι αυτό θα μπορούσε να συμβεί από το 2029 και μετά. Τώρα, ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που λένε ότι αυτό είναι πιθανό ήδη από το 2028, και ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές πιστεύουν μάλιστα ότι είχαμε ήδη το τελευταίο μας καλοκαίρι ειρήνης”, είπε χαρακτηριστικά.

“Δεν πρέπει να δίνουμε την εντύπωση ότι το ΝΑΤΟ δεν μπορεί να αμυνθεί. Μπορεί. Έχει σημαντικό αποτρεπτικό δυναμικό. Συμβατικές, αλλά φυσικά και πυρηνικές δυνατότητες. Ανεξάρτητα από αυτό, έχουμε έτοιμες για μάχη ένοπλες δυνάμεις, αλλά ναι, πρέπει να τις εξοπλίσουμε ακόμη καλύτερα”, πρόσθεσε.

Συνεχίζοντας, ο Πιστόριους τόνισε πως η Ευρώπη πρέπει να είναι έτοιμη για υβριδικό πόλεμο.

“Ο πόλεμος στην Ουκρανία καταδεικνύει την τεράστια σημασία των drones στον σύγχρονο πόλεμο. Παρ ‘όλα αυτά, ο βαρύς εξοπλισμός θα συνεχίσει να παίζει κρίσιμο ρόλο. Στρατιωτικοί εμπειρογνώμονες μας λένε ότι ο μελλοντικός πόλεμος θα είναι ένας πόλεμος συνδυασμένων όπλων, που θα περιλαμβάνει οβιδοβόλα, άρματα μάχης και αεροσκάφη, καθώς και κυβερνοπόλεμο και, φυσικά, μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα”.

Στάθηκε δε στη σημασία της τεχνολογικής ετοιμότητας:

“Στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones), μέσα σε δύο έως τρεις μήνες, η τεχνολογία αλλάζει δραματικά, συμπεριλαμβανομένης της άμυνας έναντι των drones. Επομένως, δεν θα είχε νόημα να εξοπλιζόμαστε σήμερα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αξίας δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα ήταν απαρχαιωμένα μεθαύριο. Αντ’ αυτού, θα επιδιώξουμε νέες μεθόδους προμήθειας. Θα τα αναπτύξουμε μόνοι μας. Μαζί με τις εταιρείες τεχνολογίας, θα διασφαλίσουμε ότι αυτές οι υπερσύγχρονες προσαρμογές, θα μπορούν να παραχθούν μαζικά σε περίπτωση αμυντικού σεναρίου”.

Εν συνεχεία, ο Γερμανός υπουργός Άμυνας ανέφερε πως η Γερμανία μπορεί να πρωτοστατήσει στην καινοτομία και την ανάπτυξη εξοπλισμών, ενώ σημείωσε πως η ΕΕ χρειάζεται “ισχυρή ηγεσία”.

“Το τοπίο των απειλών μας έχει αλλάξει δραματικά. Αυτό αναγνωρίστηκε μόλις το 2022, και επομένως καθυστερημένα. Τώρα είναι σαφές: υπάρχει ένας σημαντικός αντίπαλος στη Μόσχα που ενεργεί με απόλυτη σκληρότητα και ιμπεριαλισμό. Πρέπει να είμαστε ακόμη καλύτερα προετοιμασμένοι για αυτό. Πρέπει να είμαστε σε θέση να προβλέψουμε έναν πιθανό μελλοντικό πόλεμο και να δημιουργήσουμε προληπτικά ευέλικτες, ανθεκτικές δομές.

Στη συνέχεια, χρειαζόμαστε ένα σχέδιο ανάπτυξης στο πεδίο. Αυτό θα ενισχυθεί με περισσότερους εφέδρους. Στη συνέχεια, χρειαζόμαστε περαιτέρω επιτάχυνση των διαδικασιών προμηθειών μας.  Στο μέλλον, θα πρέπει επίσης να είναι δυνατή η χρήση νέων, πιο ευέλικτων διαδικασιών προμηθειών για έργα που θεωρούμε προτεραιότητα. Με το κέντρο καινοτομίας στο Έρντινγκ, ανοίγουμε εντελώς νέους δρόμους. Αυτό θα χρησιμεύσει ως μοντέλο για άλλα κέντρα, για παράδειγμα, στη Βόρεια Γερμανία.

Χρειαζόμαστε μια θαρραλέα ηγετική κουλτούρα και μια κουλτούρα που να αποδέχεται τα λάθη εντός των τάξεών της”, είπε και κατέληξε:

“Αυτό που χρειαζόμαστε είναι σαφείς συμφωνίες με την αμυντική βιομηχανία, ώστε να μπορούν να αυξηθούν γρήγορα οι παραγωγικές ικανότητες σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και στη συνέχεια τα σύγχρονα συστήματα να μπορούν να παραχθούν μαζικά και γρήγορα”.

Ακόμη, υπογράμμισε πως η γαλλογερμανική συνεργασία παραγωγής όπλων πρέπει να είναι έτοιμη για ανάπτυξη όπλων σε πιο σύντομο διάστημα.

Τον Οκτώβριο, ο επικεφαλής της γερμανικής υπηρεσίας πληροφοριών είχε προειδοποιήσει ότι η Ρωσία μπορεί να προετοιμάζει άμεση σύγκρουση με το ΝΑΤΟ. Στις αρχές Νοεμβρίου, ο πρόεδρος της Ουκρανίας Βολοντίμιρ Ζελένσκι ανακοίνωσε ότι η Γερμανία ενισχύει την ουκρανική αεράμυνα με νέα συστήματα Patriot.

Τέλος, είναι γνωστό πως το Βερολίνο επενδύει περίπου 490 εκατ. ευρώ στην ανάπτυξη και προμήθεια νέων αντιαεροπορικών πυραύλων DefendAir, ως μέρος της ευρύτερης αμυντικής αναβάθμισης. Παράλληλα, η Γερμανία έχει προμηθευτεί το μεγάλου βεληνεκούς, ισραηλινής κατασκευής, αναχαιτιστικό σύστημα Arrow 3.

Μάλιστα, η Γερμανία αποφάσισε να επανεκκινήσει την εξαγωγή όπλων προς το Ισραήλ, η οποία είχε ανασταλεί τον Αύγουστο. 

Η Ευρώπη εξοπλίζεται

Να σημειωθεί πως σύμφωνα με το Reuters, το Βερολίνο προγραμματίζει να δαπανήσει 153 δισ. ευρώ τον χρόνο για την άμυνα, ποσοστό 3,5% του ΑΕΠ, που σηματοδοτεί την πιο φιλόδοξη επέκταση των αμυντικών ικανοτήτων της χώρας από την επανένωσή της το 1990. Η Γαλλία σχεδιάζει να φθάσει στα 80 δισ. ετήσιων αμυντικών δαπανών μέχρι το 2030. Η Πολωνία θα επενδύσει φέτος 44 δισ. ευρώ στην άμυνα, ποσοστό 4,7% του ΑΕΠ της, το μεγαλύτερο στο ΝΑΤΟ.

Το Βερολίνο αντιστέκεται στις προσπάθειες της Κομισιόν να αποκτήσει λόγο στα αμυντικά συμβόλαια. Λιγότερο από 10% των συμβολαίων αφορούν αμερικανικές εταιρείες, με τη Γερμανία να στρέφεται στην εσωτερική παραγωγή – με στόχο τις ευρωπαϊκές προμήθειες – εξαγωγές.

Η Ελλάδα έχει ζητήσει 18 δις σε κοινοτικά δάνεια για αμυντικούς σκοπούς, στα πλαίσια του σχεδίου Readiness 2030. Κατά το σχέδιο θα κινητοποιηθούν 800 δις για αμυντικές δαπάνες, σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Περιλαμβάνει χρηματοδοτικά εργαλεία, πολιτικές μεταρρυθμίσεις και διεθνή συνεργασία, καθώς και την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Τεχνολογικής και Βιομηχανικής Βάσης Άμυνας (EDTIB). Οι προσπάθειες συντονίζονται στενά με το ΝΑΤΟ.

Το Ευρωπαϊκό Πρόγραμμα Αμυντικής Βιομηχανίας (EDIP) αναμένεται να ψηφιστεί στο τέλος Νοεμβρίου 2025 από το Ευρωκοινοβούλιο. Αυτή τη στιγμή οι Ευρωβουλευτές ζητούν να μην αφαιρεθούν κεφάλαια από το Ταμείο Συνοχής αλλά ούτε και από το ταμείο της κοινής Αγροτικής Πολιτικής.

Όπως έγραψε το Politico, για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 30 χρόνια, Γαλλία, Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ περιέκοψαν όλες ταυτόχρονα την αναπτυξιακή τους στόχευση, εστιάζοντας στην Άμυνα.

Σουηδία, Γαλλία, Φινλανδία και άλλες χώρες προχώρησαν σε παρόμοιες μειώσεις αναπτυξιακών προγραμμάτων ενώ αύξησαν τον στρατιωτικό προϋπολογισμό.

Η απάντηση της Ρωσίας

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας της Δούμας, Αντρέι Καρταπόλοφ, αντέκρουσε πάντως σήμερα τις δηλώσεις Πιστόριους. Όπως είπε “η Μόσχα δεν έχει καμία πρόθεση να πολεμήσει τη συμμαχία”, αλλά προειδοποίησε ότι “οποιαδήποτε επιθετικότητα από χώρες του ΝΑΤΟ θα προκαλέσει απάντηση”.

Ο Καρταπόλοφ υποστήριξε ότι οι Δυτικοί ηγέτες κατανοούν ότι θα χάσουν μια τέτοια σύγκρουση και ως εκ τούτου “καταφεύγουν σε μηνύματα που βασίζονται στον φόβο”. Μιλώντας στο RIA Novosti, είπε πως κατά την εκτίμηση της Μόσχας, οι ευρωπαϊκές αιτιάσεις περί αμυντικής ετοιμότητας χρησιμεύουν “για να δικαιολογήσουν τον τρόπο με τον οποίο δαπανώνται τα χρήματα των φορολογουμένων, με την αφήγηση να διαμορφώνεται γύρω από τη Ρωσία ως τον κίνδυνο”.

Η εκπρόσωπος του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών, Μαρία Ζαχάροβα, αντέδρασε και εκείνη στις δηλώσεις Πιστόριους, υποστηρίζοντας σε δήλωσή της στο πρακτορείο TASS ότι “μετά από αυτά τα λόγια δεν υπάρχει αμφιβολία για το ποιος ενεργεί ως επιτιθέμενος”.

Οι Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις ενδέχεται να αρχίσουν να βομβαρδίζουν κρίσιμες υποδομές μεταφορών διπλής χρήσης στην Ουκρανία – τοποθεσίες που η Μόσχα έχει προηγουμένως αποφύγει να στοχεύσει, σύμφωνα με Ρώσο στρατιωτικό αναλυτή. Σημείωσε ακόμη ότι η Ρωσία έχει αυξήσει σημαντικά την παραγωγή μη επανδρωμένων αεροσκαφών και πυραύλων τους τελευταίους μήνες, επιτρέποντας βαθύτερες επιθέσεις σε στρατιωτικές υποδομές στα μετόπισθεν της Ουκρανίας.

Οι δε υποδομές μεταφορών διπλής χρήσης είναι δίκτυα μεταφορών που εξυπηρετούν τόσο τις ανάγκες των πολιτών όσο και τις αμυντικές ανάγκες, καλύπτοντας τόσο τις μη στρατιωτικές, όπως τα διευρωπαϊκά δίκτυα, όσο και τις στρατιωτικές απαιτήσεις. Αυτές οι υποδομές έχουν στρατηγική σημασία, καθώς ενισχύουν τη συνδεσιμότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών περιοχών για εμπορικούς και πολιτικούς σκοπούς, ενώ ταυτόχρονα διασφαλίζουν την ταχεία μετακίνηση στρατιωτικών δυνάμεων και υλικού. 

Ταυτόχρονα, είπε ότι το Κίεβο συνεχίζει να προκαλεί τη Μόσχα πραγματοποιώντας επιθέσεις σε ρωσικές πόλεις και εγκαταστάσεις διύλισης πετρελαίου, και προειδοποίησε ότι η υπομονή της Ρωσίας δεν είναι απεριόριστη.